Een week na de algemene staking die de Franstalige socialistische vakbond FGTB organiseerde in Luik, wordt een nieuwe actie aangekondigd, op 23 november in de regio Charleroi. Dit keer gaat het om een actie in gemeenschappelijk vakbondsfront, dat oproept tot een 24 urenstaking, zo staat in een persbericht dat werd verstuurd door de christelijke vakbond in Charleroi.

De actie is gericht tegen maatregelen als de indexsprong, het optrekken van de pensioenleeftijd, de taxshift en de afbouw van de openbaredienstverlening. “Onze alternatieven ijveren voor een houdbare en duurzame economie, die steunt op een maatschappelijk model dat een kwalitatieve openbaredienstverlening garandeert, een sterke sociale bescherming, een rechtvaardige fiscaliteit en vrij sociaal overleg, zonder ongerechtvaardigde loonblokkering door de regering”, klinkt het in het persbericht. “De werknemers zijn onmisbaar. Ze willen geen geschenken, ze eisen alleen maar een eerlijke opbrengst voor de rijkdom die ze produceren.”

Dat de oproep in gemeenschappelijk front is, is opvallend. Begin deze maand had Marc Leemans, de voorzitter van de christelijke vakbond ACV, nog verklaard dat voor zijn vakbond stakingsacties “momenteel niet aan de orde zijn”. “Of we deelnemen aan het actieplan hangt af van het type. Een actieplan mag niet meteen naar het zwaarste middel grijpen”, reageerde Leemans toen op de aankondiging van het ABVV.

Mijn mening:

Binnen de democratie is staken een recht, maar ik vind dat er de laatste tijd te vaak gestaakt word. Hierdoor is de gewone mens weer het slachtoffer, mensen geraken niet op hun werk en scholieren niet op school. De vakbonden zouden op creatievere manieren moeten protesteren tegen de beslissingen van de overheid, zodat de gewone mensen buiten schot blijven. Bovendien kosten al deze protesten onze economie heel veel geld. De opgelegde besparingen zijn inderdaad vrij zwaar. Als we onze economie willen redden, zullen we allemaal een bijdrage moeten leveren.

Bron:

www.standaard.be