Geld maakt dan toch gelukkig


Volgens een Amerikaanse studie maakt geld wel degelijk gelukkig maar zit er een grens aan dit geluk. Dat weten Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman en econonoom Angus Deaton van de Princeton University.


Volgens het onderzoek zorgt een jaarsalaris van 58.000 euro voor het meest optimale geluksgevoel. Bovendien bleek uit het onderzoek dat wanneer men meer verdient je meer tevreden kan worden, maar word je er niet noodzakelijk gelukkiger van.

De onderzoekers concludeerden hun bevindingen op 450.000 enquêtes. Zo moesten de deelnemers van het onderzoek hun leven op een schaal van nul tot tien beoordelen. Hieruit bleek dat mensen die veel geld verdienen tevredener over hun leven zijn dan mensen die minder verdienen. Het geluksgevoel steeg met het inkomen, tot aan een jaarsalaris van 58.000 euro. 'Wij concluderen uit ons onderzoek dat geld tevredenheid koopt, maar geen geluk’, aldus de onderzoekers.

Daniel Kahneman ontving in 2002 de Nobelprijs voor de economie voor ‘het integreren van psychologische inzichten in de economische wetenschap’.


Blog DS, 07-09-2010

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik denk dat men gelijk heeft in dit artikel. Men zegt altijd wel geld maakt niet gelukkig. Maar denk dan maar eens aan de armen mensen die geen geld hebben. Zijn zij gelukkig? Ik dacht het niet. Als je geen geld hebt, kun je ook niet de middelen kopen om u behoeften te bevredigen, denk simpel weg al maar aan eten, kleren,... en aan de leuke feestjes die je kunt geven als je wat meer geld hebt. Met de gevolgen van dien ga je ook niet veel vrienden hebben. Tot je uiteindelijk in een visieuze cirkel zit.

Dus mijn besluit is, dat je toch altijd een zeker basis van geld moet hebben. En dat geld toch een middel is om gelukkiger te zijn.

Eindelijk eens een artikel die het cliché 'geld maakt niet gelukkig' onderuit haalt! Uiteraard draait het niet alleen rond geld, vriendschap, liefde... is niet te koop (echte althans). Misschien zouden meer mensen zich wel aansluiten bij een uitspraak als: 'gebrek aan geld maakt ongelukkig'. Wanneer iemand elke maand moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen, zal deze persoon zichzelf minder gelukkig prijzen dan wanneer hij zorgeloos kan leven, nog maar te zwijgen over hoe bijvoorbeeld alleenstaande moeders, die het niet al te breed hebben, zich moeten voelen. Geld is volgens mij geen vrijgeleide naar geluk maar je kan er toch beter teveel van hebben dan te weinig!

Langs de ene kant ga ik akkoord met de conclusie van dit onderzoek, dat geld wel gelukkig maakt. Geld zorgt ervoor dat wij kunnen voorzien in onze basisbehoeften, dat wij kunnen leven. Maar met geld kunnen we enkel materiële dingen kopen, zoals kleding en voedsel. Hoeveel mensen in onze rijke wereld zijn er nog die vriendschap, eerlijkheid en vertrouwen kennen? Volgens mij daalt hun aantal elke dag. De simpele reden hiervoor is dat iedereen het zo goed mogelijk wil hebben en de medemens daarbij vaak wordt vergeten. Dus ik denk dat mensen in arme landen vaak wel gelukkiger zijn dan ons, zij zijn tenminste gelukkig met de kleine dingen en steunen mekaar. Deze mensen overleven op vriendschap, liefde en vertrouwen en ja zij moeten het vaak doen met heel weinig eten.

Zoals Lien juist zei, is het wel zo dat mensen die niet zoveel hebben volgens mij veel sneller tevreden zijn met kleine dingen of basisbehoeften.
Ik denk dat je deze stelling kan opdelen in 2 categorieën, de mensen die een beetje extra geld zeker en vast kunnen gebruiken en de mensen die sowieso al genoeg hebben om een fatsoenlijk leven te leven.
De mensen die steeds opnieuw de eindjes aan elkaar moeten knopen zullen er wel gelukkiger op worden als ze net iets meer hebben, waardoor ze af en toe eens iets extra kunnen betalen. De mensen die sowieso genoeg hebben, zullen er ook blij mee zijn, maar op een andere (meer verwende? ) manier.
Persoonlijk denk ik ook dat het veel meer voldoening geeft als je eindelijk iets kan kopen nadat je er bijvoorbeeld een maand lang voor hebt gewerkt ten opzichte van iets dat je kan kopen met het geld dat je van de ouders krijgt.