Bij het lezen van deze column bedacht ik mij ineens: Hé ja, waarom bekijk ik Microsoft als een monopolist die dat sterk uitspeelt en google niet? Want vraag aan 100 mensen welke site ze gebruiken om iets op te zoeken en 99 zullen zeggen 'google'. Net zoals je het antwoord 'Microsoft' krijgt, als je vraagt naar het computerbesturingssysteem.

In het artikel gaat het uiteraard om het monopolie over internetadvertenties, maar ik denk dat dus dat het nog wel uitgebreider is. Zo uitgebreid zelfs dat indien gewenst de slimmere technici van Google gerust zoekresultaten zouden kunnen manipuleren. Althans dat denk ik toch, ik zou er alvast niks van merken...

----------------------------------------------------------------------
Monopolie? Welk monopolie?
Niemand wil een monopolist zijn. Of liever: niemand wil een monopolist worden genoemd. Google stond op het punt om een vrijwel volledige controle te verwerven over de markt voor zoekadvertenties (dat zijn advertenties bij zoekresultaten op het Web) in de Verenigde Staten. Het had namelijk een akkoord gesloten met zijn voornaamste concurrent, Yahoo. Maar dat gaat niet door.

Waarom niet? Omdat de antitrust-afdeling van de Amerikaanse overheid zich verzette tegen de overeenkomst. Google wilde er aanvankelijk best wel voor vechten. Maar vorige week bleek dat de Amerikaanse overheid op het punt stond een heus antitrustproces tegen Google te starten. Google liet zijn nieuwe 'partner' Yahoo prompt vallen als een baksteen. In België steekt het duidelijk wat minder nauw. Belgacom kreeg net te horen van onze Raad voor de Mededinging dat het zijn concurrent Scarlet mag overnemen. Waardoor het een quasi-monopolie verwerft over breedband via DSL in ons land. Belgacom moet wel eerst aan een paar voorwaarden voldoen. Maar die zijn mild. Belgacom moet het glasvezelnetwerk van Scarlet doorverkopen. Dat laat nog één waterkansje: als dat glasvezelnetwerk wordt opgekocht door een sterke speler die écht van plan is om rechtstreeks de concurrentie aan te gaan met Belgacom en Telenet, dan krijgen we misschien toch nog een competitieve markt met aanvaardbare prijzen voor internet. Maar welke internationale speler durft dat aan, als hij ziet hoe tandeloos de Belgische antitrust-autoriteit en de plaatselijke telecomregulator zijn?

Maar terug naar Google en Yahoo. Hoe was dat ook weer begonnen, allemaal? Begin dit jaar deed Microsoft een vijandig overnamebod op Yahoo. Microsoft wil namelijk absoluut meespelen op de snel groeiende markt voor zoekadvertenties. Google heeft in de VS minstens 60procent van die markt in handen, Yahoo zo'n 20procent en Microsoft pakweg 5procent. Zonder Yahoo kon Microsoft het dus wel vergeten. Maar Yahoo-baas Jerry Yang verzette zich heftig. Hij slaagde erin om zijn aandeelhouders te overtuigen dat Yahoo meer waard was dan de 33dollar per aandeel die Microsoft wilde betalen. En hij sloot een overeenkomst met zijn grootste concurrent, Google. Daarbij zou Google tien jaar lang de advertenties mogen verkopen bij de zoekresultaten van Yahoo. Resultaat: wie nog wilde adverteren bij zoekresultaten -de meest gegeerde vorm van adverteren op het Web- zou zo goed als verplicht zijn om via Google te passeren. Google was uiteraard in zijn nopjes: het kreeg deze totale dominantie op een dienblaadje aangereikt. Maar er kwam meteen gemor van een aantal verenigingen van grote adverteerders. Die vrezen dat ze straks meer zullen moeten betalen voor hun advertenties. Google moest zijn intenties komen verduidelijken in het Amerikaanse Congres. En vorige week bleek wat de échte kostprijs zou zijn: een heus antitrustproces van de Amerikaanse overheid, precies zoals Microsoft er in 1998 eentje aan zijn broek kreeg. En dus het -vrijwel onuitwisbare- etiket van monopolist. Google weet precies wat dat betekent: het ziet elke dag hoe omzichtig en log zijn grote concurrent is geworden onder het voortdurende overheidstoezicht. (Belangrijk detail: Microsoft werd niet alleen beschuldigd van het hebben van een monopolie én het misbruiken ervan, het werd in 2000 ook door de rechter schuldig bevonden. Dat is toch nog net iets anders). En wat bleek opeens? Onder die voorwaarden had Google weinig zin om zijn relatie met Yahoo voor de rechter te verdedigen. Waardoor Yahoo weer helemaal alleen staat.

Zodanig alleen, dat Jerry Yang zelfs op de deur gaat kloppen bij Microsoft. Dat voorlopig niet thuis geeft. Sommige analisten verwachten dat Microsoft toch Yahoo zal kopen, of alleen de zoekmachine van Yahoo. Maar wellicht niet meer voor de prijs van 33dollar. Dat zou namelijk zowat drie keer de huidige beurskoers zijn.

Dominique Deckmyn is manager van De Standaard Online.

Bron: www.standaard.be/columns, 12 november 2008.

__________________