Goed nieuws voor wie een jaartje ouder wordt: de helft van de Vlaamse jongeren zegt bereid te zijn hulpbehoevende ouders thuis op te nemen. Maar die ouders moeten daar eerst wel iets voor doen: drie op de vier jongeren verwachten dat ze de kleinkinderen opvangen.
Dat zijn de opvallendste resultaten uit een rondvraag die Zorgnet Vlaanderen en *Radio 2 lieten houden bij 715 jongeren. De online-enquête kwam er naar aanleiding van de Dag van de Zorg, komende zondag.

‘De uitkomst is positief', zegt Peter Degadt (59), voormalig ziekenhuisdirecteur en nu gedelegeerd bestuurder van Zorgnet. ‘Bijna een op de twee Vlaamse jongeren tussen 15 en 25 wil zijn ouders best in huis nemen wanneer ze eenmaal hulpbehoevend zijn. Wie dacht dat het individualisme onder jongeren hoogtij vierde, moet zijn mening herzien. Vergeet niet dat thuis voor je bejaarde ouders zorgen, verregaande gevolgen heeft.'

Degadt noemt de bereidheid tot thuisverzorging onder jongeren een goede zaak, nu de bevolking vergrijst. ‘Thuis*opvang is een goede aanvulling op de schaarse en dure plaatsen in rust- en verzorgingsinstellingen.'

Uit de enquête, die mensen tot 45 aansprak, blijkt echter ook dat hoe ouder ‘jongeren' worden, hoe minder ze geneigd zijn om hun hulpbehoevende vader en moeder op te vangen. ‘Wie de vijftig nadert en zijn ouders tachtig ziet worden, heeft een realistischer beeld van wat het betekent om hulpbehoevend te zijn.'

Sterke band

Als het op de zorg voor jonge kinderen aankomt, blijkt de band tussen ouders en hun zonen en dochters ook behoorlijk sterk, zij het in omgekeerde richting. ‘Drie op de vier jonge mensen tot 25 verwacht dat hun *ouders voor hun kinderen zullen zorgen', aldus Degadt, die dat een weerspiegeling van onze tijd vindt. ‘Nu relaties minder duurzaam zijn en een*oudergezinnen vaker voorkomen, is kinderopvang door de ouders dikwijls noodzakelijk. Voor tweeverdieners is dat trouwens niet anders. Het professionele leven wordt steeds drukker.'

De enquête peilde eveneens naar de populariteit van de zorgsector en ook daar ziet *Degadt lichtpunten. In een tijd van ‘witte woedes' en andere negatieve berichten noemt één op de drie jongeren een *beroep in die sector toch aantrekkelijk. ‘Onze sensibilisering over de beroepsmogelijkheden in de sector, gecombineerd met de werkzekerheid, begint vruchten af te werpen. Ik zie dus toekomst voor de zorg', aldus Degadt, die toegeeft dat het ook nodig zal zijn. ‘De komende acht jaar zullen er zowat 85.000 tachtigplussers bijkomen.'

Bron:
De Standaard
11/03/2013

Mening:
Ik vind het een goede zaak dat de helft van de Vlaamse jongeren bereidt is om hulphoevende ouders thuis op te nemen. De dag van vandaag wordt de kostprijs van een kamer in een rusthuis steeds duurder en duurder. Ook de pensioenskosten van de ouderen gaan er steeds op achteruit waardoor het niet meer haalbaar is voor ouderen om een kamer in een rusthuis te betalen. Dat deze jongeren verwachten dat wanneer ze hun ouders thuis opnemen zij voor hun kinderen zullen zorgen, daar kan ik ergens wel inkomen. Maar ze moeten er ook bij stilstaan dat hun ouders op latere leeftijd misschien enorm hulpbehoevend worden waardoor ze de zorg over hun kleinkinderen niet meer zullen kunnen uitvoeren.

Het is inderdaad een zeer goede zaak zolang het haalbaar is voor zowel de ouders, grootouders als kleinkinderen. Bij mijn beide grootouders is vorig jaar dementie vastgesteld en toen het niet meer mogelijk was voor hen om zelfstandig te leven stonden wij ook voor die keuze. We hebben ervoor gekozen om toch beroep te doen op een rusthuis omdat mijn beide ouders werken en we er sterk aan twijfelden of het wel verantwoord was ze overdag alleen thuis te laten. Dit is natuurlijk een ander geval want als de grootouders zowel fysiek als mentaal nog redelijk goed zijn is het uiteraard een heel ander verhaal.

Dit bericht is een mooie zaak. Het is een goed te weten dat jongeren nog aan anderen, en vooral hun eigen familie, denken. Toch denk ik dat veel jongeren de zorg voor ouderen onderschatten. Sommige gepensioneerden hebben nu eenmaal professionelere hulp nodig. Het is niet voor niets dat mensen die in een rusthuis werken, een speciale opleiding krijgen. Niet iedereen is geschikt om met zoveel geduld voor ouderen te zorgen. Vergeet niet dat ouders soms zo kunnen veranderen, dat ze voor hun kinderen als het ware onherkenbaar worden. Bovendien zou het kunnen dat je je huis helemaal zou moeten aanpassen aan de behoeften van je ouders. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je je huis rolstoel vriendelijk moet maken. Dat is allemaal niet zo evident.

Dan kan een rusthuis voor ouderen gewoon beter zijn. Je hoeft daarom als kind je ouders nog niet 'achter te laten'. Je geeft hen dan gewoon wat voor hen het beste is.

Rusthuizen zijn inderdaad soms wel onhaalbaar voor mensen. De prijzen liggen verschrikkelijk hoog en hier zou toch wel iets aan gedaan moeten worden. Zorg voor ouderen zou voor meer mensen iets haalbaars moeten zijn. En als het dan niet in speciale rusthuizen kan, zou men toch meer aandacht moeten geven aan thuiszorg.

__________________
There are no foolish questions, and no man becomes a fool until he has stopped asking questions.

Ik stel mij vragen bij hoe dit in praktijk zal verlopen. Het gaat hier ook over een online-enquête waaraan 715 jongeren aan deelgenomen hebben. Ongeveer 1 op 2 van deze kleine groep jongeren denkt nu dat ze later hun bejaarde ouders wel in huis willen nemen. Gaan deze jongeren daar later ook nog zo over denken? Hebben de jongeren die deelgenomen hebben aan de enquête goed nagedacht over hun antwoord? Of vulde ze de enquête vlugvlug in zoals ik het meestal zou doen met een online-enquête. Ik denk niet dat we mogen rekenen op deze resultaten. Een echte beslissing nemen over ouders wel of niet in huis nemen... kan volgens mij weken/maanden duren.

Ik vind het heel nobel van jongeren uit deze enquête dat zij hun bejaarde ouders willen in huis nemen. Maar het valt inderdaad niet te onderschatten. Bovendien is het nu makkelijk om te zeggen om je ouders bij je te houden. Maar wacht maar tot deze jongeren gaan samenwonen. Want ook de partner moet het dan zien zitten om zijn schoonouders bij in huis te nemen. En je weet hoe het soms gaat tussen mensen en hun schoonouders. Ze vinden al gauw dat zij zich te veel moeien in hun leven. Ik denk dat je dan ook niet staat te springen om moeiallen in huis te nemen. Dit is maar één van de vele punten struikelpunten die er zijn. Ikzelf zou mijn ouders wel in huis willen nemen. Maar ik weet dus niet of mijn vriend daar later mee akkoord zal gaan. Er moet maar één van de twee partijen tegen zijn en het zorgt voor strubbelingen in een relatie en dat is ook niet goed.