De hel wacht, in het Midden-Oosten


Met de verkiezing deze week van Jalal Talabani kreeg Irak voor het eerst in vijftig jaar een vrij verkozen president. Een overwinning voor de democratie, voor de 'bevrijders' van Irak? Neen, zegt Jawad al-Khalisi ,,De bezetters moeten onmiddellijk uit Irak vertrekken, of de poorten van de hel gaan open in het Midden-Oosten.''


DE Brits-Amerikaanse bezetting van Irak haalt alle politieke processen in mijn land en in heel het Midden-Oosten onderuit. De verkiezingen in januari onder toezicht van de bezetters waren noch vrij, noch eerlijk. Ze waren geen stap naar een oplossing van de problemen in Irak, maar een excuus om het buitenlandse bewind over het Iraakse volk in stand te houden.

Pas wanneer de bezetters zich uit Irak terugtrekken, kan het land de eerste stap zetten naar vrede en stabiliteit. En als ze zich daarbij houden aan een strikt tijdschema, dan kunnen de Iraakse politieke machten in alle vrijheid toeleven naar echt vrije en eerlijke democratische verkiezingen, een duurzame grondwet en een programma dat tegemoet komt aan de eisen van heel de Iraakse bevolking.

Momenteel volgen de bezetters een verdeel-en-heerspolitiek. Ze moedigen sektarische en etnische verdeeldheid aan en dringen de bevolking instellingen op die zij gecreëerd hebben. Incidenten zoals de recente ontvoering van een Italiaanse journaliste - vrijgelaten om daarna een Amerikaanse kogelregen over haar heen te krijgen - voeden wijdverspreide vermoedens over wie nu eigenlijk verantwoordelijk is voor heel wat aanslagen, ontvoeringen en dergelijke die heel Irak teisteren. Ze vallen niet toevallig samen met een doofpotoperatie die belangrijke militaire operaties tegen de bezetters wil wegmoffelen.

Geen enkele terroristische misdaad is opgehelderd en geen enkele dader heeft ooit moeten terechtstaan. Na elke zware terreurdaad wordt verkondigd dat de daders gearresteerd zijn. Onder het controlerend oog van de VS verspreiden de media namen en persoonsbeschrijvingen. Maar dit soort verslaggeving zwijgt in alle talen over de vernietiging van hele steden, de brute invallen 's nachts, de ontvoeringen, de avondklok en het opsluiten en folteren van duizenden gevangenen. Meer nog: ze kreeg van de Amerikaanse minister van Defensie zelfs een speciaal woord van dank tijdens zijn bezoek aan Irak.

Deze misdaden zijn een voorsmaakje van de hel die de Amerikanen in het Midden-Oosten gecreëerd hebben. En die hel komt er ook aan in Libanon, dat misschien ontelbare oorlogen met even onvoorstelbare gevolgen te wachten staat.

Syrië trekt zich terug uit Libanon en legt de verantwoordelijkheid voor wat er zal gebeuren bij zijn buur. Maar wat zal er gebeuren? Zal het Libanese verzet (geleid door de Hezbollah) ontwapend worden? En wat als dat verzet weigert zijn wapens op te geven? Zullen nieuwe bezetters dan die taak op zich nemen?

Dat is al eens geprobeerd begin jaren tachtig. Het leidde tot een nederlaag voor de VS en bracht de Israëlische bezetting van Libanon met zich mee. Zoiets kan opnieuw gebeuren, maar dan op grotere schaal en over heel de regio. Een regio die die blijvende Amerikaanse druk niet langer aankan en hem beschouwt als de uitvoering van de Israëlische eisen.

Wat moet er dan gebeuren? In de eerste plaats moeten er inspanningen komen om de problemen op te lossen van het Palestijnse volk dat van Israël niet mag terugkeren naar zijn grondgebied, ondanks VN-resoluties en alle bestaande regels van recht en rechtvaardigheid. Het Palestijnse probleem kan niet opgelost worden door groots opgezette samenkomsten zoals de recente conferentie van Tony Blair in Londen. De grote jongens - vooral Groot-Brittannië, dat mee aan de oorsprong van het probleem staat - zijn moreel verantwoordelijk om deze zaak op te lossen.

Op dezelfde manier kan de crisis in Irak niet opgelost worden door de gehate bezetting op te lappen met frauduleuze verkiezingen en de steun aan sektarische en etnische fracties. De enige oplossing is de onmiddellijke terugtrekking, of op z'n minst een strikt internationaal tijdschema om die terugtrekking te garanderen. Voor ons volk is het oeverloze gepraat over vrijheid en democratie alleen maar schijn, want het gebeurt door dezelfde landen die achter de corrupte dictatoriale regimes stonden. Tot op vandaag zelfs steunen de VS nog altijd heel wat tirannieke regimes, zowel in onze regio en elders.

We geloven ook niet dat de agressieve houding van de VS tegenover Syrië en Iran bedoeld is om vrijheid en democratie te stimuleren. Ze is eerder bedoeld om staten aan te pakken die het niet eens zijn met hun plannen en die van Israël voor de regio. Syrië moet zich momenteel over Libanon verantwoorden, omdat het weigert de bezetting in Irak te steunen. En Iran wordt als gevaarlijk beschouwd vanwege zijn kernwapenprogramma, omdat de VS zich zorgen maken over Irans rol in Irak en zijn afwijzing van de status-quo in Palestina.

De publieke opinie elders in de wereld moet inzien dat deze onrechtvaardige en gevaarlijke situatie niet langer kan blijven duren. Ze draagt immers de kiemen in zich van een nieuwe en omvangrijkere opstand die pas echt de poorten van de hel zal openen, zowel in het Midden-Oosten als daarbuiten.

Ayatollah Jawad al-Khalisi

(De auteur is secretaris-generaal van het Iraaks Congres van Nationale Stichting, een vereniging van seculaire en religieuze organisaties die alle religieuze en etnische groepen in Irak omvat.)

Vertaling: Home Office © The Guardian


09/04/2005 Ayatollah Jawad al-Khalisi

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB