We moeten allemaal langer werken, maar we kunnen het niet. Of toch niet op de manier waarop arbeid nu georganiseerd wordt. Dat blijkt uit een onderzoek van Securex. “Het aantal werknemers dat al langer dan een jaar ziek thuiszit, is nog nooit sterker gestegen dan vorig jaar. De situatie is alarmerend.”

Neem een gemiddelde werkdag op een gemiddeld bedrijf in België: van de honderd werknemers zullen er die dag zeven ziek thuiszitten. Ongeveer drie van die zeven zijn al meer dan een jaar ziek. Dat aantal ‘zeer langdurig afwezigen’ stijgt alarmerend, zegt Securex, dat bedrijven helpt met hun personeelsbeleid. “Vorig jaar is hun aantal met veertien procent gestegen, dat is nooit eerder gebeurd”, zegt Heidi Verlinden. De stijging is opmerkelijk omdat “gewoon” ziek zijn – van een paar dagen tot maximum een maand – niét toeneemt. Of toch niet spectaculair.

Burn-out

“Bij die langdurig afwezigen gaat het vooral om oudere werknemers die het ritme niet meer aankunnen”, zegt Verlinden. “We moeten met z’n allen langer werken, en dat laat zich nu voelen. Vooral bij arbeiders: vanaf 55 jaar is een op de acht langdurig ziek. Bij arbeiders van boven de zestig zit liefst een kwart al langer dan een jaar thuis.”

Belangrijkste reden daarvoor: fysieke klachten als een slechte rug. Of psychische problemen, zoals chronische stress of een burn-out.

De werkgevers tonen weinig interesse om zo iemand weer aan de slag te laten gaan. “Veel langdurig zieken krijgen geen aanmoediging of werkvoorstel van hun baas”, zegt Karin Roskams van Securex. “Bij kleine *bedrijven ziet minder dan de helft het nut in van zo’n heropstart na een burn-out.”

Nochtans wordt dat wél noodzakelijk de komende *jaren, zegt Securex. “Net omdat de stijging van langdurig zieken zo enorm is en de gezonde werkkrachten dus schaars worden.”

Minister van Werk Kris Peeters (CD&V) zegt dat een nieuw reïntegratietraject moet helpen. Onder meer de VDAB, de werkgever en de arbeidsgeneesheer zullen *samen een voorstel doen aan langdurig zieken voor aangepast werk. Om hen zo sneller van het ziekenfonds te halen. “Tegen de zomer kunnen die nieuwe regels in werking treden”, zegt Peeters.

Bron: http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160509_02281467
Eigen mening: Ik ben er echt van verschoten hoeveel mensen er langdurig ziek zijn. Langs de andere kant is dit natuurlijk ook wel ergens te verwachten, wat zeg nu zelf: hoeveel jobs zie jij jezelf doen tot ver over de 60 jaar? Ik denk dat het antwoord voor de meeste mensen weinig is, toch zeker als er geen mogelijkheid is tot aangepast werk. Ik vind het dan ook goed dat minister Kris Peeters werk gaat maken van een nieuw rïntegratietraject. Op deze manier kunnen een groot deel van de langdurig zieken terug aan de slag, maar op een manier dat voor hun wel haalbaar is. Langs de andere kant vind ik deze maatregel niet genoeg, want kunnen we niet beter voorkomen dan genezen? Kunnen we dan niet beter werk maken van regels/ wetten rond aangepast werk voor oudere werknemers?

Burn-out is steeds vaker een opkomend probleem, ook bij jonge mensen. Dit zien we in eerder verschenen artikels en toch wordt deze mentale ziekte niet au serieux genomen. Begrip in de bevolking is zelden terug te vinden. Toch moet hier een oplossing in komen, jong en oud staan vaker onder druk, zo zien we bij oudere mensen dus ook steeds meer langdurig zieken. Ik was geschrokken van het aantal, ook al had ik hoge cijfers verwacht. Hierbij vind ik het normaal dat mensen met kortdurige zieken niet toeneemt want een griep is totaal anders dan een fysieke belemmering of een mentale indeuk. Dit is dus voor mij appelen met peren vergelijken.

Enkele tijd geleden, wanneer de levensverwachting bovendien een stuk lager lag, werkten de mensen tot hun 65 jaar. Nu vindt men het vanzelfsprekend om op 60-jarige leeftijd op pensioen te gaan. Dit is niet betaalbaar voor de sociale zekerheid. Er komen steeds minder inkomsten binnen als gevolg van de ontgroening en er gaat steeds meer geld naar buiten als gevolg van de vergrijzing. Wat is er dan wel te doen? Een reïntegratie lijkt mij de efficiëntste oplossing. Laat oudere mensen een job uitoefenen die ze zowel fysiek als mentaal aankunnen. De arbeidsmarkt is flexibel. Flexibiliteit wordt steeds meer een kerncompetentie waarover we moeten beschikken om ons te redden in de samenleving.

Men denkt maar dat iedereen gezond en fit blijft tot een leeftijd van minstens 65 jaar. Dit klopt niet, hoe kan een arbeider die met zware materialen moet zeulen even lang en goed blijven dan een persoon die achter een kassa zit. Er klopt iets niet in deze regeling naar mijn mening.
Het klopt dat we ouder worden maar daarom de pensioenleeftijd optrekken naar 67 jaar vind ik wat overdreven.
Ik hoop dat de 45 jaar arbeidsplicht wel blijft. Zo is iedereen gelijk voor de wet en kan je 'kiezen' tot welke leeftijd je zal moeten werken.

Het feit dat we langer moeten werken zorgt steeds voor meer en meer problemen. alles is zodanig vernaderd dat de oudere mensen nu niet meer kunnen volgen, alles wordt ook zwaarder en groter, voor jonge werkkrachten is dat geen probleem, maar de oudere generatie zal minder goed meekunnen.
Het zorgt voor gezondheidsproblemen, maar eveneens ook voor een werktekort bij jongeren.
Toch schrik ik wel van de hoge cijfers. 1 op 8, dat is enorm veel. Ik denk dat er enorm veel mensen gelukkig zouden zijn als ze de pensioenleeftijd terug naar benden trekken.