Bedenking nummer 1: Hoe komen die jonge kinderen/pubers in godsnaam aan de gegevens van de creditcards van hun ouders. Als ik 8 jaar was, had ik nog geen flauw benul van wat een creditcard was, laat staan van hoe dat ding te gebruiken met welke codes. Als de ouders op zo'n jonge leeftijd die codes al aan hun kinderen doorspelen is het misbruik ervan eigelijk voor een deel hun eigen fout vind ik.

Bedenking 2: Controleren die ouders nooit hun bankgegevens? Mijn ouders controleren toch meerdere malen in de week via homebanking of via de traditionele rekeninguittreksel hun bankgegevens. Dat vind ik blijkbaar dan geen overbodige luxe, als je ziet hoeveel kinderen er virtueel stelen van hun ouders. Zeker als je ziet om wat voor immens grote bedragen dit gaat.