Terwijl de algemene werkloosheid in het afgelopen jaar met 11 procent is gestegen, neemt het aantal werkzoekenden met een diploma hoger onderwijs bijna dubbel zo snel toe, met 20 procent. Dat schrijft De Morgen.

20 procent meer
De Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) telt in oktober 78.926 werkzoekenden met een diploma hoger onderwijs (bachelor, master of doctor). Dat is liefst 20 procent meer dan een jaar eerder. Daarmee zijn de hogeropgeleiden de snelst groeiende groep onder de werkzoekenden, als je ze opsplitst per opleidingsniveau. Het totaal aantal niet-werkende werkzoekenden steeg 'slechts' met 11 procent, tot 564.478 personen.

Typisch crisisfenomeen
Een diploma hoger onderwijs is dus geen garantie meer op een baan. Een op de zeven werkzoekenden heeft zo'n diploma op zak en vindt toch geen job. Hoe hoger het diploma, hoe sneller de groep werkzoekenden aanzwelt. Het aantal werklozen met een masters- of doctoraatsdiploma is intussen met 23 procent gestegen tegenover een jaar geleden. Volgens Jan Denys, specialist arbeidsmarkt bij Randstad, gaat het om een typisch crisisfenomeen. De slechte conjunctuur van het voorbije jaar treft de hooggeschoolden het hardst. (belga/odbs)

bron: HLN.be

Van deze cijfers verschiet ik eerlijk gezegd toch wel. Als het aantal werkzoekende met een hoger diploma blijft stijgen waarom zouden jongeren zich dan nog willen inzetten voor een hoger diploma?
Deze cijfers zullen ook wel beïnvloed zijn door de crisis.

Dit is de keerzijde van de alsmaar toenemende intelligentie van de jongeren. We merken dat meer en meer jongeren terecht komen op hogescholen en universiteiten. Dit heeft wel als minpunt dat de eerder technische beroepen vrij komen en er zo knelpuntberoepen ontstaan. De meeste jongeren die een technische richting volgden, kunnen die aan de slag bij een bedrijf. Om op de vraag van Simon te reageren: waarom gaan jongeren dan nog verder studeren? Ik denk niet dat de meeste jongeren al op hun 18de het bedrijf willen instappen. Dan denken ze bij zichzelf dat ze misschien beter eens gaan verder studeren. Om als achtienjarige vanonder aan de ladder te beginnen, is toch wel vrij vervelend.

Ik denk dat we hierbij wel niet mogen vergeten dat de gestudeerde mens ook erg kieskeurig kan zijn.
Velen onder ons willen enkel het werk doen waarvoor we gestudeerd hebben, terwijl je even goed in een school/bedrijf/zaak kan beginnen op een andere positie en vervolgens geleidelijk aan kan opklimmen...

Ik sluit mij volledig aan bij Anne,
De jongeren die afstuderen met een master of doctoraat willen vaak enkel werken naar wat ze gestuurd hebben.
Ze hebben het idee dat ze hoog geschoold zijn dus ook direct hoog moeten beginnen.
Dit terwijl ze vaak wel aanbiedingen krijgen die in hun studiegebied liggen maar daarom niet als "hoog" genoeg worden bevonden door de hooggeschoolden.
Ik kan mij ook inbeelden dat het niet direct een stimulans is voor de volgende generaties studenten. Deze gaan namelijk denken dat je beter niet zo hard kan studeren en dan toch sneller werk vindt.

Ik sluit mij ook aan bij Anne en Tim.
Het is inderdaad waar dat jongeren vaak heel hoog willen beginnen en enkel open staan voor een job waar ze echt voor hebben gestudeerd. Ze zijn niet meer bereid om er zo hard voor te werken en om op te klimmen en zo verschillende ervaringen op te doen.
Op deze manier missen ze soms geweldige kansen. Ze zouden bijvoorbeeld lager kunnen beginnen in een aangrenzend vak of beroep en zich dan zo verder opwerken. Op deze manier gaan ze heel wat ervaringen opdoen en kunnen ze nog in alle richtingen verder.
Het is ook geen stimulans voor de volgende generatie, want door deze berichten wordt er inderdaad het vermoeden opgewekt dat hard studeren niet echt loont en de moeite is. Terwijl je op deze manier eigenlijk wel gewoon meer kansen krijgt.
Het is inderdaad niet gemakkelijk om op zoek te moeten gaan, maar als je voor verschillende dingen open staat vergroot je de kans en ga je uiteindelijk ook wel op je plaats terecht komen en je krijgt er extra ervaring bovenop!

De bedrijven gaan minder snel hoog gediplomeerden aannemen in een crisis. Ze kunnen beter minder hoog gediplomeerden aannemen die meer praktijk gericht hebben gestudeerd. Niet enkel moeten ze dan geen opleiding meer betalen voor deze persoon binnen het bedrijf. Ook het bruto loon van een werknemer is afhankelijk van zijn diploma. Hierdoor is het dus financieël gezien dus veel beter voor bedrijven om lager geschoolden aan te nemen. Maar om te zeggen dat deze cijfers demotiverend werken voor de volgende generatie studenten is misschien wat veel gezegd. De echt goede studenten krijgen al jobs aangeboden voor ze afgestudeerd zijn.

Ik sluit mij aan bij de mening van Hannes het is inderdaad zo dat ze voor minder hoog gediplomeerden minder moeten betalen, maar langst de andere kant is het ook de vraag of die minder hoog gediplomeerden mannen even goe hun werk doen als de hoog gediplomeerden. En ik denk ook wel dat in de toekomst er verbetering zal zijn.

Ik vind dat deze mening gerelativeerd moet worden. Veel hangt van de studiekeuze af. Ik verklaar mij nader: Bijvoorbeeld iemand die ingenieur studies aanvat ten opzichte van iemand die archeologie gaat studeren, kan vooraf al inschatten dat zijn kansen op de arbeidsmarkt enorm veel hoger zullen liggen. Het is dus belangrijk dat je een richting kiest waar er veel werkgelegenheid is.
Het is trouwens bewezen dat laaggeschoolden die de school verlaten zonder diploma veel minder kans hebben om op korte termijn een gepaste job te vinden. Het is wel zo dat hooggeschoolden niet steeds op korte termijn werk vinden op hun niveau. Ik ben ervan overtuigd dat een hoger diploma op termijn alleen maar voordelen kan hebben.

Steeds meer hoger opgeleiden vullen de werkloosheidsstatistieken — NVT - Uit cijfers van de RVA blijkt dat er in oktober 78.926 werklozen waren met een diploma hoger onderwijs. Dat is 20 procent meer dan een jaar geleden. Hoger opgeleiden zijn de snelst groeiende groep werklozen.

Het totale aantal werklozen is het voorbije jaar met 11 procent gestegen tot 564.478, terwijl het aandeel hoger geschoolden in die groep met maar liefst 20 procent is toegenomen. Daaruit zou je kunnen concluderen dat een diploma hoger onderwijs in tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht geen garantie (meer) biedt op een baan. Die stelling wint aan kracht als je ziet dat binnen die groep van hoger opgeleiden (bachelors, masters en doctors) het vooral die 'hogere categorie' is (masters en doctors) die het lastiger heeft om aan werk te geraken. Zij is met 23 procent gestegen tegenover vorig jaar.

Hans Maenhout, adjunct-woordvoerder van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling (VDAB), wijst erop dat het aantal hoger opgeleiden zonder baan weliswaar procentueel omhoog is gegaan, maar dat zij in absolute cijfers nog steeds een minderheid vormen. 'Als er tien ingenieurs werkloos zijn, en dit jaar komen er vijf bij, dan heb je een stijging van 50 procent, terwijl het toch maar om 15 mensen gaat.' Maenhout wil aan de cijfers niet te veel betekenis geven. 'Ze zijn een momentopname en de vraag is hoe ze zullen evolueren. In oktober zijn er veel hoger opgeleiden in de statistieken geslopen - velen studeren pas in september af terwijl de lager opgeleiden reeds in juni op de arbeidsmarkt terechtkwamen - want er is de door de crisis tijdelijke terughoudendheid van bedrijven om duurdere hoger opgeleiden in dienst te nemen.'

Piet De Koning, vestigingshoofd van het vrij Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB) in Gent, ziet al langer een verband tussen hogere diploma's en het niet (meteen) vinden van werk. 'Al moet ik wel zeggen dat veel afhangt van het soort hoger diploma. We weten dat je de straat kunt leggen met masters in de criminologie, de politieke en sociale wetenschappen... Maar anderen, zoals bachelors in gezondheidszorg of in het onderwijs, kunnen zo aan de slag.'

De Koning wéét waar het probleem zit. 'We hebben een tekort aan mensen die een praktische en technische opleiding hebben genoten. Dat is al langer zo. Het is net alsof het niet hoort dat ouders hun kind naar een technische richting sturen. Het moet algemeen secundair zijn, of het is niet goed. Waarom toch? Ook in het hoger onderwijs heerst die misvatting nog te veel. Je kunt maar beter een academische master halen dan een professionele bachelor. Van die mentaliteit moeten we af.'

Jongeren die misschien beter in het technisch secundair hadden gezeten, vangen die gemiste kans vaak op door later toch voor een professionele bachelor te gaan. 'Die mensen scoren twee keer', weet De Koning. 'Ze volgen uiteindelijk toch een technische richting, maar dan op een hoger niveau dan in het secundair. En ze kiezen vaak voor richtingen met een behoorlijke werkzekerheid zoals verpleging of onderwijs.'

Volgens De Koning konden houders van een universitair diploma lange tijd rekenen op het zogenaamde verdringingseffect: met hun diploma konden ze nog altijd op een 'lager' niveau aan de slag. 'Vandaag is dat veel minder zo. Werkgevers kiezen liever iemand die precies dat heeft gestudeerd wat ze zoeken, niet iemand met een te hoog diploma van wie men bovendien kan vermoeden dat hij snel zal verdwijnen naar een baan die beter bij hem past.'

Ook de crisis speelt, zegt De Koning. 'Kijk naar wat er nu in het onderwijs gaat gebeuren. Minister Smet zegt dat les geven de core business blijft, maar dat er zal worden gesnoeid in alles wat daar rond zit. Welnu, daar zitten de hogere diploma's.'

Jongeren moeten zich van het actuele cijfermateriaal niet te veel aantrekken, vindt Piet De Koning. 'Men verguist soms mensen met een technisch diploma. Waarom eigenlijk? Ik ken vloerders, slagers, bakkers en loodgieters die beter hun boterham verdienen dan sommige universitairen. Ik zeg tegen jongeren die om studieadvies vragen: doe de dingen die je graag doet, zelfs al gaat het om een richting waarvan men zegt dat er geen toekomst in is. Iemand die gepassioneerd met zijn onderwerp bezig is, zal na zijn studies zeker ook op de arbeidsmarkt zijn weg vinden.'
Bron: De Standaard, 19 november 2009