‘Hulpverlening leidt tot meer getraumatiseerde kinderen’

‘De blijvende hulpverleningscarrousel binnen de integrale jeugdhulp zal nog meer kinderen traumatiseren en de nood aan kinderpsychiatrie verhogen’. Dat heeft Patrick Blondé van Centrum voor Kinderzorg en Gezinsondersteuning (CKG) woensdag in het Vlaams Parlement gezegd tijdens een hoorzitting over de integrale jeugdhulp. Blondé maakt een snoeiharde balans op na 1 jaar integrale jeugdhulp.
Het Vlaams Parlement is volop bezig met een evaluatie van het decreet integrale jeugdhulp dat in maart 2014 is ingevoerd. Dat decreet moest de versplinterde jeugdhulp in Vlaanderen stroomlijnen en onder meer zorgen voor een vlottere toegankelijkheid, meer continuïteit en een betere crisishulpverlening.
Maar vanuit het werkveld klinkt de kritiek op de uitvoering van het decreet steeds luider. Ook de analyse van Patrick Blondé van CKG ‘t Kapoentje uit Oostende kent weinig genade. ‘Ik ben ontgoocheld en geërgerd’, begon hij zijn uiteenzetting. Volgens hem zitten in de hervorming ‘paradoxen en rare kronkels’. Zo begrijpt Blondé niet goed waarom er extra geïnvesteerd wordt in crisishulpverlening. ‘Dat is niet meer dan een pleister op een houten been voor het niet functioneren van het systeem.’
‘Kindermishandeling’
Volgens Blondé moet er dringend geïnvesteerd worden in extra aanbod. Nu staan kinderen en jongeren vaak heel lang op een wachtlijst of worden ze van het kastje naar de muur gestuurd. Bovendien dreigt de ‘hulpverleningscarrousel’ binnen de integrale jeugdhulp nog meer kinderen te traumatiseren en zal de nood aan extra kinderpsychiatrie verhogen.
Blondé gaat nog een stap verder. Het huidige systeem zou leiden tot meer ‘kindermishandeling’. ‘Wij kregen baby’s van drie weken binnen en een jaar later zaten die kinderen daar nog te wachten op vervolghulp. Dat is kindermishandeling’, aldus Blondé.
Blondé wil het decreet integrale jeugdhulp ‘nog één jaar laten reanimeren’. ‘Als het dan niet lukt, moeten we euthanasie plegen’, dixit Blondé. Naast extra investeringen in aanbod pleit hij onder meer voor meer centralisatie (ipv decentralisatie), minder bureaucratie en meer respect voor het werk van de veldwerkers. Blondé begrijpt ook niet waarom niet meer geïnvesteerd wordt in preventie. ‘Uit cijfers van de OESO blijkt dat 1 euro investeren in preventie de samenleving later 7 euro bespaart aan de samenleving.’

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150527_01700326
Datum: 27/05/2015 om 11u38

Mening

Toen ik de titel van dit artikel las kon ik het moeilijk geloven. Hoe kan hulpverlening nu zorgen voor een getraumatiseerd kind? Hulpverleners helpen de kinderen toch? Toen ik het artikel las werd het wel duidelijk. Het gaat niet zozeer om de hulpverlening zelf, maar wel om de omstandigheden rond de hulpverlening. Dit artikel plaats ik onder het forum cultureel-maatschappelijk omdat het toch eerder een maatschappelijke ‘trend’ is om bij het minste met een kind naar een hulpverlener te gaan. Ik ben er zeker van dat veel kinderen dit echt nodig hebben, maar ik ben er ook heel zeker van dat sommige ouders hun kinderen onnodig bang maken voor niets. Een kind dat graag beweegt heeft sowieso ADHD, een kind dat er langer over doet om te leren praten heeft een levensbedreigende afwijking, een kind dat moeite heeft met lezen en schrijven heeft sowieso dyslexie, een kind dat graag zijn/haar zin wilt doen wordt geassocieerd met autisme … . Het is goed dat ouders bezorgd zijn om hun kinderen, maar ze moeten niet overdrijven. Het is een maatschappelijk fenomeen dat ouders bij het minste beginnen te panikeren, maar dat is niet nodig. Dit zorgt enkel voor onnodige stress bij zichzelf en het kind. Als we natuurlijk gaan praten over kinderen/jongeren die te maken krijgen met pesten, verlies van een dierbare, ziekte … is dit een andere zaak. Op deze momenten kan je als ouder best professionele hulp inschakelen, want op de momenten dat kinderen een hulpverlener echt nodig hebben zullen ze het ontkennen omdat ze niemand tot last willen zijn en niemand ongerust willen maken.