Oorlog is soms billijk, maar nooit helemaal


Wat kunnen denkers zeggen over het nieuws, over wat krantenlezers schokt of juist koud laat? Tweewekelijks laten wijsgeren uit Trouws Filosofisch Elftal hun gedachten erover gaan. Vandaag: kan een oorlog, als die tussen Israël en Hezbollah, gerechtvaardigd zijn, of is dat een illusie?


’Iedere strijdende partij probeert de oorlog te rechtvaardigen. Ook de nazi’s deden dat”,

’Rechtvaarige oorlog’ is een dubbelzinnige term, zegt Theo de Wit, universitair docent sociale en politieke filosofie aan de Universiteit van Tilburg. „Alsof de moraal boven de strijdende partijen staat. In de praktijk wordt de moraal altijd door de partijen in dienst genomen. Ook door de nazi’s, zoals Ellian zegt. Die dubbelzinnigheid bestond reeds in de voormoderne periode, maar toen was de oordelende instantie vrij onomstreden. De kerk was potestas spiritualis.

Sinds de godsdienstoorlogen is die autoriteit weggevallen. Zo verloor de leer van de rechtvaardige oorlog in de periode van de soevereine staten aan belang. Het recht om oorlog te voeren (ius belli) alsmede de matiging van het oorlogsgeweld (ius in bello) werd een zaak van soevereine staten, niet van een bovenstatelijke morele instantie.”

De rol van staten is door de staatsterreur in de 20ste eeuw in diskrediet geraakt. „Wij vinden niet meer dat een staat zich alles kan permitteren. Hier keert wel de vraag terug, wie er beslist over de morele toelaatbaarheid van de oorlog. Oftewel: wie is die ’onafhankelijke rechter’? De verdeelde Verenigde Naties, de immer ruziënde juristen of ethici, de onberekenbare publieke opinie? Of zijn het toch nog steeds de oorlogvoerenden zelf die hun geweld als smetteloze morele edelmoedigheid verkopen, juist omdat oorlog in de 20ste eeuw hoogst fragwürdig is geworden?’’

Ellian: „Kant schreef dat als de onafhankelijke rechter werkelijk zou bestaan, er dan geen oorlogen meer zouden zijn. Er ís geen onafhankelijke rechter. Het menselijk oordeelsvermogen is beperkt en meestal partijdig. Toch delen we een wereld en het vermogen elkaars positie te begrijpen. Arendt noemt dat de sensus communis. Als iemand zich zou verdiepen in de feiten die tot een oorlog geleid hebben, en zich probeert in te leven in de argumenten van alle partijen om tot oorlog over te gaan, dan komt zo iemand uiteindelijk wel tot een oordeel dat niet sterk afwijkt van de conclusie van de meeste anderen als die hetzelfde zouden doen.”

Deze sensus communis vinden wij volgens Ellian niet op de opiniepagina’s. Eerder moeten wij daarvoor te rade gaan bij grote filosofen en internationaal-rechterlijke tradities. „Oorlog beschrijft Hugo de Groot als een toestand waarin mensen met geweld een geschil proberen op te lossen. Geweld tussen staten dient in de traditie dus paradoxaal genoeg enkel te worden toegepast om de vrede te bewerkstelligen.”

Daar heeft De Groot gelijk in, vindt Ellian. „Hoe verschrikkelijk oorlog ook is, soms is hij gerechtvaardigd. Bij humanitaire rampen of ernstige misdaden, zoals genocide of het trainen van terroristen, mag je ingrijpen. Dan geldt wel het ius in bello: je hoort fatsoenlijk om te gaan met krijgsgevangenen, burgers, buurlanden en andere partijen.’’

De Wit: „De eerbiedwaardige traditie van de leer van de rechtvaardige oorlog gaat terug op Thomas van Aquino en Augustinus, en dus op de christelijke moraaltheologie. In deze traditie wordt het gebruik van geweld, zoals bij een oorlog, altijd als een kwaad beschouwd, zij het in sommige gevallen als het ’minste kwaad’, om een groter kwaad of onrecht te bestrijden. Er bestaat dus geen ’goede oorlogvoering’. De wijsheid van deze traditie is dat zij weet heeft van het tragische karakter van veel oorlogen: onder bepaalde condities te rechtvaardigen, maar nooit helemaal rechtvaardig.”

En de kwestie-Israël-Libanon? Volgens Ellian heeft Israël het recht op zijn aanvalstactiek, het ius ad bellum. Het land mag zichzelf verdedigen tegen de aanvallen van Hezbollah. Daarnaast heeft Israël eerst geprobeerd om het conflict langs diplomatieke weg op te lossen.

De Wit is voorzichtiger. Alle staten proberen hun geweld als moreel gerechtvaardigd te verkopen, dus moeten intellectuelen niet te snel hun ethische zegen aan één van de partijen te geven. „Ze zijn al snel nuttige idioten. Beter is het de partijen te wijzen op het verlies aan politieke realiteitszin dat in oorlogen altijd optreedt, en de publieke opinie voor te bereiden op de komende vrede, die – daar ben ik het met de traditie eens – altijd het doel van de oorlog moet zijn.”

Ellian: „Misschien ondergraaft Israël zijn eigen rechtvaardiging van de oorlog door per ongeluk burgers te treffen. Het probleem is dat Hezbollah de burgers van Libanon als schild gebruikt. Raketten worden afgeschoten naast woonwijken en ziekenhuizen. Overduidelijk is dat Hezbollah zich niet houdt aan de regels: waar Israël probeert om zo min mogelijk burgerslachtoffers te maken, probeert Hezbollah juist om er zoveel mogelijk te maken.”

De oorlog van Hezbollah is volgens Ellian gerechtvaardigd in zijn middelen noch in zijn doelen.

„Ze zeggen de djihad te voeren met het oog op vrede, maar ’vrede’ betekent volgens de politieke islam iets heel anders, namelijk het bekeren of onderwerpen van de ongelovigen. Het doel is het heroveren van islamitische grond op de Joden en het laten heersen van Allahs wetten in Palestina.”

De Wit: „Wat me in het Midden-Oosten zorgen baart is dat een militaire overmacht geen ontzag meer lijkt in te boezemen. Suïcidale, religieus geïnspireerde bewegingen als Hezbollah aanvaarden de militaire ondergang, omdat hun overwinning bestaat uit het vermogen om het leven van anderen tot een hel te maken. In het Westen is precies het omgekeerde gaande. Hier proberen we in een oorlog anderen te doden met een zo klein mogelijk risico zelf te sneuvelen. Beide houdingen roepen elkaar op en zijn zowel politiek als moreel uiterst discutabel.’’


Trouw, 26-07-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

ja.
Oplossing was simpel: Twee soldaten teruggeven.
De Libanezen wisten wat de Israëli's op dat eigenste ogenblik aan het doen waren in gaza voor één korporaaltje van 19... Ze hadden dit kunnen zien aankomen.
Maar ze besloten te dansen in de straten. Nu zijn ze wéér eens twintig jaar terug gebombardeerd. Wanneer zullen ze het snappen? Het was niet het moment om een ontvoering van een soldaat te doen, en dat wisten ze, maar héél toevallig gebeurde het net op dat ogenblik dat Israël er zo'n grote zaak van maakte bij de Palestijnen. Enkele Libanezen wilden zich ook eens laten opmerken, en dat is gelukt, want de rest heeft het geweten.

Voor zover Israël het spijtig vind dat ze nu met een offensief moeten beginnen in Libanon...

Hebben ze hun troepen hier niet pas moeten weg halen? of vergis ik mij hierin?

Ok ze moeten natuurlijk geen soldaten ontvoeren maar Israël maakt hier toch maar weer handig gebruik van om een soort invasie te doen in Libanon terwijl de VS rustig toekijkt en niets veroordeeld
Het zou maar eens Iran geweest moeten zijn hij(Bush) had snel legertje komen spelen denk ik.....

Voor mij is de oorlog van Israël in Libanon niet te rechtvaardigen...

Hoewel de oorlog van Hezbollah tegen Israël (net zoals in het artikel van Trouw hieronder) inderdaad 'onrechtvaardig in doelen noch middelen' te noemen is, wéét Israël gewoon dat hun vijand menselijke schilden gebruikt (getuige daarvan de beelden van platgebombardeerde stadswijken op tv). Dat het dus moreel niet gerechtvaardigd is een dergelijke oorlog aan te gaan, blijkt trouwens ook uit de hoofdzakelijk afkeurende reacties uit de rest van de wereld. Opvallend daarbij is dat de VS bondgenoot Israël openlijk steunen in dit conflict en hiermee nog maar eens aantonen hoofdzakelijk uit eigenbelang te handelen (voet aan grond houden in het Nabije Oosten). Spijtige zaak

Eis van Hezbollah geen ontwapening


De wereld kan geen ontwapening van Hamas en Hezbollah verwachten zolang Israël zich niet aan VN-resoluties houdt.


Een diplomatieke oplossing tussen Israël en Libanon is onmogelijk doordat Hamas en Hezbollah niet voor vrede zijn, schreef Ratna Pelle vorige week woensdag op Podium. Daarbij houdt Hezbollah zich niet aan VN-resoluties 1559 en 1680 die ontwapening eisen. Na de ontvoering van twee Israëlische soldaten begon Israël met aanvallen op Libanon en er zijn al ruim 400 doden gevallen. Israël voelt zich genoodzaakt om zo hard op te treden omdat de uitvoering van de resoluties nog niet is gelukt.

Het is waar dat Hezbollah zich niet aan de eisen van de genoemde resoluties houdt en Hamas niet aan de eis van ontwapening volgens de routekaart voor vrede. Maar als er iemand kampioen is in het naast zich neerleggen van VN-resoluties dan is dat Israël. Het heeft onder andere door executies zonder proces en herhaaldelijk de mensenrechten geschonden. Daarnaast heeft het Veiligheidsraadresoluties 242 en 338 altijd ter zijde geschoven. Beide gaan over terugtrekking uit de bezette gebieden en wederzijdse erkenning. Ook het Arabische vredesinitiatief uit 2002 op basis van deze resoluties heeft Israël afgewezen.

De groei van Hamas is te danken aan de afwijzende houding van Israël, de onmacht en corruptie onder Fatah en de sociale voorzieningen die het de Palestijnen biedt.

Pelle wijst er in haar stuk wel op dat Israël zich ook niet altijd aan zijn afspraken hield, maar dat is veel te zacht uitgedrukt. Volgens haar heeft Israël zich uit Gaza en Libanon teruggetrokken. Maar de landsgrenzen, het luchtruim, en de zeeroutes van Gaza worden nog steeds door Israël beheerd. Dus de Gaza-strook wordt indirect nog steeds bezet. Volgens de Conventie van Genève is verzet tegen de bezetter legitiem. Hamas had al 17 maanden lang geen geweld gebruikt en voor dialoog gekozen. Maar in ruil daarvoor werd het door Israël en het Westen geboycot. Hezbollah heeft onder andere als doel de gevangenen uit Israël te bevrijden. Vroeger is een ruil van gevangenen tussen Hezbollah en Israël gelukt. Dus waarom nu niet? Israël was al maanden van tevoren bezig met de voorbereiding van de aanvallen.

Hezbollah moet zich ontwapenen en Hamas moet zich aan de routekaart houden. Maar zolang er Palestijnse en Libanese gevangenen zonder proces in Israël gevangenzitten en zolang Israël met VN-resoluties en de routekaart de vloer aanveegt en geen levensvatbare Palestijnse staat accepteert, kan er niet van Hezbollah en Hamas verwacht worden dat ze zich ontwapenen.

Nikita Shahbazi is publiciste


Trouw, 28-07-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Maar zolang er Palestijnse en Libanese gevangenen zonder proces in Israël gevangenzitten en zolang Israël met VN-resoluties en de routekaart de vloer aanveegt en geen levensvatbare Palestijnse staat accepteert, kan er niet van Hezbollah en Hamas verwacht worden dat ze zich ontwapenen.
======

Any smart man zou al door hebben dat die zich nooit zullen ontwapenen, eender welk akkoord. Oh kijk, ineens honderden raketten die de grens komen overgevlogen, net nadat we ons lange tijd uit hun gebieden hadden weggetrokken en hen met rust lieten. Wake up and get your ass back to reality

Mmm, 'little' lack of accuracy, seems to me...

-"Honderden"? Tot nu toe welgeteld 140... Is uiteraard 140 te veel, maar het gaat hier ook wel degelijk om aantallen... Ik heb trouwens nergens iets kunnen opvangen over het aantal raketten, bommen enzomeer dat tot nog toe is gedropt over Libanon... Maar wees gerust: is een veelvoud (idd: 'honderden', indien al niet meer )! En in termen van burgerslachtoffers is dat niet anders, vooral dan in Zuid-Beiroet (vanwaar nog niet 1 Katshoesjaraket is afgevuurd overigens). "Score" ligt momenteel op 13-1, een 'vooroorlogs' gegeven zoals men dat hier in voetbaltermen zou vertalen... Vandaag: 37 kinderen: alsjeblief zeg!!!
-Tegelijk: kan je nu verwachten dat dat bommentapijt neervalt, en dat er van de andere kant niets terugkomt? De raketten zijn overigens maar gekomen nadat Israël zich in Gaza had overgegeven aan het zoveelste disproportioneel wapengekletter... Zeker in acht genomen het feit dat het gaat om een strijd tussen een kernwapenmogendheid en een gewapende militie die zich idd bezondigt aan de smeerlapperij om hun short-range missiles af te vuren vanuit burgerdoelen? But then again, do they have other options? Once again en zeker ook toepasselijk: "Wake up and get your ass back to reality"
-"...en hen met rust lieten"??? En wat dan met de recentelijke Gazaterreur naar aanleiding waarvan heel de 'ambras' ontstaan is??? Nota bene: nadat diezelfde streek al maanden op water en brood is gezet VOOR de ontvoering van de twee militairen (economisch-politiek-cultureel-sociaal, en noem maar op)!! 'Hen' blijkt inmiddels dan 'Libanon' te zijn, een staat die al jaren op het slappe koord zit te dansen tussen Syrië en Israël, en die er begin dit jaar finaal in geslaagd is om - minstens formeel - de Syriërs het land uit te knikkeren naar aanleiding van de moord op hun voormalige president... Maar nee, natuurlijk is dit (nog) niet voldoende voor kernmogendheid Israël In plaats van te beseffen dat ze alle belang hebben bij een sterke Libanese staat in de strijd tegen welke militie dan ook, Hesbollah included uiteraard, en waarvoor diezelfde regering ook al voldoende signalen had uitgezonden nota bene!
-"...nooit zullen ontwapenen"? Nochtans, Hamas, de baarlijke "terroristische" duivel is er 'toevallig' wel in geslaagd om twee jaar lang alle activiteiten in die zin op te schorten, iets wat ik de Israëli's nog niet/nooit heb zien doen, in navolging van hun oorlogszuchtig 'oog om oog' [en meer ook]-credo. 'Ontwapenen' zonder vredesakkoord lijkt trouwens compleet onnozel vanuit niet-Israëlistandpunt... Tenzij je natuurlijk een oorlogsaanleiding kan zien in het volstrekt onzinnige "Wij hebben wapens, en zij ook!!" (nogmaals, "Wake up..."!)... Hamas is vervolgens inderdaad geheel democratisch - op dwingende instigatie van de 'International Community' - verkozen in Palestina... om zich vervolgens het complete misprijzen van zowat heel het Westen op de hals te halen ten aanzien van diezelfde verkiezing waarop zijzelf hadden aangedrongen?? Dat deze reactie (waarop men in Israël uiteraard alleen kon van dromen) het 'vredesproces' niet direct heeft bevorderd, is een understatement van jewelste, vooral omdat de (intentie tot) vrede in Tel Aviv sowieso ingaat tegen hun annexatie- en systematisch-geografische uitbreidingspolitiek van de laatste dertig-veertig jaar (op zijn zachtst gezegd...)
-Tot slot: het 'cadeau Achmedinedzjad' (heeft in wezen niks te zeggen in Iran, maar zijn controversiële - en bepaald domme - uitspraken worden in de Westerse media wel breed uitgesmeerd en volop au sérieux genomen!) met daarbij de formele niet-erkenning van Israël door Hamas - maar waarvoor in het voorjaar zeker nog wel diplomatieke openingen denkbaar en mogelijk waren -, is door de zionisten aangegrepen om hun onwil-tot-vrede handig te camoufleren, onder het mom van de onvolprezen 'nationale veiligheid' EN in het kader van de dooddoener: 'strijd-tegen-het-internationaal-terrorisme'. Dat het hen tegelijk ontsloeg van de plicht om ECHT te zoeken naar een vredesoplossing - erkenning van V.N.-resolutie 242 - is sindsdien helemaal niet meer aan de orde (net zomin als de hele 'muurkwestie'!)-, en dat was juist ook de bedoeling, want dat zou 'Land for Peace' hebben betekend, de allergrootste ramp voor de Joodse hardliners!!!

My conclusion: als we dit laatste vergeten, dan is en blijft het Midden-Oosten een brandhaard tot eeuwig en drie dagen... Het ergste is dat we zelfs niet meer zien dat juist DAT de bedoeling is van sommige 'belanghebbenden'! En vertel mij vooral waarom we "242" zouden moeten opgeven???

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Publieke opinie tegen inval Israël

De publieke opinie in Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannie‘ was tegen de inval van Israël in Libanon gekant. Enkel in de Verenigde Staten kon Israël op bijval rekenen. Dat blijkt uit een enquête van TNS opinion bij vierduizend personen. Slechts 34 procent van de Amerikanen vond dat Israël te ver ging door Libanon binnen te vallen. 45 procent stond achter de beslissing.

De resultaten in drie Europese landen tonen een compleet ander beeld. 66 procent van de Fransen vond de inval ongerechtvaardigd. In Duitsland is 65 procent kritisch voor Israël. In Groot-Brittannië, dat traditioneel dichter bij de Verenigde Staten aanleunt, vond slechts 46 procent de inval niet gerechtvaardigd. 29 procent van de Britse ondervraagden wilde geen stelling innemen.

De enquête werd uitgevoerd een dag voor de ondertekening van de VN-resolutie die het staakt-het-vuren stipuleert. (belga/hln)


Blog HLN, 18/08/06 15u36

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

ivm die 140... Gisteren op netwerk het getal 4000 gehoord. Die curve is dan wel heel stijl naar omhoog gegaan op een korte tijd, als die 140 klopt...