'Veel doen met weinig geld'


HOUTHALEN - INTERVIEW ALLEENSTAANDE MOEDER VAN DRIE Voor Claire Van der Aa is besparen een dagelijkse bezigheid. 'In theorie behoor ik tot de risicogroep voor armoede. Maar door op mijn uitgaven te letten, kunnen we elk jaar wel met vakantie, en hebben we computer en tv', zegt de alleenstaande moeder van drie kinderen.


Als verpleegkundige verdient Claire Van der Aa 1.250 tot 1.350 euro - afhankelijk van de nachten en feestdagen die ze doet. Met kindergeld en alimentatie bij, onderhoudt ze haar drie kinderen met een maandelijks bedrag van bijna 2.000 euro.

'Normaal houd ik daarvan op het einde van de maand 250 euro over', zegt ze. 'Maar sinds een half jaar is dat bedrag gedaald tot 100 of 150 euro. Zo weet ik dat de prijzen duidelijk gestegen zijn. Al zie ik dat ook aan mijn inkopen.'

Aan haar aankoopgedrag zal het alleszins niet liggen. Van der Aa (44) pluist alles tot in de puntjes uit. 'Zo ga ik nooit op zaterdag shoppen, want dan zijn er geen goede promoties. De interessantste koopjes doe je in de week, wanneer er minder volk in de supermarkt is. Eén uitzondering is 's avonds. Op vrijdag- en zaterdagavond worden de producten afgeprijsd die snel de deur uit moeten.'

Eén keer per maand doet Claire Van der Aa haar grote inkopen in het warenhuis Jumbo, in het Nederlandse Urmond. Vanuit Houthalen, waar het gezin in een sociale woning woont, is dat twintig kilometer. 'Daardoor kost de rit me aan brandstof zo'n drie euro. Maar het is meer dan de moeite waard. Daar betaal ik voor 36Senseo-pads hetzelfde als hier voor 18. En ook voor de andere producten zijn de verschillen groot. Een brood van een kilo weegt daar ook echt een kilo, en niet 800 gram, zoals hier vaak wel het geval is.'

Voorts gaat het voor de aankopen in de eerste plaats richting Lidl. 'Daar doe ik mijn wekelijkse basisinkopen. Vlees en groenten koop ik vers, in de GB of Delhaize.'

Voor Van der Aa lijkt het bijna een erezaak om zo weinig mogelijk uit te geven. Haar motto: het is geen kunst om weinig te hebben voor veel geld, maar een kunst om veel te hebben voor weinig geld. 'Zo kiezen wij ervoor om één keer per jaar op vakantie te gaan, en af en toe op weekend. We hebben hier ook twee computers staan. De onderdelen daarvan heb ik trouwens in Duitsland gekocht. Ik heb de Duitse, Nederlandse en Belgische websites van Apple vergeleken, en in Duitsland bleken de computers het goedkoopst. Voor meubels van Ikea doe ik trouwens hetzelfde. De Nederlandse vestigingen zijn goedkoper dan de Belgische. Waarom zou ik dan nog naar een Belgische Ikea gaan?'

De vakantie dit jaar gaat naar Portugal, maar wel in de paasvakantie. 'Vanaf 1 juli geldt een nieuwe vliegtaks, dus kunnen we maar beter eerder gaan.'

Ondanks al haar gepuzzel ziet Claire haar spaargeld afkalven. 'Ik kan niet anders. Onze uitgaven zijn tot het minimum beperkt. Er is geen andere mogelijkheid dan op het eind van de maand minder opzij te zetten.'


Blog DS, 13-12-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

'Bewuster gaan leven'


AFFLIGEM - Interview TWEEVERDIENERS MET TWEE KINDEREN 'Het wordt misschien weer tijd om een huishoudboekje bij te houden', zeggen Peter Van Rossem en Christel Van de Gucht. In het begin van hun huwelijk hebben ze dat een jaar lang gedaan. 'Om te zien waar al dat geld naartoe ging. Nu beginnen we ons dat weer af te vragen.'


'Toen we net getrouwd waren, woonden we in Sint-Katharina-Lombeek op een plaats waar veel van onze vrienden dagelijks na hun werk langskwamen', zegt Christel Van de Gucht (43). 'Achteraf hebben we ontdekt dat we massaal veel geld spendeerden aan drank en eten. Want veel vrienden bleven plakken en aten dikwijls mee. Dat was heel gezellig, maar het drukte wel steeds meer op het gezinsbudget.'

Sindsdien heeft het paar nog enkele keren de uitgaven bijgehouden. 'Ook tijdens de verbouwing van ons huis hebben we een boekje bijgehouden. Toen bleek dat de kosten voor alle kleine aanpassingswerken samen heel erg opliepen.'

Nu lijkt het hen een goed moment om dat nog eens opnieuw te doen. Het gezin heeft naar eigen zeggen wel een voldoende inkomen om comfortabel te leven, maar ze voelen dat de grens aan het opschuiven is. Christel Van de Gucht werkt bij de christelijke vakbond, haar echtgenoot is arbeider in een ploegenstelsel bij Volvo Trucks.

'Niet alleen ons gevoel zegt dat de prijzen stijgen', zegt Peter Van Rossem. 'We stellen ook vast dat we minder kunnen sparen. Wij hebben de gewoonte om telkens voor een bepaalde grote aankoop te sparen, bijvoorbeeld nu voor de vervanging van het dak van de veranda. Dat bedrag is kleiner geworden.'

Het gezin is het laatste jaar al bewuster gaan leven. 'Al is dat niet altijd uit financiële overwegingen. Zo geven we de kinderen een drinkbus met water mee naar school. Dat is goed voor de portemonnee, maar is vooral bedoeld om hen te leren dat frisdranken alleen voor uitzonderlijke omstandigheden zijn.'

Wel is bijvoorbeeld het restaurantbezoek het laatste jaar sterk verminderd. 'Vroeger gingen we met de kinderen gemakkelijk eens naar de Chinees', zegt Christel Van de Gucht. 'Ook met de vrienden gingen we vroeger vaker uit eten.'

Opvallend is ook dat de bezoekjes aan het zwembad niet meer met een croque monsieur of spaghetti worden afgesloten. 'Vroeger aten we meestal nog iets in de kantine van het zwembad', zeggen de ouders. 'Maar je zit rap aan 50 euro. Dat is evenveel als vroeger 2.000 Belgische frank. Dat is toch geen bedrag om zomaar uit te geven.'

Dus gaat het gezin na de zwembeurt gewoon terug naar huis. 'Ook voor de aankopen zijn we bewuster geworden', zegt Christel Van de Gucht. 'We volgen strikt het lijstje dat we op voorhand hebben gemaakt. En we zorgen dat we geen honger hebben als we vertrekken. Want met honger in de supermarkt koop je toch veel te veel.'


Blog DS, 13-12-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB