Schrijfster Dalilla Hermans heeft via haar sprekersbureau een racistisch boeking binnengekregen. "Je krijgt een lekkere banaan als je de bakkerij komt kuisen", klonk het. Ze is de afzender van het bericht gaan opzoeken met doekjes om met een propere lei te beginnen en een tros bananen. "Ik wilde hun deel van het verhaal horen", zegt ze aan VRT NWS en ze kreeg een reactie die ze op voorhand niet had verwacht.

Ik krijg regelmatig racistische mailtjes en haatbrieven binnen", vertelt ze aan VRT NWS. "Nu was het voor het eerst via mijn sprekersbureau." Volgens het formulier dat de schrijfster kreeg, wordt haar een banaan aangeboden als ze de bakkerij kuist. "Het was de dag nadat een lezing van mij was verstoord door een extreemrechtse groepering. Ik dacht dus dat de twee verband hielden."

Hermans heeft lang nagedacht over wat ze zou doen. Vandaag moest ze een lezing gaan geven op een school in dezelfde gemeente als de bakkerij. "Ik heb getwijfeld of ik die lezing wel zou doen, maar uiteindelijk heb ik besloten om niet alleen de lezing te houden, maar ook een brief te schrijven en naar de bakkerij te trekken. "To face the demon" en hun versie van het verhaal te horen."

In de handgeschreven brief legt ze uit waarom de opmerking bij de boeking ongepast is. "Goede grap vond je wellicht zelf, maar ik vond het niet zo grappig", schrijft ze onder meer. "Ik kreeg de boodschap de dag nadat een extreemrechtse groep een van mijn lezingen had verstoord. Sindsdien heb ik security nodig om mijn werk te kunnen doen."

Ze benadrukt dat die opmerking voor haar dus "geen racistisch dolletje" is en geeft aan dat ze getwijfeld heeft om zijn bericht gewoon online te gooien. "Als ik dit bericht online had gezet, open en bloot, dan zou dat heel wat aandacht krijgen. Je zou worden aangepakt. Je ouders en hun zaak (red. de bakkerij) zouden worden geviseerd. Mensen zouden fel en boos reageren. Terecht. Gedrag heeft gevolgen."

Hermans schrijft verder dat ze uiteindelijk de identiteit van de afzender (en dus ook de bakkerij) anoniem wil houden. "Omdat ik niet uit ben op wraak, maar je iets wil leren. Het blijkt nodig te zijn", klinkt het. Bij de brief voegde de schrijfster een pak poetsdoekjes. "Om je lei schoon te vegen en je opnieuw te laten starten." En een tros bananen.

Daarnet is Hermans dus naar de bakkerij getrokken. Bewust niet al filmend of live op Facebook, omdat ze de bakkerij niet in diskrediet wilde brengen, zonder het volledige verhaal te horen. "De bakkersvrouw vertelde mij dat niet haar zoon, maar een vriend van hem verantwoordelijk was voor het briefje. Ze zei dat ze beide jongens er al kordaat over had aangesproken", vertelt ze. "Het was echt een warme en hartelijke vrouw. Een echt warm gesprek." De schrijfster geeft toe dat ze niet verwacht had dat het zo zou lopen.

Na het gesprek bij de bakker, trekt Hermans naar de school waar ze een lezing moet geven. Eerst doet ze nog een terrasje en wordt ze aangesproken door twee scholieren. "Het bleken de bakkerszoon en zijn vriend te zijn", zegt Hermans. "Ze zeiden dat ze zich allebei keihard schaamden. Dat ze elkaar wilden pesten en er niet bij stil hadden gestaan, dat ze ook mij hebben gekwetst."

Zowel de bakkerszoon als de afzender van de boodschap blijken trouwens scholieren te zijn van de school waar Hermans vandaag moest spreken, nota bene over racisme. "De vriend had een kaartje voor mij geschreven met daarop zijn excuses." Op de voorkant van het kaartje staat "I was a bitch, sorry". Op de achterkant staat een handgeschreven brief. "Ze waren zo ontwapenend en eerlijk."

"Een welgemeende sorry", vangt het briefje aan. "Het was een impulsieve domme actie die absoluut niet door de beugel kan. Ik besef dat nu ook, vandaar dit kaartje. Ik hoop dat je nog veel succes hebt, want je bent al goed bezig." Hermans vermoedt dat de twee scholieren nooit nog zoiets zullen doen. "Het was echt een reactie zoals ik die niet had verwacht."

Hermans heeft intussen het verhaal ook op haar Facebookpagina gedeeld. Ze koestert naar eigen zeggen niet de illusie dat door dit te delen de haatmail aan haar adres zal ophouden. "Ik wil wel de boodschap meegeven hoe ik ermee om ga en dat dit gedrag niet zomaar straffeloos is."

Bron: VRT NWS - 15/05/2018. Geraadpleegd via https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/0...eactie-bananen/

Eigen mening: In eerste instantie was ik echt oprecht boos. Ik las de titel, zuchtte diep en dacht: 'Waarom doen mensen dit?' Aan het eind van het artikel stond er dan weer een glimlach op mijn gezicht. Dit is eigenlijk een heel positief artikel. Het is jammer dat die jongeren dit deden, maar de reactie van alle partijen in het verhaal was echt ontzettend mooi. Er zouden weinig mensen zo beheersd en doordacht reageren als Dalilla Hermans doet. Weinig ouders zouden meteen zo'n constructief en begripvol gesprek met haar aangaan. En nog minder jongeren zouden na zo'n fout de moed vinden om de stoerdoenerij aan de kant te zetten en face to face excuses aan te bieden. De neergeschreven woorden, zowel in Hermans brief als de woorden van de jongeren op het kaartje zijn mooi en oprecht. Dat geeft mij dan weer ontzettend veel vertrouwen in het goede van de mens.