Artikel:
In Vlaanderen gaat jaarlijks 500.000 ton voedsel verloren, raamt Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V), ook bevoegd voor Landbouw. Dat verlies vertegenwoordigt een waarde van 1 miljard euro en komt overeen met 12 tot 14 procent van het jaarverbruik, zegt hij zaterdag in De Tijd.
Officiële cijfers van de voedselverspilling in Vlaanderen bestaan nog niet. Peeters heeft een studie bevolen die in het najaar klaar moet zijn. De raming van 500.000 ton is gebaseerd op Belgische cijfers.

De Vlaamse minister-president wil de voedselverspilling aanpakken. Concrete suggesties die hij geeft zijn onder meer: de verwerkende bedrijven aanporren verlies van voeding bij het bereidingsproces te voorkomen, met de distributiesector afspraken maken om producten (nog meer) in juiste hoeveelheden aan te bieden zodat de consument niet te veel koopt en consumenten tips geven om voedsel beter te bewaren.

Maar het tegengaan van de voedselverspilling volstaat natuurlijk niet om een antwoord te bieden op de stijgende voedselvraag, beseft Peeters.

Ook de productie moet omhoog. "We moeten de Vlaamse landbouw verder omvormen tot een intensieve ecologische landbouw om het productiepotentieel maximaal te benutten." Met andere woorden: meer produceren op dezelfde (kleine) oppervlakte.


Bron:
De Standaard 12/03/2011
http://www.standaard.be/artikel/det...48&subsection=3


Eigen mening:
Er moet inderdaad dringend iets gedaan worden aan deze voedselverspilling. Met wat wij verspillen aan voedsel, zouden ze in Afrika ontzettend blij zijn. Ik heb zelf al ondervonden dat je dikwijls noodgedwongen grote hoeveelheden moet kopen. Deze grote hoeveelheden geraken dikwijls niet tijdig op en moeten dan weggegooid worden. De grootwarenhuizen moeten daarom veel meer kleine hoeveelheden aanbieden. Je ziet ook dikwijls acties zoals "5 + 1 gratis". Maar wat als je dat extraatje eigenlijk niet nodig hebt? Je kan niet alles invriezen en dan moet je dit noodgedwongen weggooien...

Een gemiddeld gezin gooit wekelijks massa's voedsel weg. 40 tot 60 procent van het geproduceerde voedsel verdwijnt in de afvalcontainer. Kunnen we daar zelf iets aan doen? Uiteraard.

Een tiende van wat we in de supermarkt kopen, belandt ongebruikt in de vuilnisbak. Per vijf potjes yoghurt gooien we er één weg. En van de tien plakjes kaas komen er maar 8,5 tussen een boterham terecht, zo berekende het Brusselse Instituut voor Milieubeheer.

De verkwisting begint al het veld. We kopen met onze ogen en alles moet er perfect uitzien. Te kleine aardappels, te dikke appels of verkleurde en gedeukte sla: weggooien die handel. Een taak voor de supermarkten? Zeker wel, al bestaan er als gezin simpele middeltjes om de weggooicultuur te stoppen.

1. Winkel bewust. Maak een lijst om de aankoop van onnoodzakelijke dingen te reduceren. Plan maaltijden en breng minder voedsel in je keuken. 25 procent van wat je koopt wordt weggesmeten. Begin met 25 procent minder aan te kopen.
2. Eet bewuster, pas je hoeveelheid aan je behoefte aan. De hoeveelheid en grootte van 1 maaltijd neemt alsmaar toe. Schenk aandacht aan wat je opschept. Onthou dat de kwaliteit van je maaltijd belangrijker is dan de kwantiteit.
3. Hou geen rekening met de houdbaarheidsdatum. Anders gezegd, een dosis scepticisme kan geen kwaad. Als iets vervallen is, speelt de datum geen rol, maar ruik en zie je dat.
4. Gooi restjes niet weg. Wees creatief en gebruik ze in een nieuwe maaltijd.
5. Hou je diepvriezer te vriend. Hij dient als stockeerruimte, niet als vuilniscontainer. Eet tijdig op wat er in zit. (lvl)

12/03/11 14u20
bron: http://www.hln.be/hln/nl/39/Lekker-...edsel-weg.dhtml
eigen mening: ik vond dit artikel wel relevant om het bij het vorige artikel te plaatsen omdat hier tips instonden die voor iedereen bruikbaar zijn. Ik zondig hier zelf ook tegen, ik ben mij daar van bewust :-( . Als iets over de vervaldatum is, gooi ik het ook weg omdat ik bang ben om er ziek van te worden. Ik weet dat ze dat niet kunnen uitrekenen tot op de dag, waarschijnlijk is het iets psychologisch. Voor mij zou het beter zijn als er geen datum opstond dan zou ik inderdaad meer mijn zintuigen gebruiken om te bepalen of iets nog eetbaar is. Ik doe altijd een poging om restjes bij te houden maar ... uiteindelijk belanden ze toch in de vuilbak. Wij zijn veel te hard verwend!

Jaarlijks gaat er zo'n 500.000 ton voedsel verloren in Vlaanderen. Dat is ongeveer 83,33 kg per Vlaming per jaar en, gerekend met een gemiddelde levensverwachting van 80,6 jaar in 2008, zo'n 6713,98 kg in het leven van de Vlaming. Toch wel opmerkelijk hoge cijfers als je het mij vraagt. Hoe het zover is kunnen komen? Een eerste grote reden hiervoor is volgens mij te vinden in de algemene, maatschappelijke drang naar het meer. We leven in een maatschappij waar meer altijd beter is en dat weerspiegelt zich in ons koopgedrag. Een pakje kaas meer of minder? Geen haan die er naar kraait. Ook ik betrap me er voortdurend op. Als ik op het einde van de week mijn koelkast op kot opentrek, moet ik namelijk steeds een heleboel weggooien: beleg, vlees, fruit, en ga zo maar door. Dit terwijl ik na ruim anderhalf jaar mijn eetgewoonten toch zo zou moeten kennen.

Maar, ook de supermarkt speelt in dat verspilgedrag, zoals Matthias reeds aangeeft, een belangrijke rol. Onze supermarkten zijn voor tal van producten immers nog steeds heel sterk gericht op de typische gezinnetjes van twee en vier personen. Dit hoewel het aantal alleenstaanden in België blijft stijgen en er uiteraard ook veel gezinnen zijn van drie en vijf personen. Kleinere verpakkingen voor bijvoorbeeld beleg en yoghurt lijken dus aangewezen. Al zal dan het ecologische vraagstuk weer komen bovendrijven. Want, kleinere hoeveelheden betekenen automatisch ook meer verpakkingsafval.

Ik vind het positief dat we ons bewust worden van deze verspillingen. Nog niet zo lang geleden las ik in de krant dat de Belg niet zo mondig blijkt te zijn bij het winkelen. Wanneer een Nederlander naar de slager gaat en bv. 100 g broodbeleg vraagt, dan kijkt daar niemand van op wanneer hij zegt: "...en niet méér". Wanneer wij naar de slager gaan, dan komen we steevast thuis met meer dan we gevraagd hadden. Je zou toch tenminste verwachten dat de winkelbediende vraagt of je meer wil. Ook voor fruit en groenten, die niet voorverpakt zijn en die je dus per stuk of kilo kan kopen, is het volgens mij beter wanneer je zelf bepaalt hoeveel stuks je wil.

Verder nog een tip die iedereen al wel zal kennen: ga nooit naar de supermarkt wanneer je honger hebt, want dan lijkt alles extra verleidelijk en zal je meer kopen dan je nodig hebt.

Als je bewuster (minder) koopt, vang je 2 vliegen in 1 klap, want je geldbeugel vaart er ook goed bij.

Ik denk dat het probleem ook vaak ligt bij het feit dat mensen maximaal éénmaal naar de winkel of supermarkt willen gaan. Dan proberen ze zoveel mogelijk voedsel mee te nemen om hier de week mee door te komen. Men zou in plaats van dit te doen moeten proberen om meer naar de winkel te gaan, en daar zo bewust mogelijk kiezen wat men de volgende dagen wilt eten/drinken. Hier is echter meestal geen tijd voor in het gemiddelde huishouden, waardoor men steeds de neiging heeft om per winkelbezoek de koelkast volledig te gaan vullen.
Ook vind ik dat supermarkten zeer goed hun kwaliteit van hun koopwaar moeten controleren, aangezien ik vaak in de winkel (zeker bij groenten en fruit) waar zie die eigenlijk niet zouden mogen verkocht worden. Nog ene goed idee zou zijn om per soort gezin (groot, gemiddeld, klein) aparte verpakkingen aan te bieden, zodat je niet altijd verplicht bent voor grote verpakkingen te kopen. Dit zie je echter nu al vaak in de winkels, maar de prijs-hoeveelheid verhouding tussen deze verschillende verpakkingen is meestal niet juist.

De zeikerkwestie


Het is zo absurd dat het onbevattelijk wordt. Vijfhonderdduizend ton voedsel wordt ieder jaar in Vlaanderen weggegooid. Vijfhonderdduizend ton. En niet eens omdat het oneetbaar is. Panorama lijstte nog eens op wat ieder van ons eigenlijk wel wist maar verkoos te negeren: de helft van de aardappelen laat men rotten op de velden omdat ze niet de vorm (!) hebben die de supermarkt vereist, kromme komkommers worden weggegooid omdat ze niet in de rekken passen, te grote of te knobbelige tomaten gaan de vuilnisbak in omdat wij geen grote of knobbelige tomaten kopen, we vissen de zeeën leeg om die vissen dan weg te smijten als ze bij aankomst aan het andere eind van de wereld net niet vers genoeg meer blijken, en iedere dag gaan tonnen eetbaar brood, vlees en gevogelte op de mestvaalt omdat er van de bakker of de McDonald's verwacht wordt dat die tot sluitingstijd zijn hele gamma blijft aanbieden.

En onderliggend aan die waanzin vind je altijd weer de eisen van de klant, u en ik één voor één en altegaar, die het gewend zijn geraakt om overal altijd alles te kunnen kopen én weer te dumpen, zonder ons rekenschap te moeten geven van de gevolgen van die keuzes. 't Is vrijheid zonder verantwoordelijkheid, en wie daar iets over zegt noemt men een zeiker, een welweter en een hypocriet.

Gek toch dat het nooit daarover gaat, als er weer eens lopen te pronken met onze normen en waarden.


DS, 15-03-2011 (Tom Naegels)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB