Jawel jawel, gisteren was het wederom kermis in Europa: Het 52ste eurovisiesongfestival. Na de overwinning van een mijnsinziens onwaardige carnavalsact had Finland vorig jaar het festival naar Helsinki gehaald. Dit jaar trok Servië, voor het eerst als onafhankelijk land, aan het langste zeel. Bijgevolg wordt het festival in 2008 in Belgrado georganiseerd.

Ook dit jaar beten de West-Europese landen zich stuk op de, volgens velen, 'buurlanden-puntenverdeling'. Oost-Europa beheerst het Songfestival nu al enkele jaren en het einde is nog steeds niet in zicht.

Maar toch ...

Hoe ziet onze toekomst er uit? ... Mijnsinziens grotendeels Europees. Enkel met een sterk Europa kunnen we een stem vormen in de wereldpolitiek/-economie/-... Wat is nu het basisingrediënt van elk sterk blok? Dat is toch wel een goed draagvlak bij de burgers. Waar zit ons Europees draagvlak? Hoe staan de Europese burgers t.o.v. Europa? ... Ik hoor er niet veel goeds van eigenlijk.

Het enige moment dat ik me echt een beetje Europees verbonden voel... En dan gaat het niet over de EU -want wat is de EU waard in de toekomst als Europa uit veel meer landen bestaat?- maar over een volledig Europese verbondenheid. Het enige moment dat ik me echt een beetje Europees verbonden voel, is die ene dag in het jaar dat ik op televisie met miljoenen andere mensen naar het Eurovisiesongfestival kijk. (Helemaal rillingen toen ik ineens het Ijslandse Reykjavik zag verschijnen!)

Hopelijk wordt het Europees draagvlak snel iets sterker ...

Tot zover mijn beleving van gisterenavond.

__________________