Volgens een recente studie van Eurofound, een Europese onderzoekscel voor welzijn op het werk, staat België op de vierde plaats in de rangschikking van pestgedrag bij werknemers, zo meldt De Morgen naar aanleiding van de beelden van de extreme pesterijen van fabrieksarbeider Daniël M.
De antipestwet, in 2003 geïntroduceerd en in 2007 nog eens aangepast, moest het pesten terugdringen door onder meer sensibilisering en verplichte pestadviseurs in elk bedrijf.

Hoewel de wet volgens Roger Blanpain, professor emeritus arbeidsrecht, erg ver gaat, heeft hij maar weinig succes. Er worden iets meer klachten ingediend, maar het is nog steeds een mager cijfer. En dat heeft volgens Blanpain alles te maken met de menselijke natuur. "Pesters kiezen er altijd de zwaksten uit, degenen die het minst uit hun schulp durven kruipen", zegt hij. "Net daarom durven de slachtoffers ook niet zo gemakkelijk hulp te zoeken. Er is moed voor nodig om te zeggen dat je gepest wordt." Elfi Baillien van de HUB, geeft Blanpain gelijk, maar wijst erop dat de wet het pestgedrag wel degelijk terugdringt, zij het langzaam.

Volgens de studie van Eurofound antwoordde 8,7 procent Belgen 'ja' op de vraag "Bent u de laatste twaalf maanden slachtoffer geworden van vernedering of pestgedrag". Uit onderzoek van de KU Leuven en spin-off ISW Limits blijkt echter dat zowel tien jaar geleden als vandaag 10 tot 15 procent van de werknemers aangaf dat ze in de zes maanden daarvoor gepest waren. (belga/adv)

Bron: www.hln.be
19/11/2010

Mijn mening: Ik snap niet dat dit in een ‘beschaafd’ land zoals België kan voorvallen. Uit onderzoek blijkt dat vandaag de dag 10 tot 15 procent van de werknemers de laatste zes maanden werd gepest. Zo’n hoge cijfers had ik nooit verwacht! Als je als volwassene niet eens beseft hoe hard je mensen kwetst door ze te pesten, dan is het al ver gekomen. Ik begrijp het wel dat wanneer je gepest wordt, het moeilijk is om hulp te vragen. Het is daarom dringend nodig dat men strengere maatregelen neemt om deze problemen op te lossen en het slachtoffer te beschermen.
Gepest worden kan veel doen met een mens. De slachtoffers worden ongelukkig, depressief en sommigen plegen zelfmoord. Pesters moeten strenger gestraft worden en op een of andere manier beseffen dat wat ze doen, verschrikkelijk is. Juist las ik in de krant dat de pester van Daniël M. een ontslagvergoeding van € 250 000 krijgt. Iets dat ik absoluut niet kan begrijpen…

Persoonlijk ga ik slechts gedeeltelijk akkoord met de uitspraak van de professor. Het zal in de meeste gevallen wel zo zijn dat de pesters vooral de zwaksten uit de groep kiezen, maar ik denk dat het ook kan gaan om een vorm van machtsmisbruik. Wat doe je als je rechtstreekse chef jou pest? Ermee naar buiten stappen betekent dat je zo goed als zeker ontslagen wordt. De vraag is natuurlijk in hoeverre je de pesterijen nog kan verdragen. Ofwel breek je op zeker moment ofwel ga je domme dingen doen (verbale of lichamelijke agressie tegenover de pester of zelfs zelfmoord). Ga je zelf opstappen? Het is erg voor diegene die zijn werk met hart en ziel doet.

Anderzijds moet gezegd worden dat scholen de laatste jaren goed bezig zijn, wat deze problematiek betreft. Zij erkennen het probleem en proberen zo goed mogelijk een antipestbeleid te voeren. Toch zie je dat er nog altijd leerlingen door de mazen van het net glippen en dat het probleem zich verschuift. Ze gaan het dan niet meer doen onder het toeziend oog van de leerkracht, maar gaan hun slachtoffers (dikwijls in groep) aanpakken buiten de schoolpoort, hen pesten via mail of sms.

Ik denk dat een hardere aanpak zich opdringt en dat men negatief gedrag niet altijd moet proberen te vergoelijken. Mensen halen maar al te gemakkelijk dingen uit hun rugzak (dingen die ze meegemaakt hebben) om hun negatief gedrag goed te praten. Je zou dan bijna meer begrip en medelijden moeten hebben met de dader dan met het slachtoffer. De omgekeerde wereld, als je het mij vraagt.