Bijna tien jaar na de vernietigende tsunami hebben ouders in Indonesië hun doodgewaande dochter teruggevonden. De destijds vierjarige Raudhatul werd eind 2004 met haar drie jaar oudere broertje door de enorme watermassa meegesleurd. De ouders uit de provincie Atjeh op Sumatra hadden zich aan een houten plank vastgekluisterd, toen de metershoge golf over hun huis sloeg. Ze probeerden vertwijfeld hun kinderen vast te houden, maar tevergeefs.

Volgens de moeder hadden ze een maand lang naar hun dochtertje gezocht en dachten uiteindelijk dat ze verdronken was, totdat een oom in juni dit jaar toevallig een meisje zag, dat op haar geleek. Een oudere vrouw uit de aanpalende provincie Barat Daya had het vierjarig meisje destijds gevonden en onder haar hoede genomen.

'Mirakel'

"Dit is een mirakel", zei Jamaliah Jannah donderdag telefonisch aan het persbureau dpa. Ze wist direct dat het haar dochter was, toen ze het meisje woensdag eindelijk terugzag. "Mijn man en ik zijn zo gelukkig dat we haar hebben teruggevonden".

Zou iemand twijfelen of het om hun dochter gaat, is ze onmiddellijk bereid tot een DNA-test, verklaarde ze. Volgens Raudhatul zou ook haar broertje nog in leven zijn, want beiden zijn na de tsunami op Banyak gestrand. De dunbevolkte eilandengroep bevindt zich ongeveer 40 kilometer voor de westkust van Sumatra. De ouders willen daar nu ook naar de jongen zoeken.

De tsunami, die op 26 december 2004 op een zware zeebeving voor het eiland Sumatra volgde, kostte het leven aan 230.000 mensen in 14 landen rond de Indische Oceaan. In Atjeh kwamen 170.000 mensen om het leven.

bron: http://www.knack.be/nieuws/ondertus...mal-269921.html

mening: Op 26 december 2004 had deze alles vernietigende golf talloze slachtoffers gemaakt. Volgens het artikel had de tsunami 230 000 slachtoffers gemaakt. Om een beter beeld te krijgen over hoeveel mensen we dan spreken, onze hoofdstad telt +/- 170 000 inwoners. De Tsunami staat op de tweede plaats van de grootste natuurrampen in de 21ste eeuw. Enkel de aardbeving in Haïti had meer slachtoffers gemaakt. Op 26 december 2004 was ik 12 jaar en de verschrikkelijke beelden kan ik mij nog steeds herinneren. Het moet verschrikkelijk geweest zijn voor de slachtoffers. Volledige dorpen waren vernietigd, familieleden en vrienden waren vermist of overleden. Mijn school startte toen een actie op om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Wij gingen zelf koekjes en taarten bakken om die vervolgens te verkopen in het dorp. Mijn klas alleen al had een opbrengst van 670 euro! Om dan een bericht zoals dit na tien jaar te lezen, doet me veel deugt. Gemoderniseerde landen kunnen natuurrampen zoals dit voorspellen en inwoners evacueren. Maar landen zoals Haïti en Indonesië hadden of hebben niet het juiste apparatuur hiervoor. Het is nog steeds schandalig dat de Verenigde Staten, Indonesië niet had gewaarschuwd. Wetenschappers hadden namelijk deze natuurramp enkele uren voordien zien aankomen. Hoeveel mensen er gered hadden kunnen zijn door evacuatie, zullen we nooit weten. Maar hoe des te meer, hoe des te beter.