Seif al-Islam Kadhafi, zoon van de vermoorde Libische dictator Moammar Kadhafi, is gearresteerd in het zuiden van Libië. Dat heeft de bevelhebber van een Libische militie zaterdag gezegd op een persconferentie. Seif werd opgepakt toen twee getrouwen hem probeerden vanuit Libië naar buurland Niger te smokkelen.

Volgens Bashir Al-Tlayeb, bevelhebber van de Zintan-brigades, wordt Seif al-Islam overgebracht naar de stad Zintan. Hij weigerde in te gaan op de omstandigheden rondom zijn arrestatie. Wel zei hij dat Seif al-Islam werd opgepakt in de buurt van de stad Sabha, ruim zeshonderd kilometer ten zuiden van de hoofdstad Tripoli.

Persbureau Reuters had contact met Seif, die hen wist te vertellen dat hij oké was na zijn arrestatie. De tweede zoon van Kadhafi dook onder toen eind augustus Tripoli in handen viel van de revolutionaire strijdkrachten. Zelfs na de arrestatie en dood van Moammar Kadhafi was onduidelijk waar Seif zich bevond.

Internationaal Strafhof

Al-Tlayeb zei dat de Nationale Overgangsraad (NTC) moet beslissen waar Seif al-Islam wordt berecht. Eerder zei de hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag dat het hof in indirect contact was met Seif al-Islam, die zou hebben laten doorschemeren dat hij overwoog zichzelf aan te geven voor een proces.

Het ICC heeft Seif en Kadhafi’s inlichtingenchef, Abdullah al-Senoussi, aangeklaagd voor misdaden tegen de mensheid. Zij worden ervan beschuldigd aangezet te hebben tot de moord op betogers toen de opstand in Libië, die half februari begon, uitmondde in een burgeroorlog.

Catherine Ashton, de hoge vertegenwoordiger van het Europees buitenlands beleid, heeft de Libische autoriteiten opgeroepen om samen te werken met het Internationaal Strafhof voor de berechting.

'Hij heeft een sleutelrol gespeeld in het voormalige regime. Zijn arrestatie is dan ook een erg belangrijke stap', aldus Ashton in een persbericht. 'Na een zwaar en bloedig conflict en 42 jaar dictatuur, is Libië gestart met een democratisch overgangsproces. Het is voor de toekomstige vrede dan ook belangrijk dat diegenen die misdaden tegen de menselijkheid hebben begaan, voor justitie gebracht worden. De feiten die gepaard gingen met deze misdaden moeten verder onderzocht worden.'

Seif al-Islam vooruitstrevender dan zijn familie

Seif was altijd al anders dan zijn broers en zus, die bekend stonden om hun excentrieke levensstijl. Hij volgde onderwijs in Groot-Brittannië en sprak vloeiend Engels. Hij stond in de gunst van westerse intellectuelen en kreeg lof toegezwaaid van wereldleiders vanwege zijn inspanningen voor democratie en de ontwikkeling van de Libische bevolking.

Lange tijd werd Seif gezien als de opvolger van Kadhafi en de man die Libië zou moderniseren en hervormen. Hij sprak in een interview met Associated Press in 2008 zelfs over het omvormen van Libië tot een constitutionele democratie.

Seif steunde keiharde repressie, zijn imago in het Westen veranderde

Zijn aanzien veranderde echter totaal toen hij zich achter de keiharde onderdrukking van de betogers schaarde en zijn vader steunde. Vijf dagen na de uitbraak van protesten in de oostelijke stad Benghazi waarschuwde Seif voor ’rivieren van bloed’ als de betogers weigerden in te gaan op een voorstel tot hervormingen.

'We zullen vechten tot de laatste man, tot de laatste vrouw, tot de laatste kogel. We zullen Libië niet verliezen', aldus Seif. Deze veertig minuten durende toespraak markeerde Seifs transformatie van hervormer tot een voortvluchtige die gezocht werd door het ICC.

Seif werd geboren in 1972 en hij was het oudste kind van Moammar Kadhafi en zijn vrouw Safiya Kadhafi. Hij had een oudere halfbroer, Mohammed. Hij studeerde eerst in Libië en Oostenrijk voordat hij zijn opleiding voltooide in Groot-Brittannië.

Seif gedoodverfde opvolger Kadhafi

In de jaren negentig begon Seif zich bezig te houden met de Libische politiek. Hij werd voorzitter van een organisatie die optrad als bemiddelaar bij disputen en hij zorgde ervoor dat de kloof tussen Libië, dat jarenlang als paria werd beschouwd, en de internationale gemeenschap kleiner werd.

Seif trad vaak op als gezant van zijn vaders regime en in 2002 en 2003 bemiddelde hij bij een akkoord dat ertoe leidde dat Libië het arsenaal massavernietigingswapens vernietigde.

Hij onderhandelde met opstandelingen over de vrijlating van gijzelaars en financierde onderzoek van de London School of Economics. Daarnaast verwelkomde hij regeringsleiders en westerse intellectuelen in Libië.

Zijn rol leidde echter tot rivaliteit. Zijn broer Muatassim probeerde eveneens de opvolger van zijn vader te worden en de Libische bevolking was volgens een Amerikaanse diplomatieke memo niet blij met de wijze waarop Seif buitenlanders tegemoet trad. De Libiërs meenden dat zijn manier van doen schadelijk was voor de belangen van Libië.
bron: www.destandaard.be
datum: 19/11/2011

Mening: Eén van de meest militante zonen van Kadhafi, die het regime tot de laatste snik heeft verdedigd, heeft uiteindelijk het onderspit moeten delven tegen een niets ontziende haat van het nieuwe Libië. Vogelvrij verklaard en talloze malen op de vlucht gedreven wist hij uiteindelijk niet uit de armen van de revolutionaire strijdkrachten te blijven.
Het geluk dat hij geniet t.o.v. zijn vader zaliger, is dat men hem in leven liet, zodat hij alsnog voor het Internationaal Strafhof in Den Haag kan berecht worden. Dit zal zeker een doorn in het oog zijn van talloze rebellen die alleen maar Kadhafi's bloed wilden zien vloeien. Deze zoon, Seif al-Islam, was echter een soort statussymbool voor het vroegere Kadhafi-regime en gold dus als een belangrijke trofee die men internationaal uit handen kan geven.
Hiermee is er een internationale verzoening mogelijk tussen enerzijds het nieuwe regime en anderzijds de verschillende wereldmachten. Gerechtigheid zal alsnog geschieden. Als gedoodverfde opvolger van zijn vader is de rest van de nog overlevende familieleden immers van minder internationaal belang.

Er is veel te doen over dat de zoon van Kadhafi een eerlijk proces moet krijgen. Ik vond deze cartoon op de site van The independent. De cartoon stelt duidelijk de vraag of een eerlijk proces wel mogelijk is.



Bron: bron