Frankrijk kampt met langdurige hitte - net als in de moordende zomer van 2003.

"Hallo mevrouw Camus. Hoe gaat het? Heeft u wel genoeg gegeten en gedronken vandaag?'' Marie-Victoire Celeste zit aan een klein bureau met de telefoon aan haar oor. "U heeft een familielid bij u thuis, hè? Gelukkig. En gaat u toch niet naar buiten op het heetst van de dag?''

Marie-Victoire Celeste werkt bij de Asad, de organisatie voor thuiszorg in Parijs. Na tien minuten zit haar telefoongesprek er op. "Dat was Paulette Camus, ze is 88 jaar en woont alleen. Daarom bellen we haar met dit extreem warme weer twee keer in de week op. En als het nodig is nog vaker.''

De Asad helpt ouderen met huishoudelijke klusjes en met eenvoudige medische zorg. De organisatie heeft zo'n 300 "thuiszorgers'' in dienst en 80 verpleegkundigen. "Ouderen hebben met deze hitte meer hulp nodig. Alleen al met boodschappen doen. Zelf kunnen ze al die flessen water niet eens dragen.''

Indien nodig, stuurt de Asad iemand langs bij de ouderen. Als de telefoon niet wordt opgenomen, wordt alarm geslagen. "Eerst bellen we de buren, dan de huisarts of familie. Daarna bellen we desnoods de brandweer met de vraag of ze een deur of een raam willen forceren en binnen willen kijken.''

Frankrijk zucht, net als veel andere Europese landen, onder de hitte. Al twee weken. Tot op heden vielen daardoor zo'n 40 doden. Met temperaturen die oplopen tegen de 40 graden in het oosten van het land en 37 in Parijs, heeft de regering noodmaatregelen getroffen. De op één na hoogste alarmfase werd gisteren uitgebreid naar 66 departementen - bijna driekwart van het land.

De Fransen wordt aangeraden niet naar buiten te gaan op het heetst van de dag en zeker anderhalve liter water per dag te drinken. Op snelwegen gelden snelheidsbeperkingen. Alleenstaande ouderen kunnen zich melden bij hun gemeente voor extra hulp.

In één opzicht wijkt de situatie van Frankrijk af van die in andere Europese landen. De Fransen werden in 2003 getroffen door een ongekend drama, toen door weken aanhoudende hitte in totaal 15.000 mensen stierven. Sindsdien hebben de autoriteiten tal van voorzorgsmaatregelen getroffen. In steden en dorpen zijn 'bel teams' actief. Via radio en televisie worden dagelijks adviezen gegeven.

"De situatie is absoluut verbeterd'', zegt Danièle Hoffman-Rispal, parlementslid en als wethouder in Parijs belast met de zorg rond de hittegolf. "De preventie is nu veel beter. Iedereen let erop dat ze genoeg drinken, mensen weten dat ze de luiken voor de ramen dicht moeten doen, dat ze 's middags beter niet op straat kunnen lopen.''

De hittegolf van 2003 kwam eigenlijk als een verrassing, zegt adjunct-directeur Danièle Gervais van ASAD in Parijs. "Veel mensen waren zich er niet van bewust dat zoveel oudere Fransen volledig geïsoleerd leven, zonder familie, vrienden of buren.'' Bij hen ging niemand langs, adviezen werden niet gegeven, hulp was er niet.

In 2003 bleven zelfs veel stoffelijke overschotten wekenlang liggen. Niemand kende de slachtoffers, niemand kwam ze identificeren. Die ramp heeft voor de Fransen bijna therapeutisch gewerkt.

Maar niet alles lijkt afdoende geregeld. De gezondheidszorg is nog steeds niet klaar voor een nieuwe hittegolf à la 2003, zei Patrick Pelloux deze week, de voorzitter van de organisatie voor Franse eerste hulpartsen Amuhf. Politica Hoffman-Rispal twijfelt. "Er zijn nogal wat artsen die klagen over een tekort aan bedden en aan personeel. Maar anderen beweren weer dat alles voldoende is geregeld.''

Vooralsnog zijn de signalen weinig bemoedigend. De regering kwam deze week met een landelijke oproep aan studenten medicijnen en gepensioneerde artsen om zich te melden. De aanloop bij ziekenhuizen is met 10 tot 20 procent gestegen. Extra hulp zou vooral nodig zijn op eerste hulpposten.

Bron: De Standaard