Jobkorting op de helling.

De Vlaamse regering overweegt om de jobkorting helemaal te schrappen om uit de rode cijfers te blijven.

Door herberekeningen van de federale dotaties krijgt de Vlaamse regering volgend jaar 94 miljoen euro minder dan verwacht in de begroting. Om dat gat dicht te rijden, wordt gedacht aan het volledig schrappen van de jobkorting. Dat zou 75 tot 80 miljoen euro opbrengen, voldoende om het tekort grotendeels weg te werken.

De jobkorting werd door de vorige Vlaamse regering ingevoerd om werkende Vlamingen te belonen en het verschil tussen werken en niet-werken groter te maken. Ze was sindsdien al grotendeels teruggeschroefd.

Om het begrotingstekort in te perken, besliste de Vlaamse regering om vanaf dit jaar alleen nog de 600.000 Vlamingen met lagere inkomens de korting te geven. Die mag dan nog maximaal 125 euro bedragen, in plaats van 300 euro in 2009. Ook die laatste maatregel dreigt er nu aan te moeten geloven.

Een akkoord over de volledige schrapping van de jobkorting is er niet. Wel is duidelijk dat de Vlaamse regering mikt op nieuwe besparingen om de begroting van volgend jaar weer in evenwicht te krijgen. 'Een lastenverhoging is niet aan de orde', zei minister-president Kris Peeters (CD&V) vorige vrijdag na de ministerraad.

Het volledig schrappen van de jobkorting heeft een voordeel boven andere maatregelen. De Vlaamse overheid hangt een Europese veroordeling boven het hoofd omdat de maatregel alleen geldt voor wie in Vlaanderen woont en werkt, dus bijvoorbeeld niet voor grensarbeiders.

Volgens de Vlaamse overheid zijn daar technische redenen voor, maar volgens de Europese Commissie is die regeling discriminerend en een inbreuk op het vrij verkeer van werknemers. Ze dreigt ermee de jobkorting voor het Europees Hof van Justitie te brengen. Door de maatregel helemaal af te schaffen zou meteen ook het probleem met de Europese Commissie van de baan zijn.

Om het verschil tussen een uitkering en een loon groot genoeg te houden, kan er een andere, meer gepaste maatregel genomen worden die mensen er eveneens toe aanzet om een baan te zoeken, luidt de redenering.

Het meest voor de hand liggende alternatief voor het schrappen van de jobkorting is de klassieke 'kaasschaaf', waarbij alle budgetten een beperkt percentage moeten inleveren.

Maar dat is volgens minister-president Peeters niet zo interessant meer. 'Er is al zwaar bespaard in onder meer onderwijs en cultuur', zegt hij. 'Het is dus niet vanzelfsprekend om nog bijkomend 94 miljoen euro af te schaven.'

Bron : De Standaard
dinsdag 16 november 2010

Mijn mening: In België zijn momenteel al veel werkzoekenden. Als de overheid dan een voordeel gaat afschaffen waardoor werkgevers vlugger geïntereseerd zijn om deze een job te geven, dan begprijp ik dat het voor de werkgever niet interessant meer is om zo iemand aan te nemen. Ook loonkosten zijn in België voor de werkgever zeer hoog, hierdoor laten veel bedrijven hun artikel produceren en in de lage loon landen. Volgens mij moet de overheid deze maatregel nog eens goed onder loep nemen alvorens deze af te schaffen.
Om dit probleem op te lossen gaan ze een ander probleem maken, namelijk dat er werklozen bij komen.

Ik heb toch mijn bedenkingen bij deze maatregel om het begrotingstekort van volgend jaar weg te werken.

Volgens mij rekent de overheid al meer dan genoeg aan bij de werkende mens. Misschien moeten ze eens nadenken over andere posten waarop bespaard kan worden. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan de belachelijk hoge lonen van "topvoetballers" of politici. Het is toch niet eerlijk dat het altijd dezelfde zijn die moeten betalen !

Er moet inderdaad bespaard worden, maar ik heb ook bang dat ze weer gaan afkomen met een besparing in het onderwijs. Daar wordt de laatste tijd ook al zoveel op bespaard, en ik denk dat wij dat hier op de KHK ook wel voelen, dat de kwaliteit van het onderwijs erop achteruit gaat.

Conclusie : er moet dus bespaard worden maar liever niet door de afschaffing van de jobkorting en al zeker niet op het onderwijs !

In tegenstelling tot Lieselot ben ik het wel eens met deze overheidsmaatregel. Want hoewel ik werkende mensen alleen maar kan toejuichen, vind ik niet dat je extra beloond moet worden om te werken. Daarvoor dient je loon of wedde immers al. Om mensen aan te zetten tot het zoeken van werk moet zoals in het artikel reeds werd aangehaald wel de kloof tussen een uitkering en een loon vergroot te worden. Hiertoe lijkt een werkloosheidsuitkering die afneemt in de tijd en uiteindelijk uitdooft me een gepaste maatregel. Mensen die bij het wegvallen van hun uitkering nog geen job gevonden hebben en in financiële problemen dreigen te komen, kunnen dan namelijk nog steeds een beroep doen op het OCMW in hun buurt om een leefloon te bekomen. Op deze manier slaan we drie vliegen in één klap: we besparen meer, we stimuleren mensen tot werken waardoor de overheidsinkomsten zullen stijgen en we voorkomen armoede.