Nu begrijpen we best wel dat illustraties in kinderboeken niet altijd van hetzelfde topniveau kunnen zijn, maar wat deze illustrator ervan gebakken heeft, doet toch wel in de haren krabben. Een Amerikaanse man las zijn twee jaar oude dochtertje voor uit een boek met pop-upplaatjes toen hij deze wel zeer ongelukkig vormgegeven 'olifant' tegen het lijf liep.

Accidentje
Volgens de uitgever is deze hallucinante slurf van een roze olifant 'een accidentje', al lijkt het moeilijk voor te stellen dat de gelijkenissen met een uit de kluiten gewassen penis op louter toeval berusten. "Zién ze dan niet hoe suggestief dit eruit ziet?", vraagt een lezer zich af. "Jammer dat iets onschuldigs als een kinderboekje zo'n seksuele ondertoon moet meekrijgen."

bron: Het Laatste Nieuw (hln.be)

Dit artikel plaats ik niet onder de term "nieuws".
Waarom post ik het dan toch hier?

Omdat ik het zo typisch vind dat volwassenen hier weer veel te ver bij nadenken. Een tweejarig kind ziet hier toch niets meer in dan een olifantenslurf! Stel dan nog dat het dochterje zou zeggen: "Kijk papa, olifant heeft piemel!", dat is toch een deel van het menselijk lichaam. Moeten we overal vies van zijn, beschaamd over zijn? En dit in een tijd waar je constant met seksualiteit geconfronteerd wordt.
Waar maken we ons druk om? Is het niet de persoon die hierover klaagt die een seksuele ondertoon heeft in zijn gedachten i.p.v. de illustrator?
Het lijkt wel of heel de maatschappij alles seksueel bekijkt en wanneer ze het vinden in iets dat normaal gezien kindvriendelijk hoort te zijn, zijn ze gechoqueerd.

afbeelding: http://www.hln.be/hln/nl/959/Bizar/...inderboek.dhtml