Vliegt de blauwvoet


Gelijk krijgen via defenestratie. Het overkwam de Tsjecho-Slovaakse democraten die jarenlang gewaarschuwd hadden voor de communisten toen ze in maart 1948 naar aloude Praagse gewoonte door de ramen van het Hradcin werden gekieperd. Het is nu ook Rudy Aernoudt overkomen.


Vrijdag had de Vlaamse regering weinig te melden over het ontslag van de secretaris-generaal van een van haar belangrijkste departementen. Geen persconferentie, geen woordvoerders, geen perslekken, alleen een gortdroog communiqué van drie nietszeggende zinnen.

Zoveel communicatief geklungel wordt straks ongetwijfeld een klassieker in de handboeken. Pas nadat Aernoudt zelf vrij en vrolijk het volledig lege terrein bespeelde, kwam er weerwerk. Nou ja: wat zielig gegrom uit de buik van de ambtenarij over feestjes en onkosten, en een klacht van twee gepasseerde ambtenaren.

Rudy Aernoudt heeft dus gelijk. Wat we zelf doen, doen we niet beter. De Hercules-stichting die hij een week geleden in Le Soir aan de kaak stelde, is maar het topje van de ijsberg in de opnieuw welig bloeiende kabinetscultuur van Vlaanderen. Medewerkers van de minister tekenen weer volop jobs en salarissen voor zichzelf uit in nieuwe administratieve structuren die ze door een uiterst meegaand parlement jagen. Soms worden die constructies ook parkeerterreinen, waar onder meer de man van Fientje Moerman en de moeder van Freya Van den Bossche een nieuwe uitdaging krijgen. Vlaanderen is één grote familie met vele neven en nichtjes, of zelfs een goede nonkel als Norbert de Batselier.

Daarom wilde Moerman eind 2004 ook Marleen Malfait uit de nood helpen. De gewezen kabinetssecretaris van de Gentse schepen voor Personeelszaken Guy Serraes richtte op 20 augustus 2004 - nog geen maand na de vorming van de Vlaamse regering - een bvba op, Public Business Services (PBS), met het klassieke startkapitaal van 18.600 euro. Zijzelf bracht tien procent in en de echtgenote van een zekere L. Serraes uit Gent 90 procent. Malfait werd zaakvoerder en het computerbedrijfje van haar man, ook een VLD'er, hield korte tijd nadien op te bestaan.

Het kabinet-Moerman kende amper vijf maanden later een consultancy-opdracht toe aan PBS, ter waarde van 65.340 euro per jaar. Dat gebeurde na een niet-openbare gunning, met drie kandidaten waarvan twee fake. Het toegekende bedrag lag net onder de grens van 67.000 euro waarop gunningen openbaar gemaakt moeten worden.

Sedertdien ving PBS zo'n 200.000 euro van het kabinet, of ruim tien keer het startkapitaal. In het minst slechte geval fungeert Malfait dus als een goedbetaalde extra medewerker voor de minister. Aernoudt heeft zich als kabinetschef van Moerman tegen die constructie verzet, maar werd overruled en later weggepromoveerd.

Men kan Aernoudt verwijten dat hij zijn rol als civil servant iets breder - iets politieker ook - interpreteert dan zelfs in landen met een beschaafde bestuurscultuur als pakweg Nederland en Engeland gebruikelijk is. Yves Leterme deed dat vier maanden geleden toen hij Aernoudt verweet 'het leiden van een Vlaams departement soms te verwarren met het voeren van de oppositie tegen de Vlaamse regering'. Maar de toenmalige minister-president moest ook toegeven 'dat de topambtenaar spreekrecht heeft'.

Aernoudt, die ongetwijfeld voor het gerecht gelijk zal krijgen, verdient niet minder dan onmiddellijk weer in dienst te worden genomen. Al was het maar omdat hij een zeldzaam kritische geest is, die politici ertoe verplicht met sterkere tegenargumenten voor de dag te komen dan de gebruikelijke verdachtmakingen, waarmee ook Erik de Bruyn in eerste instantie geïntimideerd werd.

Laat, nu de onafhankelijkheid toch op ons afkomt, het Vlaams Parlement vanaf volgende week dus eindelijk eens bewijzen dat het meer is dan de provincieraad waar men één keer per maand zijn zitpenning komt opstrijken. Er zijn, naast de zaak-Aernoudt, trouwens ook nog het Antwerpse Masterplan, de waterheffing of het rekeningrijden - allemaal vrij schimmige dossiers waarbij de burger op kosten wordt gejaagd - om de tanden in te zetten.

De kersverse en assertieve minister-president Kris Peeters kan maandag in zijn Septemberverklaring meteen hard maken dat hij 'goed bestuur in het kwadraat' wenst, zoals hij deze week in Humo beweert. Of zou het toch waar zijn dat hij voor zijn noodzakelijke handtekening onder het ontslag vorige vrijdag over de brug werd gehaald met de belofte dat een CD&V'er de plaats van Aernoudt krijgt?

Rolf Falter is freelance journalist. Sluitertijd verschijnt elke woensdag. Reacties: rolf.falter@gmail.com


DS, 19-09-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB