Het jaar 1998 staat in de annalen van de Belgische spoorwegen vermeld als hét annus horribilis. De toen nog homogene NMBS voerde in dat jaar een nieuw ambitieus vervoersplan in. Maar het plan bleek te ambitieus, het treinverkeer raakte hopeloos in de knoop en de stiptheid zakte tot een historische lage 88,9 procent.

In 2009 konden de Belgische spoorwegen met een stiptheidscijfer van ook 88,9 procent nog net de schande van het rampjaar 1998 vermijden, maar vorig jaar dook de stiptheid van onze treinen daar een flink stuk onder. Dat blijkt uit documenten van de infrastructuurbeheerder Infrabel die De Standaard kon inkijken.

Tijdens de eerste 11 maanden van het jaar kwam slechts 86,5 procent van de treinen met een vertraging van minder dan zes minuten in het eindstation aan. Dat laatste is nog altijd de internationale norm om de stiptheid te bekijken.

November was een uiterst slechte maand, met een stiptheidscijfer van maar 79,4 procent. Tijdens de spitsuren was de toestand nog dramatischer. Zo reed in die maand tijdens de ochtendspits slechts 76,1 procent van de treinen ‘op tijd' en in de avondspits was dat zelfs maar 68,5 procent. Als we de marge van 6 minuten achterwege laten en kijken hoeveel treinen echt helemaal volgens het boekje reden, was dat in november slechts 36,4 procent. Met andere woorden: maar iets meer dan één op de drie treinen in november was helemaal klokvast.

Het stiptheidsrapport voor de maand december 2010 moet eind deze maand nog goedgekeurd worden door de directie van Infrabel, maar de kans is zeer klein dat december 2010 beter was dan het jaar voordien. De sneeuw die eind november viel en ons land een groot stuk van december bedekte onder een wit tapijt, heeft de stiptheid alleszins geen goed gedaan. Als de NMBS-Groep er al in geslaagd zou zijn om in december 90 procent van de treinen stipt te laten rijden, wat haast onmogelijk is, ligt het stiptheidscijfer over heel 2010 nog altijd een flink stuk onder de 87 procent.

Defect treinmateriaal blijft nog altijd een van de voornaamste oorzaken van de vertragingen. Zowat een derde van de vertragingen is daaraan te wijten. Door de sterke toename van het aantal reizigers de laatste jaren moet de NMBS zo goed als alle treinen inzetten en is er soms te weinig tijd voor degelijk onderhoud. Maar er is nieuw treinmateriaal op komst. Ook storingen aan de seininrichtingen veroorzaken geregeld problemen. En dan is er uiteraard nog de natuur. Zo zorgden de overstromingen midden november voor enkele problemen en stuurde dichte mist op 16 november het spoorverkeer wat in de war.

Probleem is ook dat door de constructie van ons treinnetwerk de minste vertraging ergens te lande meteen een kettingreactie uitlokt. Het netwerk wordt momenteel helemaal hertekend, waardoor vanaf eind 2013 het spoorboekje er helemaal anders zal uitzien. Pas vanaf dan zullen de treinen echt stipter gaan rijden, verklaarde NMBS-baas Marc Descheemaecker eerder al.

Bron: De Standaard Online
Eigen mening:
Dit is triestig nieuws. Er zijn heel veel mensen die op de NMBS rekenen. Vaak verkiezen deze mensen de trein, omdat ze het niet zien zitten om in de file te staan. De vertragingen bij de NMBS duren nu wel geen uren, maar wel lang genoeg om je volgende trein te missen, of om bijvoorbeeld te laat op je werk aan te komen. In het ergste geval, komt de trein zelfs niet opdagen, zonder dat je op de hoogte was.
Natuurlijk kunnen er eens vertragingen zijn, maar het wordt elk jaar erger en erger. Dit zou niet mogen, want de technologie moet er normaal gezien op vooruit gaan. Uiteraard heeft de NMBS niet altijd alles in de hand, zoals bijvoorbeeld het weer. De sneeuw die we deze winter al gehad hebben, is overmacht.