Ondanks alle onvrede en hoog oplaaiende protesten boert de middenklasse in ons land goed. De levensstandaard in België is sinds de crisis globaal toegenomen, zonder dat de ongelijkheid gegroeid is. België is een uitzondering in Europa, zegt Ive Marx van de Universiteit Antwerpen.

Perceptie en realiteit liggen bij de middenklasse heel duidelijk uit elkaar
Ive Marx, Universiteit Antwerpen
De middenklasse het grote slachtoffer van de crisis? Dat beeld klopt niet, zegt UA-professor en ongelijkheidsexpert Ive Marx. De grote betoging van vorige week en de felle protesten tegen de besparingsmaatregelen van de regering-Michel doen iets anders vermoeden, maar de middenklasse in België doet het goed. Marx zegt dat naar aanleiding van een nieuw project rond de middenklasse van de internationale arbeidsorganisatie ILO.

Op basis van internationale en nationale gegevens, die Marx inkeek op een tweedaagse meeting in Genève, stelt hij vast dat België in een bijzondere positie zit. "De levensstandaard in België is sinds de crisis globaal toegenomen, zonder dat de ongelijkheid gegroeid is. Dat is uitzonderlijk in Europa. Als je kijkt naar Zuid-Europese landen, maar ook naar bijvoorbeeld Duitsland en Zweden, dan krijg je een ander beeld. Die vaststelling staat haaks op het gevoel dat heerst in ons land.

"Er is een frappante tegenstelling tussen de onvrede bij onze middenklasse, zoals die bleek uit de acties van vorige week naar aanleiding van de indexsprong en de besparingen, en het feit dat we meer dan elders in Europa een relatief florissante middenklasse hebben, die ook nauwelijks getroffen is door de crisis. Perceptie en realiteit liggen heel duidelijk uit elkaar."

Veel belastingen, veel voordelen
We hebben wel een vrij hoge armoede die tijdens de crisis stabiel is gebleven
Dat de Belgische middenklasse het zo goed doet, heeft te maken met het feit dat onze welvaartsstaat focust op die groep. Middenklassers betalen weliswaar veel belastingen, maar genieten in verhouding ook meer sociale voordelen: gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg, tijdskrediet, vervroegd pensioen, kinderzorg, dienstencheques, enzovoort.

Daardoor zit België alweer in een bijzondere situatie, stelt Marx. "We hebben een lage ongelijkheid en hoge sociale uitgaven, maar tegelijk een vrij hoge armoede in vergelijking met andere landen. Die armoede is tijdens de crisis vrij stabiel gebleven. Ook dat is een unieke situatie als je ze vergelijkt met andere Europese landen. Daar moet wel aan toegevoegd worden dat er achter de lage ongelijkheid in België grote verschillen zitten. Zo is er een duidelijke kloof tussen hoog- en laagopgeleiden, het noorden en het zuiden van het land en tussen Brusselse migrantenjongeren en de rest van de jongerenbevolking."

Opmerkelijk genoeg heeft de crisis er ook niet voor gezorgd dat de ongelijkheid in Europa erg is toegenomen, legt Marx uit. "De crisis zorgt er vaak voor dat de ongelijkheid globaal niet zwaar toeneemt. De uitkeringen blijven min of meer op hetzelfde niveau, terwijl de werknemers het met minder moeten doen. Omgekeerd profiteren werknemers en ondernemers meer van een periode van hoogconjunctuur dan mensen die leven van een vervangingsinkomen.

"Maar ook daar moet je de bedenking bij maken dat de armoede globaal wél toeneemt. In Griekenland, een van de zwaarst door de crisis getroffen landen, is het welvaartsniveau met 30 procent gedaald en heb je schrijnende toestanden. Tegelijk is de ongelijkheid er niet heel sterk toegenomen."

Bron: De Morgen 13/11/2014 http://www.demorgen.be/economie/mid...-goed-a2119333/

mening: Veel middenklasse hebben duidelijk niet door hoe goed ze het hebben volgens dit artikel. Ze zijn nauwelijks getroffen door de crisis, want men zag geen procentuele dalingen bij deze klasse. Toch mag men, volgens mij, niet zeggen dat de midden klasse geen crisis heeft gekend. Boeren, bijvoorbeeld, hebben deze crisis wel heel hard gevoeld in hun inkomsten van onder andere melk en vlees. Anderen zullen inderdaad weinig van de crisis gevoeld hebben, en misschien juist meer verdiend, en ik denk dat daar het gemiddelde maakt dat er eigenlijk geen 'zware crisis' is geweest. De midden klasse is nu ook gaan betogen om wille van het feit dat er nu wél naar de midden klasse wordt gekeken om te besparen. Mensen hebben schrik om financiële problemen te krijgen. Natuurlijk heeft men liever geen besparingen door de regering.