Jongeren hebben steeds meer moeite om 'in het echte leven' te praten met elkaar of relaties aan te knopen. Dat concludeert jongerentelefoon Awel, op basis van contacten met jongeren.

Toen er nog geen sociale media waren, waren de regels eenvoudig. Je werd verliefd, je verzamelde al je moed, je stapte op de ander af en dan kon het alle kanten uit. Met de komst van Facebook, Instagram en andere socialenetwerksites veranderde dat. Contact leggen kon voortaan ook virtueel. Maar de gevolgen zijn dramatisch, stelt Awel vast. Uit gesprekken die de jongerentelefoon had met 120 jongens en meisjes tussen 11 en 19, blijkt dat jongeren het als een heel groot probleem ervaren om los te komen van dat virtuele en elkaar te leren kennen in het 'echte' leven.

"Sociale media hebben de drempel om contact te leggen erg laag gemaakt", zegt Sibille Declercq van Awel. "In plaats van op de speelplaats op elkaar af te stappen, sturen jongeren elkaar een 'vriendschapsverzoek'. Ze chatten, maar ze praten niet in het echt. Als dat moment er dan tóch komt na een tijdje, weten ze niet waarover ze het moeten hebben."

Te pijnlijk

Uit een onderzoek dat de Universiteit Antwerpen uitvoerde bij bijna vijfhonderd jongeren, blijkt dat flirten een voornamelijk digitale aangelegenheid is geworden. Doctoraatsonderzoeker Joris Van Ouytsel: "Online vallen de remmingen weg. Als je de ander niet moet aankijken, vinden jongeren praten gemakkelijker. Je doet het op je eigen tempo, want je kiest zelf wanneer je antwoordt op een bericht. En afwijzing per sms komt minder hard aan."

'Sommige jongeren kennen hun lief énkel vanop sociale media'

Relaties starten niet alleen steeds vaker op sociale media, soms gaan ze daar vaak ook een heel eigen leven leiden. Declercq: "We komen soms in contact met jongeren die zeggen dat ze hun lief énkel kennen vanop sociale media en hem of haar nog nooit in het echt hebben gezien."

Openingszin

Aan jongeren die raad vragen, geeft Awel richtlijnen mee. Declercq: "We zeggen jongeren niet met een belerend vingertje wat ze moeten doen. In de plaats geven we ze erkenning en denken we mee na met hen, over wat een oplossing zou kunnen zijn. Welke openingszin zou goed zijn? Waar zou zo'n gesprek kunnen plaatsvinden?"

Tegen ouders zegt Awel: "Praat met jullie kinderen. Laat in de thuissituatie zien hoe zo'n gewoon gesprek eruitziet."

Bron: 11-03-17, 12.35u – http://www.demorgen.be/binnenland/j...ntact-b8e6f93d/

Mening: Na het lezen van dit artikel schrik ik er niet van dat jongeren niet in staat zijn tot ‘echt’ contact. Jongeren zeggen zelf dat ze een slechter contact met familie en vrienden hebben door sociale media.

Het is algemeen geweten dat jongeren gek zijn van Facebook. Ze kunnen communiceren met vrienden, hun vriendschapsbanden versterken, zich op hun eentje of met anderen amuseren, informatie en natuurlijk ook de oplossingen van hun huiswerk delen … Het is handig en gratis! Via de sociale media zijn tieners immers op zoek naar een vorm van erkenning en bevestiging. Ze posten iets en wachten op een reactie van anderen. Zo kunnen ze concreet zien hoe populair ze zijn binnen hun groep. De sociale netwerken geven jongeren ook de kans om aan hun imago te werken. Via de foto die ze posten, proberen ze zich van hun beste kant te tonen. Of de kant die ze willen tonen … Ze hebben het gevoel dat ze hun reputatie kunnen sturen. Die aanpak is revolutionair en verandert hun kijk op het imago.

Zelf ben ik ook opgegroeid met de opkomende sociale media. Ik maak ook gebruik van Facebook, Instagram, … Zoals in het artikel vermeld wordt, is het gemakkelijker om te praten via sociale media dan in het echt. Ik kan hier ook van meespreken. Toch vind ik het persoonlijk contact ook heel belangrijk en probeer ik zo weinig mogelijk in het bijzijn van mijn vrienden mijn sociale media te raadplegen.

Wat ik zo goed vind aan de jongerenorganisatie Awel is dat ze de jongeren met vragen niet belerend met het vingertje wijzen van wat ze moeten doen. In plaats geeft Awel ze erkenning en denken ze met hen mee, over wat en oplossing zou kunnen zijn (richtlijnen).

Uit een ander onderzoek door eerstejaarsstudenten Psychologie blijkt dat toch vrijwel alle jongeren persoonlijk contact belangrijker vinden dan sociale media. De diensten kunnen wel helpen bij het contact met familieleden en vrienden die ver weg wonen.

De sociale media is de afgelopen jaren heel belangrijk geworden in het dagelijkse leven van de jongeren. Als je er niet in volgt, dan val je als het ware uit de boot. Ik moet eerlijk toegeven dat sociale media ook voordelen met zich heeft meegebracht. Zo kan je gemakkelijk korte contacten houden of afspreken met je vrienden. Maar ik vind niet dat een relatie mag steunen op een puur virtueel gesprek.
Steeds vaker hoor ik dat er relaties beginnen of lopende zijn via de sociale media. Dit vind ik dan weer een fout beeld. Het is belangrijk dat jongeren ook los kunnen komen van hun computer of smartphone en de confrontatie kunnen, maar ook durven aangaan. Jongeren moeten als het ware in het echte leven hun mannetje ook kunnen staan.
Zelf ben ik dus van mening dat Facebook gezorgd heeft voor gemakzucht, de drempel om met iemand te praten is inderdaad lager geworden. Toch vind ik dat er ergens een grens moet getrokken worden. Sommige materie kan namelijk niet virtueel besproken worden. Het overbrengen van emoties kan naar mijn mening niet gebeuren via sociale media, hoewel dit in het echte leven wel kan.

Ik ben het eens met Hanne. We kunnen namelijk niet ontkennen dat sociale media een steeds grote rol speelt in ons leven. Zowel bij de jongere als de oudere generatie zien we dit terugkomen.

Persoonlijk vind ik dat sociale media zowel een positieve als een negatieve kant heeft. Sociale media zoals Facebook maakt de afstand tussen mensen kleiner. Hierdoor is het vaak makkelijker om contact te houden met vrienden die verder weg wonen, af te spreken voor groepsopdrachten enzovoort.

Langs de andere kant zorgt sociale media ook vaak voor een grotere afstand tussen mensen. Ik denk hierbij aan mensen die samen op café zitten, maar niet met elkaar communiceren. Ze hebben enkel oog voor hun gsm... Ik vind dit erg jammer om te zien.

Ik begrijp dat jongeren deze weg gebruiken om contacten te leggen met andere, omdat ze zich onzeker voelen om afgewezen te worden. Toch denk ik dat wij nu eenmaal steeds asocialer worden door het gebruik van onze gsm. Ik geloof dat voor sommige sociale media een echte 'verslaving' kan zijn.

Platformen als sociale media hebben de intentie tot doel om de wereld méér verbonden te maken en de dingen voor de mensen eenvoudiger te maken. Contradictorisch genoeg gaat dit artikel er over dat mensen minder verbonden zijn, of toch niet meer op een authentieke manier zoals wij dat nog in het begin van ons secundaire traject hebben meegemaakt.

De wereld is in sneltempo gegroeid, en daar moeten we op meevaren.
Dit geeft natuurlijk ook complicaties mee en roept wat vragen op.

'Sommige jongeren kennen hun lief énkel vanop sociale media'
- Ja dat klopt, maar het is inderdaad veel eenvoudiger, er is voor beide partijen geen druk. Je kan iemand accepteren en verder kijken wat hij zoal doet. Als je dan hier hetzelfde over denkt heb je een 'match' op dat gebied. Uiteraard weet je daarmee niet wie hij/zij écht is. En laat dat nu toch één van de attributen zijn waar je naar zoekt in een relatie.
Zouden we het niet moeten goedkeuren dat jongeren dit doen? Uiteindelijk zouden ze vroeger op relationeel gebied uit de boot zijn gevallen. Er schuilen natuurlijk ook gevaren, maar wegen die op tegen de voordelen van communicatie op afstand?

Ten slotte is sociale media een eigen virtuele wereld op zich. Het onderscheid tussen de werkelijke wereld en sociale media is er (bij de meeste jongeren) nog wel.
Uiteindelijk moet sociale media als een hulpmiddel worden gebruikt, daar waar het voor de meeste eerder als een amusant tijdsverdrijf wordt gebruikt. Om het te concretiseren: De jongeren liken pagina's van mensen met grappige of coole filmpjes, of van lichtzinnige dingen. hier is op zich niets mis mee, maar overdaad schaad.
We zouden hier veel doordachter en zinvoller mee kunnen omgaan.
Door vele onder wordt het al reeds (deels) gebruikt als hulpmiddel, zoals mevrouw Lanslots aanhaalde voor groepsopdrachten en studenten die verder wonen. We kunnen dan een uur afspreken op de campus, in een groep waar het voor alle leden toegankelijk is. Vroeger ging je een sms sturen naar elk lid, of nog eerder, een vaste datum afspreken wanneer je elkaar ziet. Sociale media bied hier een hulp.

Als beginnende leerkracht Informatica pleit ik voor lessen in sociale media (alg. mediawijsheid). sociale media is zowel een belangrijke factor in ons leven als een miljardenbusiness.

Het is nu eenmaal zo dat het echte leven wordt beïnvloed door sociale media. Pluk er de voordelen van en ga er wijs mee om.