De legende van de pausin Johanna is ontsproten aan het gerucht dat een pauskeuze voorafging aan een ’manuele controle’ van de ’viriliteit’ van de nieuwe paus. Dit om te voorkomen dat er een vrouw zou worden verkozen tot het hoofd van de katholieke Kerk.

Of er ooit een vrouwelijke paus is geweest, en of de ’manuele controle’ werkelijk heeft bestaan, is onduidelijk. Het is wel zo dat de Kerk eist dat de paus een man is, met alles erop en eraan.
Legende

De bestaan van de pausin Johanna werd in alle geval erkend door de Kerk tot in de 16de eeuw en ook de doorkijkstoelen om te bevestigen dat het om een mannelijke paus ging, werden tentoongesteld.

Het pontificaat van pausin Johanna wordt volgens encyclopedieën gesitueerd tussen 855 en 857, tussen dat van Leo IV en Benedictus III. Volgens Dominicaanse kronieken uit de 13de eeuw was Johanna van afkomst Engels, maar geboren in het Duitse stadje Mainz.

Gekleed als een monnik zou ze de leden van de Curie verleid hebben door haar geleerdheid en zich zo in 855 hebben laten verkiezen tot ,,Paus Johannes VIII''. Het bedrog werd twee jaar later echter ontdekt. De zwangere pausin Johanna zou tijdens een processie in Rome contracties hebben gekregen en haar kind ter wereld hebben gebracht. Voor haar misleiding van de Kerk zou ze ter dood veroordeeld zijn via steniging.


Om er zeker van te zijn dat pausen voortaan mannelijk zouden zijn, zouden ze voortaan onderworpen worden aan een ’manuele controle’.



De nieuwe paus moest plaatsnemen op een doorkijkstoel waarna een geestelijke zijn ’viriliteit’ kon controleren. Was dit zo, dan riep die: ,,duos habet et bene pendentes (er zijn er twee en ze hangen er goed)''.
(Bronnen: Belga/De Standaard/Peter Stanford. The Legend of Pope Joan. New York, Berkley Books, 2000.)


Bron: http://conclaaf.blogspot.com