|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#1
|
|||
|
|||
Don't mention the war - Paradox van Parys
Citaat:
Ik kan me volledig vinden in deze uitspraak en herken ze vooral ook in de taken die we voor de opleiding moeten doen. Als je te veel werk hebt dan resulteert dit vaak in heel stereotiepe uitwerkingen. Terwijl het net een meerwaarde is om eens ruimer te denken! En deze uitspraak mag er ook zijn: Citaat:
Inderdaad. ----------------------------------------------------------- Don't mention the war 'Did they let you out of school this morning?', was de warme verwelkoming die John Cleese, na me een nanoseconde gescand te hebben, mijn richting uitstuurde. Ergens in een gangetje van het Antwerpse Sportpaleis was ik op een boom van een kerel gebotst. Als voorzitter van Flanders DC, noblesse oblige, moest ik samen met onze directeur Pascal Cools het vijfde Creativity World Forum openen. En Mr. Cleese, niet alleen een begenadigde acteur maar ook professor aan Cornell University en creativeitstrainer van beroep, was onze eerste keynote. Eerlijk gezegd was ik opgelucht de man te zien. Twee jaar geleden in Gent bezorgde hij me immers een levende nachtmerrie. Als hoofdspreker en afsluiter van onze conferentie daagde hij wel op in Gent maar bleek hij, geveld door ziekte, onder geen beding in staat het podium te betreden. In minder dan 24 uur een vervanger overvliegen die je publiek John Cleese doet vergeten is toen gelukt met Sir Ken Robinson. Deze keer besteeg hij wel het podium en enthousiasmeerde hij 1.500 toehoorders. Ik had John Cleese al eens aan het werk gezien als managementtrainer en eerlijk gezegd viel dat toen wat tegen. Cleese lijdt aan het bekende syndroom van iemand die met te veel overgave iets niet meer wil zijn. De man was komiek en is nu professor. In dat laatste beroep wil hij zo serieus genomen worden dat hij soms angstvallig grappen vermijdt in zijn betoog. Ik had dus geen hooggespannen verwachtingen, maar toch heeft hij ze gisteren in Antwerpen ruimschoots ingelost. Bij momenten was het sterker dan hemzelf en scheen er een flinke portie Engelse droge humor door zijn spreekbeurt. Gevraagd hoe we ons onderwijs creatiever maken, stelde hij prompt voor om een enorm aantal onderwijzers samen te brengen en hemzelf gigantisch veel te betalen. Maar de man had ook een duidelijke boodschap. Mensen die in staat zijn om te spelen, die vlot om kunnen met stress en niet steeds het gevoel nastreven druk bezig te zijn met een dringend probleem aan te pakken, zijn creatiever. Vandaag dreigt er dus groot gevaar, want bijna iedereen is slachtoffer van een stevige dosis stress. En die stress zet ons aan om op stereotiepe wijze te denken. Als je altijd op dezelfde manier denkt, dan zul je altijd krijgen wat je voorheen had. En dat is nu net wat we niet nodig hebben. Met andere woorden, creativiteit en innovatie zijn zelden relevanter geweest. Maar hoe pak je dat aan? De 1.500 toehoorders kregen flink wat advies en een paradoxale gedachte mee. Intelligentie verhoogt wanneer je minder nadenkt. Te veel nadenken leidt niet tot betere ideeën. Stel dat je bij het strikken van je veters je acties begint te overpeinzen, dan word je slechter in het uitoefenen van die taak. Je moet dus je intelligente onderbewust laten spelen. Dat is jammer genoeg iets dat lijnrecht ingaat tegen de heersende cultuur waarin de linkerhersenhelft, de ratio, verheerlijkt wordt. De kans dat een directeur een medewerker feliciteert die met beide voeten op zijn bureau en de blik op oneindig door het raam tuurt, is vandaag praktisch onbestaande. Ook zouden bazen beter wat meer controle prijsgeven, want bedrijven die alles wat er gebeurt willen weten, weten meestal dat dit weinig is. En ten slotte is het belangrijk om falen toe te laten, een principe waar we hier ook al meermaals een lans voor gebroken hebben want 'the man who doesn't make any mistakes, usually doesn't make anything at all.' Geen Ministry of Silly Walks gezien, maar wel een mooie opening voor twee dagen inspiratie in Antwerpen. Lorin Parys is voorzitter van Flanders DC, de Vlaamse organisatie voor ondernemingscreativiteit. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel. Bron: www.standaard.be, 20 november 2008.
__________________
Wanneer de zon opkomt, totdat zij ondergaat!
|