Door Gaza is het Westen zijn morele autoriteit voor jaren kwijt


In tegenstelling tot de Joden in de Tweede Wereldoorlog kan het Palestijnse volk nog worden gered. Kan het Westen Israël meedogenloos tot de orde roepen?


Genocide blijft een heikel begrip waarover juristen uiteindelijk het laatste woord krijgen. Toch zijn er gezien de realiteit nu al twee redenen om het g-woord in de mond te nemen. Het niet gebruiken impliceert verschillende standaarden, dat Israël vanwege het verleden onaantastbaar is. Dat is een kwalijke gedachte. Bovendien kan de omschrijving van het Gazaanse drama als genocide een volkerenmoord helpen voorkomen.

Want in tegenstelling tot de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog, kunnen de Palestijnen nog worden gered. Weliswaar krimpt het tijdslot. Het aantal burgerslachtoffers valt niet te tellen. Duizenden mensen lijden acute honger, voedselbedelingen lopen uit op een stormloop. Iedere onderhandeling over een staakt-het-vuren mislukt. Dit Palestijnse armageddon is onpeilbaar.

De Tweede Wereldoorlog baarde twee conclusies: we wisten niets van de Holocaust, gevolgd door het logische “nooit meer”. Blijkbaar zijn we als naoorlogse generatie een en ander vergeten. We laten de gebeurtenissen in Gaza gewoon op hun beloop, terwijl we drommels goed op de hoogte zijn. Zo soupeert de vernietiging van deze enclave het morele krediet van het Westen volledig op.

De Israëlische staat waant zich onschendbaar, omdat het Joodse volk de Shoah onderging. Het land wordt gedreven door de vrees om een nieuw “brandoffer”. Maar Gaza genereert een breuk. Want de ethische autoriteit die spoorde met het slachtofferschap verkankerde tot een angstaanjagende karikatuur. De slachtoffers van weleer zijn de daders van vandaag.

Ook Europa draagt een verpletterende verantwoordelijkheid. Lijdzaam houdt het Israël de hand boven het hoofd. Een verdeelde Unie handelt als een ethische lapzwans die er niet in slaagt om te oordelen, laat staan om ernaar te handelen. Natuurlijk mag Israël zich verdedigen tegen het terrorisme van Hamas. Maar het kwaad verslaan door gelijktijdig de bevolking rücksichtslos uit te moorden, kan volgens internationaal recht nooit worden gerechtvaardigd.

Israël heeft geen exitstrategie, tenzij Gaza met de grond gelijkmaken. Gecombineerd met de bezettingspolitiek op de Westelijke Jordaanoever is een tweestatenoplossing een luchtkasteel uit het verleden en rest de Palestijn een toekomst als tweederangsburger. De Amerikaanse president kan als enige dat losgeslagen extreemrechtse oorlogskabinet temmen. Maar aangezien zijn land een sterke Joodse gemeenschap heeft, die iedere aanval op Israël interpreteert als een aantasting van de eigen identiteit, is dat weinig waarschijnlijk.


Blog DS, 01-06-2025 (Bart Brinckman)