Net geen 70 procent van de Vlamingen is ronduit of sceptisch pro-vakbond. Dat blijkt vrijdag uit een Leuvense studie waarover De Standaard en de VRT berichten. In Wallonië is dat 77 procent. ACV en ABVV reageren tevreden.

Dat treinstakingen en andere acties heel zwaar op het vertrouwen in de bonden wegen, strookt niet helemaal met de werkelijkheid. ‘Eigenlijk is het verrassend hoeveel mensen nog vertrouwen hebben in de bonden’, zegt socioloog Marc Swyngedouw van het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinie (ISPO) van de KU Leuven.

Zowat 70 procent staat min of meer positief tegenover de bonden: 55 procent vindt de bonden nodig, maar heeft er wel bedenkingen bij en 14 procent is ronduit voor de vakbond en het stakingsrecht. Eenendertig procent is negatief over de bonden en vindt ze conservatief, dat ze te veel staken en niet vernieuwend zijn.

Voorts vinden drie op de vier Vlamingen de bonden nodig om de sociale rechten te beschermen. Maar een grote groep, 43 procent, vindt wel dat ze te veel macht hebben en te weinig bezig zijn met de problemen van morgen.

‘Het vertrouwen in de vakbonden zie je aan het grote aantal mensen dat opkomt bij de sociale verkiezingen”, reageert de christelijke bond. ‘Eigenlijk is dit ook een bevestiging van de lijn die ACV volgt. Wij vinden dat bedachtzaam moet omgesprongen worden met de actiemiddelen.’ Ook klinkt het dat cao’s vaak de hele priveséctor of een hele sector dekken, waardoor veel werknemers “de vruchten plukken van het vakbondswerk en het sociaal overleg’.

Voor ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw betekenen de cijfers ‘dat het vertrouwen in de vakbonden groter is dan in de meeste instellingen die het land kent”, zo zei hij op Radio 1. ‘We hebben toch een vrij grote basis van vertrouwen. Het stijgt en bovendien zijn de tegenstanders beperkt.’

Swyngedouw bevroeg 1.183 Vlamingen en 719 Franstaligen in 2014 en 2015, tegen de achtergrond van de nationale staking en de vakbondskritiek op de indexsprong en inschakelingsuitkering.

Mening:
Men zou denken dat de (vele) treinstakingen en andere acties, zoals bijvoorbeeld busstakingen (De Lijn), zou inwerken op het gemoed van zowat alle Vlamingen. Ik vond het verrassend te lezen dat dit niet de realiteit is. Het grootste deel van de bevolking heeft het nog altijd goed voor met de vakbonden. Onze grootvaders hebben voor deze rechten gewerkt en gepleit om de sociale rechten van werknemers te ondersteunen. Toch ben ik er overigens mee eens dat vakbonden te veel macht hebben en zich niet bezighouden met relevantie acties. Als de vakbond met een stelling niet akkoord gaat, wordt er onmiddellijk gedacht aan stakingen. Ik vind dit niet de juiste manier om problemen aan te pakken. Onrechtstreeks gebruiken ze de bevolking om gedaan te krijgen waar ze achter vragen omdat stakingen zulk groot ongemak met zich meebrengt. Wat hier het nadeel van is, is natuurlijk dat op lange termijn het prestige van de vakbond zal dalen.

15/04/2016
De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160415_02238741