Vastberaden voor Tibet


Plots verschijnen overal opiniestukken, artikels en boeken die een vertekend beeld geven van de situatie in Tibet en toevallig nogal sterk overeenkomen met wat Chinese persagentschappen als berichtgeving de wereld insturen. Deze geschriften worden meestal gekenmerkt door verwijten, scheldwoorden en stemmingmakerij tegen de Dalai Lama. De inhoud van deze geschriften beperkt zich tot allerlei complottheorieën van weleer en tot eindeloze simplificaties. Ze stemmen dus helemaal niet meer overeen met wat er ondertussen in de wereld is veranderd en gebeurt.


Dat de Dalai Lama al jarenlang niet meer over onafhankelijkheid spreekt en de Chinese overheid nog steeds juist dit als een voorwaarde stelt voor gesprekken, wijst op de sluwheid en doorzichtige onwil van een gedeelte van de communistische partij om de weg van de dialoog op te gaan. Dezelfde dubbelzinnige en verlammende politiek van afwisselend beloftes maken en zich nadien zeer repressief opstellen wordt ook elders toegepast: de toenadering tussen Peking en Rome over de Chinese katholieke kerk werd meteen weer even in de koelkast gestoken toen net voor het vertrek van de Belgische delegatie onder leiding van kardinaal Danneels, een scherp artikel tegen de paus werd uitgebracht. Het was Ye Xiaowen, die al meer dan tien jaar aan het hoofd staat van het Chinese ministerie van Godsdienstzaken, die twee weken geleden onverwacht harde taal sprak. In een interview in het weekblad Nan Fang zei hij dat het Vaticaan een 'dubbel gezicht' heeft en alleen maar de kerk in China opnieuw onder zijn controle wil brengen. Zo onderhandelen dus Chinezen.

Dat we er vooral voor 'moeten zorgen China geen gezichtsverlies te bezorgen' is een opmerking vanuit de hoek van het culturele relativisme waarvan de nefaste gevolgen ook in andere dossiers al overduidelijk zijn gebleken. De voorzichtige uitspraken van de Europese Unie kunnen bezwaarlijk een agressie vanuit een typisch westers superioriteitsgevoel genoemd worden.

De grond van de zaak is dat een klein volk met een eigen identiteit die op een spirituele visie gebaseerd is voor een regime dat steunt op een eigengereide, centralistische impuls echt lastig te verdragen is.

Het is dus te hopen dat in westerse kringen genoeg mensen te vinden zijn die zien wat er aan de hand is in Tibet en die de druk zullen opvoeren. Het is maar te hopen dat de angel van Tibet in de voet van China op een verstandige manier verwijderd zal worden: zolang de Chinezen met de hakbijl in hun eigen voet slaan, zullen ze het uitroepen van de pijn. Het is vooral zielig te zien dat ze het pincetje dat klaarligt, niet willen gebruiken. Als er in ons land mensen zich bereid verklaren hun blik af te wenden van de wanhoop van een klein volk dat voorlopig nog steeds geen wapenhandelaars heeft aangezocht ondanks het onrecht dat hen werd aangedaan, is dat hun zaak. Zij moeten evenwel de publieke opinie niet herleiden tot een domme massa mensen die zich laten misleiden. De publieke opinie heeft zeer zeker het recht om de moed van het Tibetaanse volk en de boodschap van geweldloosheid van de Dalai Lama te belonen met een solidariteit die recht uit het hart komt en immuun is voor overjaarse argumenten die geen hout meer snijden.

Laat ons hopen dat naar aanleiding van de doortocht van de olympische vlam en de reacties hierop, de Chinese overheid de gelegenheid ziet om op een korte en krachtige wijze, na gesprek met de Dalai Lama, tot een vergelijk te komen, een vergelijk dat trouwens niet ver moet gezocht worden. want zoals gezegd, de Dalai Lama zegt immers al geruime tijd dat Tibet deel wil blijven uitmaken van het Chinese moederland. Er is geen dreiging van afsplitsing. Als dat vergelijk er komt, zal het olympisch ideaal voor een echte kentering hebben gezorgd. Zoniet heeft het weinig zin in haar naam aan ceremonies deel te nemen.

Rome en Peking hebben nog veel tijd om hun geschil op te lossen. Een zieltogende gemeenschap als de autochtone bevolking van Tibet heeft echter op korte termijn krachtige westerse steun en een kranige diplomatieke aanpak nodig. In de recente geschiedenis van het land hebben de komende weken beslissende gevolgen. Dankzij westerse onverzettelijkheid over universele waarden, de moed van het Tibetaanse volk en het beluisteren van Chinese stemmen die wel geneigd zijn dit probleem op te lossen, moet men eruit geraken.

Dat iedereen doet wat hij moet doen.

Frans Goetghebeur is voorzitter van de Boeddhistische Unie van België


DS, 08-04-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

BRUSSEL - Jacques Rogge wijst de Chinese regering op haar 'moreel engagement' om de mensenrechten te verbeteren en de media meer vrijheden te geven.
De voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, de Belg Jacques Rogge, maakte zich sterk dat zijn stille diplomatie met de Chinezen vruchten zou afwerpen. Maar na afloop van zijn onderhoud met de Chinese premier Wen Jiabao liet Rogge toch in zijn kaarten kijken. Hij benadrukte dat er over de mensenrechten was gesproken. Rogge had er bij de premier op aangedrongen dat de wet op de persvrijheid van 1 januari 2007, die veel beperkingen voor buitenlandse journalisten afschafte, 'zo snel mogelijk' zou worden geïmplementeerd.

Enkele uren later zei de woordvoerster van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken dat 'het IOC irrelevante politieke factoren' uit de sfeer van de Olympische Spelen moest houden. 'Ik hoop dat het IOC het olympisch charter zal blijven onderschrijven', zei de woordvoerster.

China maakte ook bekend dat het twee complotten had ontmaskerd om atleten te ontvoeren tijdens de Olympische Spelen. Eén terreurgroep zou pas enkele weken zijn ontdekt, een andere zou al in januari opgerold zijn. Volgens analisten is het een beproefde Chinese methode om te zeggen dat complotten zijn verijdeld op het moment dat het land buitenlandse kritiek krijgt. Het Westen vraagt meer uitleg, omdat China tot nu toe geen bewijzen heeft geleverd van de terreurplannen.

China wordt steeds meer op de korrel genomen, vooral wegens zijn beleid in Tibet. Protesten zoals de afgelopen dagen in de steden waar de olympische estafetteloop passeerde, zijn nog nooit voorgekomen. Jacques Rogge sprak dan ook van een 'crisis' in de olympische beweging. 'Maar het IOC heeft al veel zwaardere stormen doorstaan.'

Hij legde uit dat China de organisatie van de Spelen in 2008 had gekregen omdat het beloofd had zijn mensenrechtenbeleid te verbeteren. 'We vragen dan ook aan China om dit moreel engagement na te komen.'

VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon heeft de Chinese regering laten weten dat hij de openingsceremonie van de Spelen niet zal bijwonen. Volgens zijn woordvoerster heeft dat te maken met agendaproblemen en niet met de oproep om de openingsceremonie te boycotten. De lijst van staatshoofden en premiers die overwegen thuis te blijven tijdens de openingsceremonie, groeit. (ch)

bron: www.standaard.be (11/04/2008)


Sinds enkele dagen/weken is er een heuse mediastorm ontstaan rond de Olympische spelen in China en de situatie in Tibet. China zou de spelen gekregen hebben voor 2008 op voorwaarde dat ze iets deden aan de situatie in Tibet. Daar zouden de mensenrechten niet altijd gerespecteerd worden. Nu blijkt, enkele maanden voor de spelen, dat de situatie in Tibet nauwelijks veranderd is. Uiteraard kan er nu nog maar weinig ondernomen worden, tenzij een boycot van de spelen. Ik vraag me eigenlijk af of men niet vroeger kon vast stellen dat de situatie in Tibet niet beloofde beter te worden. Bovendien vind ik het soms niet helemaal fair om deze situatie volledig in de schoenen van het IOC te schuiven. Zij worden hoe langer hoe meer voor een keuze gesteld vind ik. Of de spelen laten doorgaan, en daarmee dus ook veel van hun geloofwaardigheid verliezen. Of de spelen boycotten… Soms vraag ik mij bovendien ook af of een boycot van de spelen wel de oplossing is? Uiteraard zal China zoiets een ramp vinden. Maar zou dit ook geen omgekeerd effect kunnen hebben? Dat China zich volledig tegen het Westen zal keren… Ik weet het echt niet.

De Chinese president Hu Jintao heeft verklaard dat het probleem van Tibet niets te maken heeft met mensenrechten, maar alles met het uiteenspatten van het vaderland.

"Ons conflict met de kliek van de dalai lama is geen ethnisch, religieus of mensenrechtenprobleem. Het gaat om het behoud van onze nationale soevereniteit of het uiteenspatten van het vaderland", aldus de Chinese president. Hu Jintao deed zijn verklaringen tijdens een ontmoeting met de Australische premier Kevin Rudd op het eiland Hainan, in het zuiden van China.

"VS bemoeit zich"
China uitte vrijdag zware kritiek op de VS, dat zich zou bemoeien met een interne Chinese kwestie. De resolutie die het Amerikaanse congres aannam zou de gevoelens van het Chinese volk kwetsen.

De resolutie roept Peking op vreedzame protesten te respecteren en een einde te maken aan de culturele, religieuze, economische en linguïstische repressie in Tibet. Een Tibetaanse groep ballingen werd vrijdag door China als terreurorganisatie bestempeld.

Zonder strijd voor vrijheid
De VS eist in de resolutie ook dat China de dialoog met de Dalai Lama opent. China zegt hiertoe alleen bereid te zijn als de Tibetaans geestelijk leider zijn steun opgeeft voor de onafhankelijkheidsbeweging voor Tibet. De Dalai Lama benadrukt keer op keer dat hij geen onafhankelijkheid nastreeft maar autonomie.

"Dalai Lama sabboteert"
Woensdag had Rudd in een toespraak voor studenten in Peking gesproken over de problemen met mensenrechten in Tibet.
De Chinese president verwierp ook de oproep van westerse leiders om met de Tibetaanse geestelijke leider te praten. Hij beschuldigde de dalai lama ervan aan te sporen tot geweld en de Olympische Spelen in Peking te willen saboteren. (belga/novum/edp)

bron: www.demorgen.be