Minstens 28 doden na ongeval met Belgische schoolbus in het Zwitserse Sierre

In een tunnel op de Zwitserse snelweg A9 nabij Sierre heeft zich dinsdagavond een ongeval voorgedaan met een Belgische autobus. Daarbij kwamen minstens 28 mensen om het leven. Onder de slachtoffers zijn 22 kinderen.
Dat hebben de autoriteiten van het kanton Wallis woensdagochend bekendgemaakt op een persconferentie. Het gaat om een Belgische bus met kinderen van scholen uit Lommel en Heverlee.

Aan boord van de bus waren 52 mensen. De kinderen waren op de terugweg van een skivakantie in le Val d' Anniviers.

De twee buschauffeurs zijn omgekomen in het ongeval. De gewonden zijn overgebracht naar vier ziekenhuizen in Wallis. Twee gewonden werden met de helikopter naar het universitair ziekenhuis van Lausanne gebracht, een derde naar een ziekenhuis in Bern. De verantwoordelijke arts sluit niet uit dat andere patiënten nog overgebracht zullen worden.

De bus reed in de richting van Sion maar week af van zijn traject. Daarbij raakte het voertuig met volle kracht een wand van de tunnel aan een plaats voorbehouden voor de hulpdiensten, verduidelijkt de politie.

De families van de slachtoffers zullen in de loop van de dag arriveren. Zij krijgen begeleiding van psychologen.

Basisschool uit Lommel

In de bus zaten kinderen uit de stedelijke basisschool 't Stekske uit het Lommelse gehucht Lommel-Kolonie. Dat heeft de schepen van onderwijs van Lommel Geert Jansen (Open VLD) woensdagochtend bevestigd.

'Het is een zeer tragisch ongeval. We zijn volop bezig de leerkrachten te contacteren. Het gaat om kinderen van basisschool 't Stekske in Lommel-Kolonie', zo liet de schepen van onderwijs in een korte reactie weten.

'De kinderen waren op de terugweg van sneeuwklassen. Het aantal slachtoffers dat uit Lommel zou komen, is nog niet geweten. In de betrokken bus zaten kinderen van twee basisscholen, waarvan eentje uit Lommel, en jongeren uit het hoger onderwijs. Er zijn ook leerkrachten bij betrokken. Er is ook een legervliegtuig geregeld om de ouders op de plaats van het ongeval te krijgen', aldus Jansen.

Noodlijn geopend

'Bij het, zeer ernstige, busongeluk in Zwitserland is een groot aantal slachtoffers gevallen onder wie personen die overleden zijn. Omwille van de ernst van de feiten heeft de minister van Buitenlandse Zaken beslist het crisiscentrum te openen.' Dat heeft Michel Malherbe, woordvoerder van Buitenlandse Zaken vanuit Hanoi gezegd.

Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders is momenteel in Vietnam met de prinselijke handelsmissie. De minister heeft kennis genomen van de feiten en heeft onmiddellijk contact opgenomen met de Belgische ambassadeur in Zwitserland, klinkt het. Die is met zijn team afgezakt naar de plaats van het ongeval.

Reynders noemt het ongeval 'onbegrijpelijk', zei hij woensdagochtend op vrt-radio. Volgens de minister was alleen de bus bij het ongeval betrokken. 'Zonder andere wagens of bus.' De reden van het ongeval is nog niet bekend.

Vanuit het Crisiscentrum zal zo snel mogelijk een contactnummer opgericht worden. 'In afwachting kunnen de families contact opnemen met de Zwitserse politie (0041/848.112.117)', aldus de woordvoerder.

bron:
http://www.destandaard.be/artikel/d...DMF20120314_007

mijn mening:

Dit is een ontzettend trieste gebeurtenis. Zoveel kinderen.. meeleven met de ouders van de slachtoffers.

Wanneer je de Standaard Online opent kan je er niet naast kijken, dit is het eerste grote artikel op de pagina! Het is dan ook niet verwonderlijk, zo een dramatisch ongeval! Hoe kan zo zo'n ongeval gebeuren? Waarom gebeurt het, waarom bij deze jonge kinderen? Dodelijke auto-ongelukken komen dagelijks voor, maar ik vind dat we er eigenlijk te weinig bij stilstaan. We stappen dagelijks in de auto of een bus, en we denken er bijna nooit bij na.

Hopelijk brengt onderzoek meer duidelijkheid voor de ouders en familieleden. Want dit is een ontzettend trieste gebeurtenis, die je niemand toewenst.

Ik zag net de foto's van de bus na het verschrikkelijke ongeval. De klap moet enorm geweest zijn. Beseffende dat dit een bus vol jonge schoolkinderen was, verschrikkelijk...
Dit ongeval valt enorm te betreuren, dit had nooit mogen gebeuren, zeker niet bij zulke jonge kinderen! Mijn medeleven gaat uit naar de slachtoffers, maar zeker ook naar de ouders en familieleden die na dit tragische ongeval alleen achterblijven.

Toen ik vanmorgen aan het ontbijt even met mijn gsm op het nieuws keek, was mijn honger over. Ons land is vandaag vol verdriet wakker geworden bij het nieuws uit Zwitserland. Mijn gedachten zijn bij de slachtoffers, hun familie en vrienden.

Ik was ook enorm onder de indruk deze morgen bij het horen van dit nieuws. Ik heb kippenvel gekregen dat maar niet weg wilt gaan. Als ik me inbeeld hoe de ouders, familie en vrienden zich moeten voelen kan ik begrijpen dat ze geen blijf weten met zichzelf. Ik leef enorm mee met deze mensen.

Het eerste wat ik vanmorgen hoorde was dit vreselijke nieuws. Mijn vader vertelde me meteen wat er zich in Zwitserland heeft voorgedaan. Het is zo ontzettend tragisch, verschrikkelijk,... ik heb er geen woorden voor. Mijn steun gaat ook uit naar de ouders, familieleden en de getroffen scholen. Ik kan me niet voorstellen wat een klap dit moet zijn voor de betrokkenen. Het is verschrikkelijk...

Net zoals alle anderen was ik ook ontzettend geschroken door dit nieuws. Als ik het bericht hoorde, kreeg ik het meteen koud, zo verschrikkelijk. Heel België leeft mee met dit nieuws. Het ergste is nog, dat je als ouder weet dat er zoveel doden zijn, en nog niet weet of je eigen kind daar bij hoort of nog leeft. Hier zijn gewoon geen woorden voor. Mijn steun gaat uit naar de ouders en familieleden/vrienden van de slachtoffers.

Mooi om te zien dat zelfs de taaisten onder de Zwitserse hulpverleners de tranen niet konden bedwingen. Wat voor een tragedie is het dan ook, dit gaat nieuwe discussie's teweeg brengen over de veiligheid op de bus. Ik neem aan dat er ook gewonden zijn gevallen door het niet dragen van de gordel.

Verder echt verschrikkelijk om mee te maken, maar het leven gaat voort en dit zal bij vele mensen snel een plaats krijgen verwacht ik. Hoe vaak denk je nog terug aan voorgaande drama's zoals Luik etc.

Mijn steun en medeleven gaat ook uit naar de families en vrienden van de slachtoffers. Hoe verschrikkelijk dit ook klinkt; 'vriendjes en vriendinnetjes' is hier passender aangezien het merendeel van de slachtoffers 12 of zelfs maar 11 jaar zijn. De haren op mijn arm komen recht omhoog bij de gedachte aan je kind, zus, broer, kleinkind, nichtje, neefje en ga zo maar door, te verliezen. Ik kan het me werkelijk niet voorstellen hoe het voelt.

Ik kan mij ook niet inbeelden hoe ouders zich vanochtend voelden... Zorgeloos opstaan om dan te horen te krijgen dat jouw kind, dat je waarschijnlijk een dag geleden nog hebt horen zeggen hoe leuk sneeuwklasse was, bij een vreselijk busongeval betrokken is geraakt. De onwetendheid, is mijn kind gewond of zelfs erger, die de ouders hebben moeten doormaken is volgens mij niet te schatten.

Ik hoop dat ouders en betrokkenen snel rust kunnen vinden en dat ze niet belaagd worden door de pers die alle verhalen van mensen in de media wil tentoonstellen.

Zoals ik al zei, mijn gedachten zijn en blijven bij de betrokken families. Elke bus vol kinderen die ik vandaag zag rijden deed me huiveren en denken: 'Wat een onrecht dat het leven van 22 onschuldige kinderen 6 begeleiders werd afgenomen.'.

Telkens als ik een artikel over dit onderwerp lees, krijg ik kippenvel. Vooral de onzekerheid lijkt me vreselijk. Stel je eens in de plaats van de familieleden van de slachtoffers, die pas in Zwitserland te horen kregen of hun kind gewond, overleden of ongedeerd is.



Dat de ouders absoluut niet gefotografeerd willen worden, lijkt me meer dan logisch. Hopelijk wordt dit door alle kranten gerespecteerd.

http://www.knack.be/nieuws/belgie/2...00064510917.htm
http://www.knack.be/nieuws/belgie/r...00064596098.htm

Ik hoop dat je het alleen maar slecht verwoord hebt, Stijn, maar deze uitspraak vind ik persoonlijk misplaatst. Ik denk dat iedereen het er wel mee eens is dat je de nachtmerrie van vandaag niemand toewenst, zelfs je ergste vijand niet. Het is verschrikkelijk voor de slachtoffers en de nabestaanden wacht nog een lange lijdensweg. Maar ook hulpverleners blijven niet gespaard. Het zijn ook maar mensen en ik draag hen op handen, of het nu Belgen zijn of Zwitsers. Je moet het allemaal maar doen op zo'n moment. Vergeet niet dat veel hulpverleners zelf een gezin hebben met kinderen. De Zwitsers waren zeer snel ter plaatse en hebben al het mogelijke gedaan om zo snel mogelijk overlevenden naar ziekenhuizen over te brengen. Ik denk dat er onder hen zeker mensen zullen zijn die de eerste dagen/weken/maanden de afschuwelijke taferelen nauwelijks zullen kunnen verwerken. De kijkers zijn nog gespaard gebleven van het geween en het schreeuwen om hulp van de slachtoffertjes. Spoedartsen, ambulanciers, verpleegkundigen, brandweerlui, ze mogen dan al wel wat gewend zijn, wat vandaag gebeurd is, went nooit. En neen, MOOI, is dan niet het juiste woord. RESPECT past misschien beter. Van mij krijgen de Zwitserse hulpverleners alvast een dikke pluim.

Ik wil me hierbij verontschuldigen voor het feit dat ik vandaag tijdens de les EMCV voor 2Basoa niet de 'takt' hebt gehad om een minuut stilte te vragen voor alle betrokkenen bij deze tragedie... Als docent 'zingeving' met een zwaar accent op de actualiteit had ik dit nochtans écht wel moeten doen, en ik heb de fout gemaakt om mijn lestiming ('business as usual' in termen van hoofdstuk afhandelen, of zoiets) te laten primeren op het diepmenselijk gegeven van mede-leven dat, gezien de reacties op dit forum wel degelijk leeft bij 'mijn' studenten - idioot dus van mijn kant uit! Nogmaals excuus, en ik zet dit (enigszins) recht binnen vijf dagen (volgende les)!

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Je kan er niet omheen, waar je ook komt er zal over gesproken worden. Het is verschrikkelijk wat er is gebeurd. Dit ongeval heeft een impact op iedereen, maar dan wordt er nog niet meteen gedacht aan welke impact dit heeft op de naaste familieleden en vrienden. Het is een moment dat een leven veranderd. Twijfels waarom en gevoelens dat ze de kinderen beter niet hadden laten gaan. Wat daar in Zwitserland gebeurd is, is niet te beschrijven. De impact is groot en dit lijkt me ook normaal.

Wat een verschrikkelijk drama. Wat er gebeurd is is niet onder woorden te brengen. Het heeft iedereen geraakt. Zoveel is duidelijk. Iedereen leeft mee met slachtoffers en nabestaanden. Dat is ook logisch. Dit wil niemand meemaken.

Toch stoort het me enorm hoe de media met dit alles omgaan. Op de radio hoor je niets anders. Op de televisie zie je niets anders. Natuurlijk is het belangrijk dat iedereen op de hoogte is en dat iedereen weet hoe verschrikkelijk dit is. (Alsof we dat trouwens niet inzien) Maar is het daarom nodig om keer op keer de feiten te herhalen? Moeten alle Belgen op tv komen om te vertellen hoe erg ze dit vinden?

Sociale media als facebook zijn overladen met rouwgroepen. Men roept iedereen op om, uit zogenaamd respect, enkele minuten niets te posten. Iedereen post gekopieerde statussen om hun medeleven te betuigen.

Alsof nabestaanden hier iets aan hebben... Het brengt de slachtoffers niet terug.

Woorden zijn overbodig voor dit schrijnend ongeval.

Waarom zijn er zoveel vragen?
Waarom is er zoveel pijn?
Waarom zijn er zoveel dingen,
die niet te begrijpen zijn.

Sterkte aan alle ouders, familieleden, vrienden, betrokkenen,...
wiens leven hier tot stilstand kwam!

Morgen is een dag van nationale rouw. Dat heeft premier Elio Di Rupo bekendgemaakt. Om elf uur wordt er één minuut stilte gehouden. Ook de vlaggen worden halfstok gehangen.


Premier Di Rupo roept de dag van nationale rouw uit 'gezien de omvang van dit drama en de emoties die dit oproept'.

Morgen, vrijdag 16 maart, gaat de vlag aan alle openbare gebouwen halfstok. Om elf uur wordt er één minuut stilte gehouden.

De laatste dag van nationale rouw dateert dateert van 4 augustus 2004, enkele dagen na de explosie van een gaspijplijn in Gellingen. Op 31 juli 1993, na het overlijden van koning Boudewijn, werden meteen drie dagen van nationale rouw afgekondigd.

De Vlaamse regering heeft beslist dat alle entiteiten van de Vlaamse overheid - de administraties, de scholen en andere instellingen - vrijdag om 11 uur één minuut stilte houden.

"Hiermee wenst de Vlaamse regering nogmaals haar diepste medeleven uit te drukken en haar respect te betuigen aan alle slachtoffers, familieleden en vrienden", zo staat te lezen in een persbericht van de Vlaamse regering.

Bron: www.nieuwsblad.be

Dit is een trieste gebeurtenis. Ik heb zonet het Journaal bekeken, de beelden waren verschikkelijk. Mijn steun gaat ook uit naar de ouders, familieleden en vrienden van de slachtoffers.
Een dikke pluim voor de reddingswerkers in Zwitserland. Ze moeten het toch maar doen. Daarom vind ik de uitspraak van Stijn ook ongepast. Het kan zijn dat Zwitsers worden gezien als taaie mensen maar het zijn ook maar gewone mensen. Het is niet meer dan logisch dat ook zij een traan laten bij het zien van zo'n ravage!



Het is een feit dat het de slachtoffers niet terugbrengt. Maar dit toont wel aan dat veel mensen met hun gedachten bij de familieleden en vrienden van de slachtoffers zijn en ze willen steunen waar nodig.

't is soms zo weinig
Wat een medemens te bieden heeft
Men kan slechts laten blijken
Dat men met de ander meeleeft

"Ik hoop dat ik snel wakker word en dat die nachtmerie voorbij is." Dit was het eerste wat ik las deze ochtend in de krant. Net zoals bij het horen van het nieuws ging er opnieuw een koude rilling door mij heen. Dit raakt ongetwijfeld iedereen, zoveel slachtoffers en nog zo jong. Hun leven moest nog beginnen en is nu al ten einde..... Ik heb hier eigenlijk niet veel woorden voor. Aan alle getroffen families mijn oprechte deelneming!

Ik ergerde me eergisteren tijdens het bekijken van het Journaal aan het feit dat er beelden getoond werden van het hotel waar de ouders verbleven. In de hotel lobby liepen ouders paniekerig heen en weer en het Journaal toonde ook een koppel dat elkaar huilend in de armen viel. Mij lijkt dit een typisch voorbeeld van 'onnieuws'. Dat de ouders in 'hotel X' verblijven, is immers erg naast de kwestie. Het heeft niets te maken met het eigenlijke busongeluk. Waarom moet er dan een reporter voor dat hotel verslag uitbrengen? Het tonen van de ouders vond ik er nog meer over. Zij hadden eergisteren al de wens uitgedrukt om niet gefilmd te worden. Ik vind het dan ook niet meer dan normaal dat deze wens gerespecteerd wordt.