Het is inderdaad waar als Hanne zegt dat je niemand vals wilt beschuldigen (zeker niet bij kindermishandeling), maar is dit ook geen mooi voorbeeld van het bystander effect? Als we nu even meegaan in hun gedachtegang. Ze beseffen dat een kind mishandeld wordt en als zij het beseffen, moeten anderen het toch ook al beseft hebben, niet? Maar als nog niemand anders heeft gereageerd op deze mishandeling, waarom zou ik dan moeten reageren? Ondanks dat het hier gaat over een erge daad, is dit een normale menselijke reactie.
Daarnaast leven we ook in een ik-maatschappij. We leven in een tijdperk waarin we alleen maar geïnteresseerd zijn in ons eigen leven en we geen notie meer hebben van de mensen rondom ons. Ondanks dat de mensen wel notie hadden van de kindermishandeling is een klein beetje moeite doen, al te veel voor ons. Als we het zouden melden, dan komen we in een hele rechtszaak terecht die ons heel veel tijd en moeite gaat kosten. Deze gedachtegang is de realiteit, maar is dit niet erg? Solidariteit is nog maar een klein vlammetje die terug aangewakkerd moet worden in onze samenleving.