Sparen voor je scheiding


BRUSSEL - Wie wil scheiden, kan maar beter een spaarpotje aanleggen. Zelfs een scheiding zonder veel trammelant kost gauw zeshonderd tot duizend euro. Er is op de scheidingsmarkt een waaier van diensten 'te koop'.


In theorie kun je scheiden voor 52euro: dat is het rolrecht dat moet worden betaald om het dossier in te dienen bij de rechtbank. Het duurst is een vechtscheiding, die kan oplopen tot vele duizenden euro's.

De nieuwe wetgeving die sinds 1september 2007 in voege is, is bedoeld om dat laatste zoveel mogelijk te vermijden. Men kan nu ook de scheiding aanvragen zonder dat er een akkoord is, als men kan aantonen dat men zes maanden uit elkaar is. Indien maar één partner de scheiding aanvraagt, moet het stel minstens een jaar uit elkaar zijn.

'Vroeger sprak de rechter echtscheidingen ten nadele van een partner uit, of ten nadele van allebei. Dat was als het ware een uitnodiging om de ander zwart te maken. Dat hoeft nu niet meer, waardoor een scheiding minder lang aansleept', zegt de advocaat Steve Dupont.

Een vaste prijs kan hij er niet op plakken. Hij schat dat zijn cliënten gemiddeld tussen 700 en 1.000 euro ereloon betalen. 'Sommige mensen hebben veel meer feedback nodig dan andere. Het hangt er ook van af of je eerst naar de vrederechter stapt voor tijdelijke maatregelen, of dat je voorafgaand aan de echtscheiding ook al naar de kortgedingrechtbank trekt om maatregelen te treffen voor de kinderen. Dan moet je de ander dagvaarden en ook de kosten van de deurwaarder nog meerekenen: tussen 150 en 350 euro.'

Scheiden op grond van feiten - overspel, geweld - kan nog, maar het gebeurt nu veel minder dan vroeger. De betrapping op heterdaad, door een deurwaarder en na tips van een detective, gebeurt nu amper nog, omdat 'apart wonen' een voldoende reden is. 'Bijna niemand vraagt daar nog om', zegt men bij het detectivebureau Kronos et Veritas.

'Wat we wel nog vaak doen, zijn tijdcontroles, voor mensen die argwaan koesteren over hun partner.' Maar prijzen noemt de vrouwelijke detective liever niet.

Ruim driekwart van de scheidenden streeft een onderling akkoord (EOT) na. Dat wil nog niet zeggen dat ze samen door één deur kunnen. Er gaan dus onderhandelingen aan vooraf, die vaak via derden worden gevoerd: bemiddelaars, advocaten of notarissen. Enkelen onder hen staan vandaag op de scheidingsbeurs in Berchem, de eerste in haar soort in Vlaanderen. Ze hebben allemaal hun eigen erelonen en tarieven.

Op de particuliere markt vraagt een bemiddelaar al snel 50 euro per uur of meer. Via het internet worden ook all in-pakketten aangeboden, bijvoorbeeld via ScheidenOnline.be, dat een 'budgetvriendelijke' prijs van 690 euro naar voren schuift. Daar moeten de rolrechten bij de rechtbank (+52 euro), en de notariskosten voor de verdeling van de eigendommen worden bijgeteld. Telefonisch en e-mailadvies is inbegrepen, maar wie ook een gesprek in levenden lijve wil, moet nog eens 120 euro extra betalen. Wie liever bij het begin al een gesprek wil, betaalt 820 euro voor het hele pakket. Echt goedkoop is dat niet, voor een EOT.

Annik Vander Steene, medewerkster van het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk, roept de overheid op om meer in de begeleiding van stellen in moeilijkheden te investeren. In de meeste Centra voor Algemeen Welzijnswerk kun je relatietherapie volgen en bemiddelaars inhuren tegen een minimaal bedrag, maar de vraag is er groter dan het aanbod.

'Wat je ziet gebeuren, is dat mensen daarop gaan beknibbelen, omdat ze tijdens een scheiding al krap bij kas zitten. En vaak zijn de kinderen daar dan de dupe van.'

De federale staatssecretaris voor het Gezin, Melchior Wathelet (CDH), waarschuwt ervoor om echtscheidingen niet als koopwaar te zien. Hij wil familierechtbanken oprichten, zodat scheidenden niet meer van rechtbank naar rechtbank hoeven zoals nu het geval is.

www.scheidingsbeurs.be


DS, 21-06-2008 (vbr)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB