De gewichtloze gevangene

Un prophète
Van: Jacques Audiard
Met: Tahar Rahim, Niels Arestrup, Adel Bencherif
150 min.


Meer dan een ijzersterk verhaal en dito vertolkingen heeft 'Un prophète' niet nodig om zich een weg naar uw hart en hersens te banen.


Zodra Malik El Djebena de gevangenis binnenstapt, heeft de Franse regisseur Jacques Audiard zowel hem als de toeschouwer tweeënhalf uur stevig bij zijn nekvel. Un prophète begint nochtans met scènes die u ook al in andere gevangenisdrama's hebt gezien. Uiteráárd wordt het bankbiljet dat Malik in zijn afgetrapte schoenen heeft verstopt, in beslag genomen. Maar Malik is gevoeliger dan de typische achttienjarige die voor het eerst in de cel belandt. Die gevoeligheid zit ook in het scenario: elke cipier of gevangene is een verhaal en geen prototype.

Ook slimheid moet buigen voor macht. Reyeb, een gevangene die een oogje heeft op Malik, is een gevaar voor de Corsicanen die in de gevangenis de plak zwaaien. Ze willen dat Malik hem vermoordt, waar hij op een gehaaide manier onderuit probeert te komen, zonder succes. Na de moord geniet hij de 'bescherming' van de Corsicanen. Lees: hij wordt hun duivel-doet-al, geminacht door zijn Arabische celgenoten.

Reyeb zelf, gespeeld door Hichem Yacoubi, maakt indruk in de paar minuten dat Malik hem te zien krijgt. Hij heeft gemerkt dat Malik amper kan schrijven en raadt hem aan in de cel te studeren: 'L'idée, c'est de sortir un peu moins con'. Malik leert lezen en schrijven, en Corsicaans om zijn bazen ongemerkt te bespioneren. Als César, de Corsicaanse caïd, regelt dat Malik af en toe buiten mag voor zijn 'herintegratie', zet hij meteen zijn eigen handeltje op, met hulp van de enige vriend die hij in de gevangenis heeft gemaakt. Gaandeweg voegt hij andere clans als honingraten aan zijn bijenkorf toe en speelt hij ze tegen elkaar uit.

Jacques Audiard maakt geen misdaadfilms maar films over misdadigers; denk maar aan Romain Duris' zinderende vertolking als zware jongen die pianist wil worden in De battre mon coeur c'est arrêté. Ook Un prophète is een verhaal over een volwassenwording. Niels Arestrup, de vader uit De battre... speelt op aangrijpende wijze de rol van de geweldda-dige caïd die zijn macht verliest. Maar het is Tahar Rahim, in zijn eerste film, die bijna gewichtloos door elke scène van de lange film glijdt. Hij overacteert niet één keer, maar Malik wordt ook niet ongeloofwaardig snel de koele gangster. Als hij voor de eerste keer op een vliegtuig stapt, is hij bijna aandoenlijk een achttienjarige die even geniet van zijn mazzel.

Audiard vertelt het verhaal bijna zonder visuele trucjes. Un prophète is vooral intelligent. Details als de gangster die tijdelijk doof wordt van een pistoolschot, zorgen zelfs voor de komische noot. En als u niet gehaast bent omdat u nooit naar Franse films gaat kijken: wilt u echt vier jaar wachten tot Hollywood dit grootse verhaal heropwarmt met Justin Timberlake in de hoofdrol?


DS, 26-08-2009 (isg)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik ben vorige vrijdag naar un prophète en de film heeft toch wel een diepe indruk gemaakt. Zoals je zegt is het realisme in de film heel aangrijpend.
Vooral het gevecht tussen Malik en Reyeb vond ik geweldig geacteerd. Het waren niet twee giganten die elke slag gewoon incaseerden. Neen, 1 klein slipje met een scheermes en je bloed leeg op de grond.

Ik heb heel veel genoten van de film, en het is heel toevallig maar volgende week ga ik met een vriend De battre mon coeur c'est arrêté huren.
Hopelijk kan Jacques Audiard mijn verwachtingen tegemoetkomen

__________________
"Politiek is de kunst van het zoeken naar problemen, ze overal vinden, een verkeerde diagnose stellen en de onjuiste maatregelen treffen"

Julius Henry (Groucho) Marx