Een Israëlische rechtbank heeft de ouders van een gesneuvelde soldaat toestemming gegeven met zijn sperma een vrouw te bevruchten. Het verzoek van de ouders om een kleinkind is allerminst vreemd te noemen.

Keivin Cohen werd in 2002 gedood door de Palestijnen. De moeder bewaarde een spermastaal van haar 20-jarige zoon. Hoewel Cohen zelf nooit een dergelijke wens heeft geuit, startte zijn moeder de gerechtelijke procedures om het bij een vrouw, die de militair nooit ontmoette, te laten inbrengen.

Volgens de moeder konden ze kiezen uit meer dan 200 kandidates die zich vrijwillig aanboden voor de inseminatie. “We zijn sinds anderhalf jaar in contact met een mooie vrouw”, aldus mama Cohen. In principe zal zij de draagmoeder worden.

__________________
"All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

Amai, die andere kandidates zullen blij zijn.

__________________

Een tijdje geleden was er ook een reportage op Koppen (VRT) die ons het verhaal bracht van een vrouw die zich had laten bevruchten met het sperma van haar overleden man. Het spermastaal was genomen toen de man reeds in coma lag. Ook bij de vrouw was de kinderwens groot.

Bij het horen van deze twee verhalen stel ik me de vraag: 'In welk mate kan je als partner of grootouder het kind 'onderscheiden' van je overleden man of zoon.' Ik denk dat je het kind snel zal zien als een 'vervanger' en een opvulling van een leegte. Vanuit het verdriet van deze families kan ik deze wens volledig begrijpen, maar persoonlijk vind ik het een erg jammerlijke situatie. Ik vermoed dat het kind 'al gauw' gebruikt zal worden. Ook zal het steeds een spiegel (moeten) zijn van de overledene...

Je kan dit geheel nu natuurlijk tegenargumenteren met het argument: 'het is toch net hetzelfde als de vader sterft wanneer de kinderen jong zijn'. Toch denk ik dat dit argument niet terecht is. De intentie om een kind te krijgen is dan heel anders. Bovendien heb je dan het kind reeds een globale betekenis of plaats in je leven gegeven....

Ik heb de reportage van koppen ook gezien. Ik geloof zelfs dat dit verboden is in België. De persoon van wie het sperma afkomstig is moet immers zijn schriftelijke toestemming geven. En aangezien een overleden persoon dit niet kan doen is het niet toegelaten.

Toen ik tijdens de reportage zag hoe de ouders van de overleden man nog contact bleven houden met zijn vriendin, vind ik dit wel een goede zaak. Op zich kan een kind perfect gelukkig worden in een gezin waar men het kind een warme thuis biedt.

Ik heb de reportage helaas niet gezien, maar ik ben het volledig eens met Sara. Deze kinderen gaan zeker en vast gezien worden als ‘vervanger of vervangster’ van de overledene. Ik vind het ook raar dat de ouders van de soldaat op zoek gaan naar een vreemde vrouw… Ik kan het heus begrijpen dat ze een kind willen van de vriendin of de vrouw van de soldaat, maar een draagmoeder zoeken gaat toch wel ver. Het kind wordt immers zonder ouders opgevoed… Je hoort me natuurlijk niet zeggen dat de grootouders er geen zorg voor zullen dragen, maar ik betwijfel het toch dat het kind oprecht gelukkig zal worden. De grootouders zijn bovendien al wat jaartjes ouder en zullen sneller te sterven komen, waardoor het kind al op jonge leeftijd ‘alweer’ wordt toegewezen aan anderen. Dus afschaffen die handel!

Dat de vrouw/vriendin van de soldaat zoiets zou vragen, dat zou ik nog niet zo raar vinden maar dat de ouders van die soldaat de toestemming vragen aan de rechtbank is wel zeer merkwaardig!
Welke ouder heeft er nu een spermastaal van zijn kind...

Nog iets anders raars vind ik dat er zoveel kandidaten zijn om die spermastaal te laten inplanten...

Dat moet je waarschijnlijk zien in het licht van de algemene sfeer die in Israël hangt. Vele mensen zijn tegen de dienstplicht en de voortdurende acties van het leger, en uit dit kamp zouden wel eens vrouwen naar voren kunnen komen om het kind van een gesneuvelde te dragen.

__________________
De basiswetten van de wereldpolitiek:
1. Als de olifanten vechten, wordt het gras vertrappeld.
2. Zij die het hardst roepen, hoort men het eerst.
3. Eigen kind, schoon kind.

Amai, hoe ver gaan we eigenlijk tegenwoordig? Ik vind het al merkwaardig dat een ouder een spermastaal heeft van haar zoon en dat ze een kleinkind wil van een vreemde vrouw.
En dan nog iets wat er bij mij totaal niet inkan. Wie wil er nu een kind van een onbekend iemand waarvan de ouders uitdrukkelijk vragen naar een kind. Ik kan perfect begrijpen dat je een kind wil van een vreemd iemand, omdat je vriend zelf geen kinderen kan krijgen. Maar ocharme die vrouw, ze gaat meer last hebben met oma en opa dan met het kind zelf. Dat zie je toch van mijlen ver aankomen... Moest het mijn zus zijn die het kind wil, zou ik eens goed op haar plaats zetten... Er zijn nog genoeg donoren...!