Belgen slikken meer medicijnen dan ooit tevoren en dat aantal blijft maar stijgen. In 2008 worden er 7,5 miljard pillen geslikt, dat staat in een rapport van de Apothekersbond. De uitgaven stijgen navenant. In 2008 wordt er 4,4 miljoen euro uitgegeven aan medicijnen, dat is 300 miljoen euro meer dan 2007. In 2008 gingen er 7,3 miljard pillen over de toonbank en in 2007 waren dat er nog maar 6,9 miljard. Bij de voorschriftplichtige geneesmiddelen blijven geneesmiddelen voor hart-en bloedvaten (diabetes, cholesterol, bloeddrukverlagende geneesmiddelen…) de belangrijkste groep. Antidepressiva en slaapmiddelen worden ook regelmatig voorgeschreven.

VTM-nieuws 24/09/2008 19.00

Ik vind het heel goed dat de wetenschap zover gekomen is, dat ze tegen veel aandoeningen en kwaaltjes een medicijn gevonden hebben. Het is wel spijtig dat de mensen voor het minste al een pilletje slikken, ook de dokters hebben soms te snel de neiging om één of ander medicijn voor te schrijven.

Groetjes Nathalie

ergens logisch ook, de bevolking veroudert dus worden er meer pillen geslikt.
Men vindt ook steeds nieuwe medicijnen uit tegen van alles en nog wat.

Het is inderdaad ergens logisch, omwille van de vergrijzing en de vooruitgang van de wetenschap, dat er meer medicijnen geslikt worden. Toch ben ik ervan overtuigd dat veel mensen gewoon te veel medicatie innemen. Hoe vaak hoor je bijvoorbeeld dat mensen omwille van een 'kleine' verkoudheid al antibiotica nemen om te voorkomen dat het erger wordt. Als men dan eens echt antibiotica nodig heeft, helpt het niet meer als gevolg van gewenning.

Onze maatschappij wordt voor een groot deel getekend door overconsumptie en (overbodige) luxe. Dit weerspiegelt zich spijtig genoeg ook in de consumptie van medicatie.

Ik vraag mij welk effect dit op termijn gaat hebben voor de volksgezondheid. Zoveel medicatie innemen kan toch nooit gezond zijn...

Ik geef toe dat ik ook snel naar medicijnen grijp, als ik wat ziek ben. Dan heb ik het niet over wat hoofdpijn of buikpijn, maar over verkoudheden of kriebelhoest, die bij mij nogal lang aanhouden. En vooral voor verkoudheden ben ik zeer vatbaar, even in de kou lopen en ik heb het al zitten. As ik hiervoor geen medicatie zou nemen, zou die verkoudheid of keelonsteking 3 weken aanhouden, en als ik wel medicatie neem maximum één week. Waarom drie weken "ziek" zijn, als het op één week opgelost kan zijn? Ik neem meestal ook dezelfde medicatie, want niet alle medicamenten helpen even goed.

Het gebruik van Rilatine is in België in drie jaar tijd verdubbeld. Vraag is of de financiering van wetenschappelijke specialisten door de farmaceutische industrie daar een invloed op heeft.

Het aantal dagdoses van Rilatine schiet omhoog: van bijna 1,8 miljoen dagdoses in 2005 naar bijna 3,5 miljoen dagdoses in 2007. Dat blijkt uit cijfers van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (Riziv).

Het aantal patiënten steeg in dezelfde periode van bijna 16.000 tot bijna 30.000. Daarmee volgt België de snelle opwaartse trend van de pillen in het Westen.

De Riziv-uitgaven voor de terugbetaling van Rilatine stegen in dezelfde periode van bijna 1,3 miljoen euro in 2005 naar iets meer dan 3 miljoen euro in 2007.

Het Riziv heeft geen gegevens over de verkoop van andere ADHD-medicijnen, omdat die middelen niet worden terugbetaald. Voor de terugbetaling van Rilatine heeft de patiënt in ons land een machtiging nodig die wordt aangevraagd door een (kinder-)neuroloog, (kinder-)psychiater of een specialist met erkenning in de pediatrische neurologie.

De meeste experts die de Europese richtlijn hebben geschreven voor de behandeling van ADHD met lang werkende geneesmiddelen, maakten potentiële belangenconflicten openbaar met farmaceutische bedrijven die onder andere ADHD-medicatie op de markt brengen.

De Vlaamse ADHD-specialiste Marina Danckaerts (K.U.Leuven) geeft potentiële belangenconflicten op voor Novartis, Eli Lilly, UCB, Janssen/McNeil, Cephalon - gaande van adviesfuncties en consultancy, inclusief participatie aan adviesraden, tot in een aantal gevallen betaalde lezingen, betaalde aanwezigheid op conferenties, en fondsen voor onafhankelijk onderzoek.


Emeritus professor huisartsengeneeskunde Marc De Meyere (UGent): 'Dat financiering tot beïnvloeding leidt, is op overtuigende wijze bewezen en gepubliceerd in gezaghebbende wetenschappelijke vakbladen, waaronder het Journal of the American Medical Association (JAMA).'

Nu wetenschappelijke tijdschriften meer en meer aandringen op de publicatie van belangenconflicten wordt het volume van de financiering duidelijker.

Bron: www.knack.be --> bodytalk

Een wandeling door het park kan de concentratie van kinderen met ADHD verbeteren, blijkt uit onderzoek van de universiteit van Illinois.

De wetenschappers deden onderzoek naar een mogelijk verband tussen het doorbrengen van de tijd in de natuur en het verbeteren van de concentratie bij kinderen met ADHD.

Ze ontdekten dat kinderen met ADHD zich na een wandeling van 20 minuten door een park beter kunnen concentreren dan na een wandeling door een stad of woonwijk.

Alle kinderen maakten in verschillende volgorden wandelingen in de drie verschillende gebieden. Na het maken van iedere wandeling maakten ze een test. De kinderen bleken de beste prestaties te verrichten na een wandeling in het park.

Waarom een wandeling in het park het beste effect heeft, is niet duidelijk. Daarvoor is nader onderzoek nodig.

Eigen mening: Ik denk dat die wandeling in het park niet enkel helpt voor kinderen met ADHD. Als ik mij niet goed meer kan concentreren, wandel of jog ik even door het bos en dan gaat het ook een stuk beter...Maar kinderen met ADHD hebben meestal een concentratietekort, misschien ligt daar het verschil. Dit is voor de ADHD'ers dan wel een stap in de goede richting. Maar de kinderen kunnen moeilijk elke keer een wandeling maken als ze zich niet goed meer kunnen concentreren...

Bron: Knack 17/10/2008

Het is inderdaad logisch dat meer en meer Belgen pillen gaan slikken.
Je hoeft de tv nog maar op zetten en het gaat o.a. ook over nieuwe medicijnen, medicijnen voor hoofdpijn, pijnlijke -en zware benen...
Het is dus niet enkel meer bij de dokter dat het over nieuwe medicijnen gaat, ook de media speelt er dus op in.
Ook ontdekt de wetenschap meer en meer pilletjes voor de kwaaltjes van de mens. Waardoor we dus voor het minste naar pillen grijpen.
Ikzelf probeer het nemen van pillen te vermijden. Ik neem er enkel een wanneer het echt niet meer anders kan, maar bij een lichte hoofdpijn neem ik niets.
En dat zouden de mensen misschien ook beter gaan doen.

Verder hebben we dan ook nog dat onze bevolking steeds ouder wordt en er dus meer en meer mensen leven. Vooral deze ouderen hebben het felst nood aan pilletjes.

Verborgen bijwerkingen


Jaarlijks overlijden in Nederland meer mensen door verkeerd pillengebruik dan in het verkeer. Toch wil de farmaceutische industrie documenten over bijwerkingen niet openbaar maken.


Problemen met geneesmiddelen zijn in Europa geen zeldzaam verschijnsel. „Wat de precieze impact is van een geneesmiddel op de gezondheid van miljoenen mensen, wordt pas duidelijk als het middel op grote schaal in de farmacie over de toonbank gaat”, zegt de Canadese wetenschapster Barbara Mintzes, een expert op het gebied van geneesmiddelveiligheid.

Problemen met geneesmiddelen (bijwerkingen, een verkeerde combinatie van medicijnen, een verkeerde doseringen) leiden ieder jaar tot veel ziekenhuisopnamen. Twee jaar geleden bleek uit een onderzoek in 21 Nederlandse ziekenhuizen dat er per jaar 19.000 personen worden opgenomen voor mogelijk vermijdbare problemen met medicijnen. Van hen overlijden er 1250 – dat zijn meer slachtoffers dan er in Nederland jaarlijks in het verkeer omkomen.

„Complete transparantie over alle bijwerkingen van een geneesmiddel is noodzakelijk”, aldus Barbara Mintzes. „Dat geldt zowel voor de vroege ontwikkelingsfasen, de tests op gezonde en zieke proefpersonen, als voor de bijwerkingen die optreden als het middel door grote aantallen mensen wordt geslikt. Alle studies, publicaties en meldingen van bijwerkingen zouden publiek toegankelijk moeten zijn, omdat ze handelen over de gezondheid van miljoenen mensen. Dit is nu niet het geval. Dat moet anders.”

Trouw zet vandaag vertrouwelijke veiligheidsrapporten (zogeheten Periodic Safety Update Reports of PSURS) van een aantal veelgebruikte medicamenten op internet. Het zijn rapportages waarin de farmaceutische industrie zelf de wereldwijde meldingen van bijwerkingen vastlegt en beoordeelt. Voor de geneesmiddelautoriteiten in de EU-landen zijn deze PSURS aanknopingspunten voor de bewaking van de veiligheid van medicijnen. Maar daarbuiten kon niemand ze inkijken.

In december 2006 slaagde de Deense journalist Ulrik Dahlin van de Deense krant Information er als een van de eersten in om een bres te slaan in de muur van geheimzinnigheid. Dahlin had in 2002 opgevangen dat een jonge vrouw na het gebruik van Roaccutane (tegen ernstige gevallen van de huidaandoening acne) in twee weken tijd zwaar depressief werd. Hij besloot via de Deense openbaarheidsregelgeving de PSURS van Roaccutane (en van de actieve stof isotretinoïne) op te vragen.

Al in 2003 wilde de Deense geneesmiddelenautoriteit de PSURS vrijgeven, maar fabrikant Roche én de Deense branche-organisatie van de farmaceutische industrie ’Lægemiddel industri foreningen’ (Lif) tekenden protest aan. De argumenten die de advocaten tijdens de procedure op tafel legden, hadden weinig met volksgezondheid te maken. Roche stelde onder andere dat concurrenten de gegevens zó kunnen gebruiken, dat dit de marktpositie van Roche verzwakt. „Dat kan leiden tot wereldwijde negatieve economische gevolgen voor Roche”, schreef de advocaat van Roche aan de Deense geneesmiddelenautoriteit.

Roche stelde ook dat patiënten niet in staat zijn de documenten naar waarde te schatten. Media-aandacht voor productrisico’s kan ertoe leiden dat patiënten „stoppen met het innemen van een noodzakelijk medicijn vanwege een ongerechtvaardigde vrees voor bijwerkingen’’, aldus de advocaten van de fabrikant.

Namen van auteurs van PSURS en van niet-gepubliceerde studies wilde Roche onder de pet houden omdat het ’voor het publiek niet belangrijk is te weten wie heeft bijgedragen aan het samenstellen van de PSURS’. Volgens de Deense branche-organisatie Lif zou het vrijgeven van de rapporten de bereidheid aantasten van artsen en patiënten om bijwerkingen te melden.

Pas in augustus 2006 kreeg Dahlin toegang tot de PSURS over Roaccutane. Veel gegevens in de PSURS waren zwart gemaakt, zoals nationaliteit, leeftijd en geslacht. Maar Dahlin kon op basis van de documenten schrijven dat meer dan één van de patiënten die de acnepillen hadden geslikt, depressieve gedachten had. Omwille van de dalende verkoopcijfers haalde Roche het middel van de markt in Denemarken, maar in Nederland en België en in veel andere Europese landen is het nog steeds verkrijgbaar.

Met een beroep op Wet Openbaarheid van Bestuur heeft Trouw bij de geneesmiddelenautoriteiten in Denemarken en Nederland veiligheidsrapporten opgevraagd over het antipsychoticum Seroquel, het antidepressivum Tryptizol, de cholesterolverlager Crestor en vier ADHD-middelen, waaronder Ritalin. Deze PSURS zijn nu in te zien op www.trouw.nl/psurs.

Alle gevraagde documenten werden verstrekt – zij het bijzonder onvolledig. Van sommige veiligheidsrapporten zijn grote delen tekst zwart gemaakt. In de 900 pagina’s tellende PSUR over het cholesterolverlagende middel Crestor van de Deense geneesmiddelenautoriteit in Kopenhagen, zijn bijvoorbeeld de bijwerkingen geanonimiseerd: leeftijd, geslacht van de gebruiker, het land van herkomst en het klachtnummer. Doordat het rapport met geen woord rept over het aantal verkochte doosjes Crestor, is het bijvoorbeeld moeilijk te achterhalen hoe vaak ernstige bijwerkingen van het middel, zoals een levensbedreigende vorm van spierafbraak, voorkomen.

Trouw vroeg de Nederlandse geneesmiddelenautoriteit CBG (College ter Beoordeling van Geneesmiddelen) de PSURS voor de middelen Seroquel en Seroquel XR openbaar te maken. Dit zijn twee antipsychotica van AstraZeneca. De Nederlandse geneesmiddelenautoriteit kondigde aan optimale openheid te betrachten. Er zouden zo weinig mogelijk gegevens worden weggelakt uit de documenten. Maar de fabrikant verzette zich tegen een ruimere openbaarmaking.


Trouw, 22-10-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

In 2007 kocht elke Belg bij de apotheker gemiddeld dertig geneesmiddelenverpakkingen, goed voor 470 euro. Maar de verschillen tussen de regio's zijn groot. Dat blijkt uit gegevens van IMS, een bedrijf gespecialiseerd in geneesmiddelenstatistieken, dat 'De Huisarts' kon inkijken.

Op basis van deze informatie was de geneesmiddelenconsumptie buiten de ziekenhuizen in 2007 goed voor bijna 5 miljard euro. Ter vergelijking: in 2007 begrootte het Riziv in totaal voor circa 3,548 miljard euro terugbetalingen aan farmaceutische specialiteiten, aldus het medische weekblad De Huisarts in zijn editie van donderdag. De gemiddelde Belg kocht vorig jaar 30 geneesmiddelenverpakkingen in een apotheek. Op een totale bevolking van 10,58 miljoen mensen, is dit goed voor 317,5 miljoen verpakkingen.

Limburg is met 26,2 verpakkingen en 433 euro per hoofd van de bevolking de provincie waar men veruit het minste geneesmiddelen consumeert. De Brusselse cijfers liggen zowel qua uitgaven (564 euro per hoofd) als qua aantal verpakkingen (36,6 per capita) het hoogst. De vijf Vlaamse provincies bevinden zich in de onderste en de vijf Waalse provincies in de bovenste helft van de statistieken, vervolgt het blad.

Grosso modo kocht de gemiddelde Franstalige in 2007 voor 520 euro geneesmiddelen, de doorsnee Nederlandstalige voor 450 euro. Globaal genomen betekent dit dat de geneesmiddelenconsumptie in Franstalig België vorig jaar zo'n 15 procent hoger lag dan in het Nederlandstalige landsgedeelte.

Dat de Brusselse geneesmiddelenconsumptie zo hoog is, wil niet noodzakelijk zeggen dat de hoofdstedelingen veel medicijnen slikken, nuanceert IMS in De Huisarts . 'De hoge gemiddelde omzet per inwoner in stedelijke gebieden zoals Brussel valt te verklaren doordat de pendelaars niet in de populatie voor de berekening van het gemiddelde zijn opgenomen. De dagelijks aanwezige bevolking is hoger dan de effectief geregistreerde en verblijvende bevolking', aldus IMS. (belga)

Bron: Het nieuwsblad 6/11/2008

Eigen mening:
Doordat Belgen meer medicijnen slikken dan ooit tevoren, is het ook logisch dat er veel geneesmiddelenverpakkingen gekocht worden. De mensen gaan ook sneller dan de huisarts als er iets mis is. De patiënt dringt er soms op aan dat de dokter dat medicijn voorschrijft, omdat hij dat medicijn wil en geen ander.
Dit doe ik meestal niet. Maar als een geneesmiddel goed werkt bijvoorbeeld: tegen een ernstige verkoudheid. Waarom zou ik dan tegen de dokter de volgende keer dat ik een verkoudheid heb niet mogen zeggen: ik wil dat medicijn, want dat hielp goed. Ik heb dat zelf een keer meegemaakt en heb het ook gezegd en ik heb hetzelfde medicijn ook gekregen. Het kon zijn dat het 'nieuwe' medicijn even goed was, maar dat weet je niet op voorhand. Ik speel liever op zekerheid.