Grootouders niet meer eerste opvangplek

BRUSSEL - Twee op de drie jonge ouders doen vrij frequent een beroep op kinderopvang. Dat is een forse stijging.

In februari 2009 maakte 63,2 procent van de kinderen tussen 3 maanden en 3 jaar geregeld gebruik van formele of informele kinderopvang, en bijna 6 procent deed dat in beperkte mate. 31 procent van de kinderen blijft thuis.

Vijf jaar geleden maakte nog maar 55,7 procent regelmatig gebruik van een of andere opvang. De stijging hangt samen met de toegenomen deelname van moeders aan de arbeidsmarkt. Die bedraagt sinds 2004 liefst 15 procent. Opvallend is dat vooral de groep kinderen tussen 3 en 6 maanden toeneemt in de opvang. Vijf jaar geleden ging nog maar één op de drie van deze baby's naar de opvang, nu meer dan de helft.

Weliswaar gaat bijna driekwart van de jonge kinderen deeltijds naar de opvang. Dinsdag en donderdag zijn piekdagen.

De cijfers komen uit een bevraging van 4.444 jonge ouders door het Hoger Instituut van de Arbeid (Hiva) van de KU Leuven, in samenwerking met Kind en Gezin. Grootouders vormen niet meer de grootste ‘leverancier' van kinderopvang: dat zijn nu de onthaalouders die aangesloten zijn bij een dienst. Ruim één op de vijf kinderen wordt nog grotendeels door oma en/of opa opgevangen. Vijf jaar geleden was dat één op de drie. Twintig jaar geleden waren grootouders nog goed voor bijna de helft van alle opvang.

De huidige generatie grootmoeders is nog volop aan het werk. Zeven jaar geleden had 8,2 procent van de grootmoeders een baan buitenshuis. Nu is dat al 27 procent. Bovendien blijken jonge gezinnen minder vaak onder de kerktoren te blijven wonen, waardoor de afstand te groot wordt.

Grootouders blijven wel betrokken: ruim 61 procent van de jonge kinderen kan wel bij hen terecht wanneer ze ziek zijn, op ‘moeilijke uren' of voor occasionele opvang.

(De Standaard, 30 oktober 2009)

De maatschappij verandert: slechts 15 jaar geleden is het ongeveer, wanneer ik merkte dat een kleine minderheid van de leerlingen op school op bepaalde dagen naar een kinderopvang ging voor en na de schooluren (wat toen gezien werd als een vreemd verschijnsel). Nu blijkt dat dit aantal uitgegroeid is tot ongeveer driekwart van de leerlingen...
Dat toont nog maar eens bij hoeveel mensen de keuze tussen carrière en gezin snel gemaakt is tegenwoordig. Niet dat ik tegen een verhoogde productiviteit ben, ik vind het gewoon jammer dat dit vaak ten koste gaat van de opvoeding van de kinderen.

Persoonlijk vind ik niet dat we kinderopvang mogen veroordelen. Het heeft volgens mij ook zijn voordelen: De kinderen kunnen er hun energie kwijt, leren zelfstandiger te zijn en komen er in contact met leeftijdsgenootjes. Verder moeten we er ook rekening mee houden dat zulke centra een noodzaak geworden zijn in onze huidige maatschappij. Ikzelf ben geen voorstander van zulke jonge kinderen full - time of veelvuldig naar een kinderopvang te brengen. In beperkte mate vind ik het echter wel een goede oplossing.