Het aantal leerlingen dat bij het Agentschap voor Onderwijsdiensten (AgODi) een verklaring van thuisonderwijs heeft ingediend, is gestegen van 921 tijdens het schooljaar 2010-2011 tot 1.065 in 2012-2013. Dat blijkt uit het antwoord van Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits op een schriftelijke vraag van Bart Somers (Open Vld).

Voor het schooljaar 2013-2014 was er opnieuw een stijging tot 2.287, maar die toename was het gevolg van de nieuwe verplichting voor leerlingen uit verschillende privéscholen om zich via een dergelijke verklaring in te schrijven in het thuisonderwijs. Voor het schooljaar 2014-2015 heeft het AgODi al 825 verklaringen ontvangen, maar dit is een onvolledig cijfer.

Tijdens het schooljaar 2013-2014 werden 120 van deze leerlingen gecontroleerd, van wie 40 in het basisonderwijs en 80 in het secundair onderwijs. Dat leidde respectievelijk tot 4 en 21 negatieve adviezen. Een negatief advies leidt binnen het schooljaar tot een tweede controle. Wanneer ook deze negatief is, is men verplicht het kind in te schrijven in een erkende onderwijsinstelling. Dat was tijdens dit schooljaar het geval met 2 leerlingen in het basis- en 7 in het secundair onderwijs. In 6 gevallen werd een tweede controle niet mogelijk gemaakt.
-----------

Bron:
Weblink

Eigen mening:
Een kind zou verplicht moeten worden om in een erkend instituut te studeren en geen thuisonderwijs te volgen. In de meeste gevallen staat het kind in thuisonderwijs op vlak van kennis achter in vergelijking met een leeftijdsgenoot die in een erkend onderwijsinstelling zit. De meeste ouders doen dit om het kind te beschermen of voor gemakzucht. Laat het kind toch doen. Hij/Zij zal wel eens tegen de lamp lopen, maar dan kan hij/zij eruit leren. Het kind krijgt in het thuisonderwijs ook veel minder prikkels van het sociale gebeuren. Hij/Zij heeft zeer weinig interactie met leeftijdsgenoten. Op school draait het niet alleen om op het cognitief vlak iets bij te leren, maar ook om op sociaal vlak iets bij te leren.

Ik vind het ook beter dat kinderen allemaal op school les volgen. Op die manier leren kinderen en jongeren werken in groep, ze leren elkaar respecteren en ze moeten verdraagzaam zijn. Daarnaast leren ze ook dat ze soms moeten wachten voor ze hulp van iemand krijgen. Als leerlingen thuisonderwijs volgen, hebben ze constant een coach die hen begeleidt. Ze leren dus niet voldoende zelfstandig te werken. Dit is toch heel belangrijk voor de leerling zijn of haar toekomst.

Bovendien zal de leerlingen te weinig in contact komen met leeftijdsgenoten en hierdoor dus ook heel eenzaam worden. Voor kinderen hun sociaal-emotionele ontwikkeling is het belangrijk dat ze vrienden kunnen maken, dat ze samen kunnen spelen... Anders zal het voor de leerling misschien moeilijk worden om later sociale contacten te leggen. Evenzeer leren ze op school ook nieuwe dingen en wisselen ze onbewust en bewust ervaringen en gedachten uit. Deze belangrijke zaken missen leerlingen als ze thuis les krijgen.

Ik begrijp niet dat er zo weinig gecontroleerd wordt op thuisonderwijs. Het is belangrijk dat ook zij het leerplan volgen en de vooropgestelde eindtermen behalen. Daarnaast moeten de leerlingen ook goed voorbereid worden op het beroepsleven of op hogere studies. Ik denk dat deze voorbereiding het best verloopt in een school met opgeleide leerkrachten en samen met andere kinderen.