Het Netwerk tegen Armoede heeft een procedure gestart bij de Raad van State tegen de wetten omtrent de werkloosheids- uitkeringen. Vanaf volgende maand zal de uitkering van een werkloze dalen in de tijd. Hoe langer iemand werkloos is, hoe minder uitkering die zal krijgen.
Wie meer dan 2 jaar werkloos is, zal vanaf volgende maand een lagere werkloosheidsuitkering krijgen. Daarna zal elk kwartaal het bedrag dalen tot aan wettelijk bepaalde minima (zie kaderstuk onder). De dalende uitkeringen moeten werklozen aanzetten om (sneller) een job te zoeken.

Het Netwerk tegen Armoede, dat tientallen verenigingen vertegenwoordigt, vindt die regeling contraproductief. "We zijn daartegen omdat men mensen daarmee structureel in de armoede duwt", zegt Frederic Vanhauwaert van het netwerk.

"Die werkloosheidsuitkeringen gaan naar beneden doorheen de tijd en landen op een niveau dat onder de armoedegrens ligt. Dat is voor ons onaanvaardbaar. Aan de ene kant zeggen dat armoedebestrijding een prioriteit is, maar aan de andere kant structureel beleid voeren dat net armoede gaat creëren. Dan zijn we niet goed bezig."

Hoe zit het precies in elkaar?
De degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen berust op twee basisprincipes. Ten eerste zal de uitkering in de periode tussen twee en vier jaar werkloosheid elk kwartaal dalen. Ten tweede zullen de uitkeringen in functie van het laatst verdiende loon beperkt worden tot maximaal vier jaar.

Een werkloos gezinshoofd kan rekenen op een forfaitair bedrag van 1.091 euro per maand, een alleenstaande op 916 euro en een samenwonende op 484 euro. De maatregel om het bedrag van de uitkeringen elk kwartaal te laten zakken, moet werklozen ertoe aanzetten sneller een job te zoeken.

De gemiddelde daling van de werkloosheidsuitkeringen, over alle werkloosheidscategorieën heen, zal 44 procent bedragen: 23 procent voor een gezinshoofd, 36 procent voor een alleenstaande en 66 procent voor een samenwonende.

Zo’n zes op de tien werklozen hebben een uitkering die boven het minimum ligt. Zij zullen dus geconfronteerd worden met de degressiviteit. De degressiviteit geldt wel niet voor wie 55 wordt tijdens zijn werkloosheid of wie een loopbaan van meer dan 20 jaar heeft. Ook een groep van 33 procent arbeidsongeschikten (15.000 tot 20.000 personen) krijgt een vrijstelling. Hun uitkering wordt bevroren.

Bron: www.deredactie.be, 17/10/2012, http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...uitkeringen_RvS

Mening: Persoonlijk vind ik dit proces een goed idee. Dit zorgt ervoor dat mensen die geen job hebben aangespoord worden om een job te zoeken. Er zijn nu te veel mensen die profiteren van het systeem omdat hun werkloosheidsuitkering er op het einde van de maand toch ligt. Ze zullen zich op die manier gedwongen voelen om toch een job te zoeken omdat hun werkloosheidsuitkering na verloop van tijd afneemt. Er zijn jobs genoeg die niet ingevuld geraken. Als men echt wil werken, vindt men denk ik echt wel werk binnen de twee jaar. Als werkloze moet je dan maar flexibel zijn.

Dit strookt niet met wat je verantwoording. Ofwel vind je het goed dat er een procedure opgestart is omdat je niet akkoord gaat dat de wetten aangepast worden ofwel ben je tegen het 'proces' maar voor de nieuwe wetten.

In elk systeem zijn er profiteurs, ook bij de 'werkenden' maar moeten ze daarom iedereen over dezelfde kam scheren? Moet men niet kijken naar het verhaal achter de persoon? Niet iedereen kiest er vrijwillig voor om langdurig werkloos te zijn! Ik was zelf 3 weken werkloos en moest al bij de RVA komen voor een begeleidingsgesprek, na 13 jaar gewerkt te hebben! Ik kan dus niet geloven dat ze werklozen 'gerust' laten. Van mij mogen ze de mensen die werk weigeren dus wel 'beboeten' door hun uitkering te verlagen maar moeten ze wel oor hebben naar het verhaal van de mensen en last but not least: de werkwillige werklozen de mogelijkheid bieden en financieel ondersteunen om zich om te scholen!

Ik heb ook niet gezegd dat we iedereen over dezelfde kam moeten scheren. Er zijn gewoon een hoop profiteurs, dat weet iedereen. Er wordt ook rekening gehouden met de leeftijd en loopbaan van een werkloze. Wie 55 is en/of wie een loopbaan heeft van meer dan 20 jaar is vrijgesteld van degressiviteit. Ook 33% van de arbeidsongeschikten (15000 tot 20 000 personen) krijgen vrijstelling voor de degressiviteit. Het is dus niet zo dat die voor iedereen telt.

Ik ben het wel eens met U standpunt over bijscholingen. Werklozen moeten wel de kans krijgen om bij te scholen en diegene die dat echt willen die doen dat. Zo geraken ze na verloop van tijd ook aan en job. We zouden in een utopie leven als ze direct daarna aan een job geraken. Geef ze enkele maanden tijd, geen weken zoals in U geval.

Als de RVA U niet gecontroleerd zou hebben zou je evengoed iemand kunnen zijn die ook van het systeem profiteert. (Ik zeg NIET dat U dat deed!) Het is gewoon een vorm van controle om werklozen ook aan een job te helpen. Dit vind ik niet meer dan logisch. Iedereen moet hard werken voor zijn loon. Het is dan ook niet eerlijk dat mensen die geen moeite doen om aan een job te geraken zomaar elke maand hun uitkering krijgen.

Het is gewoon een systeem om profiteurs te selecteren. Diegene die wel moeite doen en wel laten zien dat ze aan een job willen geraken door bijvoorbeeld bijscholing hebben dan toch geen probleem? Het zijn enkel diegene die niet willen, dat ze willen aansporen via de degressiviteit om toch een job te zoeken.