Minstens acht procent van de werknemers heeft de afgelopen vijf jaar discriminatiegevoelens ervaren op basis van leeftijd. Dat blijkt uit een onderzoek van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKS) naar de invloeden van leeftijdsgebonden stereotypen op werkgelegenheid en arbeidsbetrekkingen.
Vooral werknemers tussen 18 en 34 jaar ervaren vanwege hun leeftijd discriminatiegevoelens bij aanwervingen, opleidingen en ontslagen. ‘Deze vaststelling staat haaks op de heersende opvatting dat ouderen de grootste slachtoffers zijn,' zegt Jozef de Witte, voorzitter van het CGKS. ‘Uit de Diversiteitsbarometer Werk, een structureel meetinstrument dat het Centrum begin september publiceerde, en een eigen analyse van onze dossiers over leeftijdsgebonden discriminatie op de arbeidsmarkt blijkt dat vooral 45-plussers geconfronteerd worden met discriminatie. Maar als het aankomt op zelf-gerapporteerde discriminatiegevoelens voelen de jongeren zich het grootste slachtoffer.'

Uiterlijke kenmerken en leeftijd

Bijna een werknemer op drie vindt zo'n discriminatie gerechtvaardigd. Na uiterlijke kenmerken is leeftijd daarmee het meest vergoeilijkte rekruteringscriterium eigen aan iemands persoon. Tijdens een seminarie donderdag bespreekt het CGKS hoe die ‘maatschappelijke consensus' via de anti-discriminatiewetgeving uit de wereld kan geholpen worden, en in hoeverre dit wenselijk is.

Volgens de werknemers die deelnamen aan het onderzoek zijn ouderen - werknemers van 55 of meer - ‘duur, minder gemotiveerd, fysiek zwakker en dus minder productief'. Ook staan ze ‘weigerachtig tegenover veranderingen'. Positief is dat ze ‘beschikken over een heel ruime ervaring'. Jongeren - werknemers tussen 18 en 30 - hebben dan weer een ‘gebrek aan ervaring, zijn lui, nonchalant en arrogant'. Ook willen ze ‘in de eerste plaats een evenwicht tussen hun beroeps- en privéleven'. In hun voordeel pleit dat ze ‘helemaal mee zijn met de internettrends'. Werkgevers formuleren gelijkaardige vooroordelen. Zij zien oudere werknemers wel eerder ‘behoudend en kritisch' en vinden dat jongeren ‘zich veel competenter achten dan ze in werkelijkheid zijn'.

Negatieve voordelen over ouderen zijn het meest hardnekkig in de gezondheidszorg, de maatschappelijke dienstverlening, de openbare besturen en het onderwijs. Zelfstandigen hebben de minste problemen met oudere werknemers. Arbeiders hebben de negatiefste kijk op jongere werknemers.

Contact moet vooroordelen ontkrachten

‘Om deze vooroordelen te ontkrachten, is het belangrijk dat ‘jongere' en ‘oudere' werknemers vaker met elkaar in contact komen,' zegt De Witte. ‘Er dient gestreefd te worden naar meer heterogene groepen op het werk. Zo valt bijvoorbeeld in de enquête de wens op van oudere werknemers die nauwer met jongeren willen samenwerken. Werkgevers zijn zich hiervan bewust maar lijken hier niet actief mee bezig te zijn.'

Het CGKS liet het onderzoek uitvoeren naar aanleiding van het Europese jaar van actief ouder worden en intergenerationele solidariteit. Het onderzoek richtte zich zowel op werknemers als werkgevers. Bij werkgevers en HR-verantwoordelijken werd een kwalitatieve studie uitgevoerd bij vier focusgroepen op internet. Bij werknemers werd een voorbereidende kwalitatieve studie uitgevoerd en een kwantitatieve studie met een duizendtal respondenten in mei 2012.

Bron: De Standaard, 29/11/2012
http://www.standaard.be/artikel/det...121129_00385519

Eigen mening: Ik ben enorm verbaasd dat er in de werksfeer zo'n mentaliteit bestaat. Mensen die elkaar beoordelen op leeftijd, enorm kortzichtig volgens mij. Jong en oud kunnen van elkaar leren. Neem nu de voorbeelden op het ministerie van Financiën: de ouderen in dienst kennen de oude systemen nog, en hoe men deze moet gebruiken. Als men iets van het oude systeem vraagt aan de jeugd slaan ze tilt. Vice versa, als er ICT problemen zijn, is het meestal de jongere generatie die hier de reddende engel is. Nog maar eens een goed voorbeeld wat een heterogene werkvloer qua leeftijd kan teweegbrengen.

Ik ben het er mee eens dat het artikel dit eigenlijk een beetje kort door de bocht neemt. Ik ken enkele mensen die pas afgestudeerd zijn en heel moeilijk aan werk geraken. Meestal weigeren ze hen omdat ze te weinig ervaringen hebben zoals ook vermeld in dit artikel. Als men altijd jonge mensen op basis van die reden blijven weigeren, waar gaan ze dan deze ervaring halen? Die moet ergens opgedaan worden. Langs de andere kant ken ik ook iemand die net de vijftig gepasseerd is en enkele maanden geleden ontslagen is. Hij heeft het ontzettend moelijk om werk te vinden naar het diploma dat hij heeft behaald en de ervaring die hij heeft. Daar is meestal de reden dat hij te oud is en daardoor een te dure werknemer. Daar begrijp ik de bedrijven in omdat ze weten dat die werknemer allicht nog maar een jaar of tien in hun bedrijf zal kunnen werken. Een mogelijke oplossing hiervoor is de bedrijven die vijftigplussers aannemen, hiervoor een subsidie krijgen naar het aantal vijftigplussers er in het bedrijf aangenomen zijn. Ons land mag dan wel met zoveel schulden zitten, er zijn geldstromen naar minder belangrijke dingen dan dit en tenslotte moet onze economie toch blijven draaien? Hoe gaan ze dat doen wanneer hun twee grootste koopkrachtige groepen er uit vallen? De meesten tussen de dertig en de vijftig zijn volop bezig met een lening af te betalen en hebben dus minder geld om in onze economie te investeren. Kortom: ik vind dat dit artikel een beetje kort door de bocht gaat want jongeren zijn niet lui, het werk word hen gewoon ontzegd door 'te weinig ervaring' en wat de oudere dure werknemers betreft, daar moet de staat een oplossing voor zoeken zoals bijvoorbeeld zo een subsidie.

Simon en Nikki hebben inderdaad gelijk.
Ik vind dit probleem verholpen kan worden door de werkgever zelf. Wanneer er een mengeling van leeftijden is in een bedrijf, bezit het bedrijf de meest uiteenlopende kennis en ervaring op gebied van oud en nieuw. En dat is dan toch een geweldig uithangbord voor het bedrijf?
In deze tijden van crisis is er volgens mij geen enkele werkzoekende nog lui. Er is al zo weinig werk te vinden, als je dan eindelijk een job hebt, ga je er toch voor de volle 100% voor! En die nieuwe energie is in een bedrijf ook steeds welkom volgens mij.
De idee om eventueel subsidies te geven voor de werknemers in een bedrijf boven de vijftig jaar, vind ik een goed idee. Dit gaat werknemers zeker en vast aansporen om zulke mensen in dienst te nemen. Maar wat dan met de jongere generatie? Is hiervoor ook een oplossing te vinden? Volgens mij moet de werkgever zelf hier oog voor hebben. Dit gaat ook alleen zijn bedrijf ten goede, het is een goed uithangbord voor zijn bedrijf.
Nog zeven maanden en dan ben ik hopelijk ook werkzoekende. Ik ben eens benieuwd hoe snel ik aan een job zal geraken en of ik in het onderwijs terecht kan.