Je eigen boontjes doppen na een traject in de jeugdhulp is niet gemakkelijk. De Vlaamse overheid wil meer mogelijkheden scheppen om de hulp langer te laten lopen, zelfs tot 25 jaar.

Nu al maken zo’n 1.250 jongeren gebruik van voortgezette jeugdhulp, na hun 18de verjaardag. Jongeren moeten daar zelf om vragen, maar dat is net wat velen niet doen. Uitzonderlijk leidt dat tot drama’s, zoals in het geval van Jordy, die dakloos werd en omkwam van de honger en de kou.

Ook andere jongeren stuiten na enige tijd op de vaststelling dat het niet makkelijk is als je plots alles zelf moet doen en geen familie of netwerk hebt om op terug te vallen. Een anonieme jongere getuigt daarover in het boek Sur ma route van Cachet vzw, een lotgenotenvereniging voor jongvolwassenen na de jeugdhulp: ‘Naar school gaan en eten maken: dat lukte mij wel. Mijne frank begon pas te vallen na een paar maanden, toen ik bedacht: waar ga ik met Kerstmis naartoe?’

Samen op kot
De Vlaamse overheid wil daar nu een beter antwoord op formuleren. De Vlaamse minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) en het agentschap Jongerenwelzijn scharen zich achter een conceptnota inzake voortgezette jeugdhulp. De tekst wordt nu voorgelegd aan het brede werkveld.

De ambitie is om de jeugdhulp op termijn te laten doorlopen tot 25 jaar indien nodig. Dit zou mogelijk worden in alle vormen van jeugdhulp: ook in pleegzorg, begeleid zelfstandig wonen, kamertraining en de thuisbegeleiding.
Daarbovenop wijst de conceptnota op een grote nood aan innovatieve verblijfsvormen: kleine wooneenheden waar een beperkt aantal jongeren samenleven onder een flexibel en aangepast toezicht. Mogelijk ook begeleid door vrijwilligers. Een beetje zoals ‘op kot’ gaan, onder het toeziend oog van de kotmadam.
Een ander nieuw idee zijn laagdrempelige ontmoetingshuizen voor jongvolwassenen in elke lokale gemeenschap. Voor beide voorstellen is extra geld nodig.

Groeiplan
Maatregelen die nu al getroffen kunnen worden: voor elke jongere die 16 is geworden en die langdurig in een voorziening of in de jeugdhulp woont, moet een groeiplan worden opgemaakt. Een plan op maat, waarin de ondersteuningsbehoefte van de jongere wordt beschreven, zijn plannen voor de toekomst en de mensen die hem daarbij kunnen helpen. Kort voor de 18de verjaardag zitten al deze mensen samen rond de tafel om de overgang concreet te maken.

In complexe situaties, met erg moeilijke jongeren, kan de jeugdhulp een rondetafel bijeenroepen die geleid wordt door een externe partner, die rust moet brengen in het gesprek. Alle betrokkenen, eventueel ook de consulent en de jeugdrechter, stellen samen een ondersteuningsplan op en geven daarbij ook duidelijk aan waar en bij wie de jongere na vertrek uit de jeugdhulp terechtkan als het toch weer moeilijk loopt.

Bron
Beel, V. (2017, Maart 14). 'Waar ga ik met Kerstmis naartoe?'. Opgehaald van standaard.be: http://www.standaard.be/cnt/dmf20170313_02778876

Persoonlijke mening

Ik denk dat de jeugdhulp al mooi werk levert. Het is goed dat die hulp kan verlengt worden tot de leeftijd van 25 jaar. De conceptnota, die op tafel ligt, klinkt alvast veel belovend Hopelijk worden de woorden snel omgezet in daden. Ik hoop ook dat er voldoende middelen (geld) en personeel (liefst mensen in dienstverband) ingezet worden.

‘Naar school gaan en eten maken: dat lukte mij wel. Mijne frank begon pas te vallen na een paar maanden, toen ik bedacht: waar ga ik met Kerstmis naartoe?’

Momenteel wordt er er al goed ingezet op de dagdagelijkse "routine taken",
In de toekomst zou er nog extra ingezet moeten worden bij speciale gebeurtenissen / feestdagen. Dat is voor zulke jongeren een vraagteken hoe die dagen verlopen of ingevuld worden.