's Werelds kleinste moeder derde keer hoogzwanger

Stacey Herald is een fenomeen. Met haar 71 centimeter is ze 's werelds kleinste moeder. Dat haar gestalte haar weinig kan schelen, is duidelijk. De 35-jarige Amerikaanse vrouw uit Kentucky (Verenigde Staten) verwacht samen met haar man Will (1m75) de komende maand een derde kind, ondanks de waarschuwing dat een kind baren haar het leven kan kosten. "De foetus kan zo groot worden in haar buik dat haar organen verpletterd kunnen worden", reageerden de artsen.

Brozebottenziekte
Stacey heeft intussen al twee meisjes op de wereld gezet, een gegeven waarmee ze iedereen verbaasde. De vrouw lijdt aan Osteogenesis Imperfecta, de Brozebottenziekte, een ziekte die voor onderontwikkelde longen en zeer broze botten zorgt, waardoor Stacey niet groeit en zich moet voortbewegen in een rolstoel. "Zwanger zijn is niet echt comfortabel voor mij. Ik moet hele dagen in bed blijven en kan niets doen. Ik kan zelfs mijn dochtertjes niet knuffelen omdat mijn buik in de weg zit. En toch bestaat de kans dat we nog meer kindjes maken", zegt de kranige dame, die momenteel zwanger is van haar eerste zoon.

Mirakelvrouw
Stacey en Will ontmoetten elkaar in 2000 toen ze samen in een supermarkt werkten. In 2004 gaven ze elkaar het jawoord. Ze wouden koste wat kost kinderen, ook al kon dat het einde betekenen voor Stacey. "Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik geen kinderen zou hebben. Dokters vertelden me dat het onverantwoord was dat ik zwanger zou geraken, maar ik zette door. Ik vertelde hen dat het een mirakel is dat ik na al die jaren nog steeds leef. Waarom zou een tweede mirakel dan niet kunnen, antwoordde ik hen."

Dochter met zelfde aandoening
Ze werd in 2006 eerste keer zwanger. Na 28 weken kwam haar eerste dochter met een keizersnede vervroegd ter wereld. Kateri had dezelfde aandoening als haar moeder. "Iedereen verwenste mij, maar we kweekten een olifantenvel. Een jaar later was Makaya er, zij was volkomen normaal. Een godsgeschenk." Haar zoon zal hopelijk ook een normaal leven kunnen leiden.
Bron:
het laatste nieuw: http://www.hln.be/hln/nl/959/Bizar/...ogzwanger.dhtml

Mening:
Ik vind dit ethisch onverantwoord. Hier kom ik zo dadelijk op terug. Oke, het is mooi dat deze vrouw kinderen op de wereld wilt zetten. Waarom ethisch onverantwoord? Deze vrouw heeft een fysieke handicap. Het lijkt me dat ze niet voor zichzelf kan zorgen, dus dat ze altijd hulp nodig zal hebben (wat ze wel krijgt van haar man.) Maar waarom wilt ze kinderen op de wereld zetten? Om het even cru te zeggen, we zitten al met een overbevolking. Waarom denkt ze niet aan het leven dat ze haar kinderen geeft... In het artikel wordt vermeld dat het ene meisje haar ziekte heeft overgeërfd. Dus haar kind heeft nu hetzelfde leven als haar... Niet makkelijk dus.
Voelt ze zich dan niet schuldig tegenover haar kind, zij heeft tenslotte haar dat gegeven...

Nee ik vind dat het niet kan. Stacy heeft het recht om gelukkig te zijn. Maar neem u verantwoordelijkheid en maak geen kinderen als je zo'n handicap hebt. Ik vind dat ze egoïstisch is en enkel aan haarzelf denkt en niet aan de toekomst die ze aan haar kinderen geeft. Wat als haar man wegvalt?
Adopteren is ook nog altijd een optie en dan weet je zeker dat ze de ziekten niet kunnen overerven. Alhoewel denk ik dat deze ouders niet in aanmerking kunnen komen voor adoptie. Tot hier...

Ik heb dan weer een dubbel gevoel bij het lezen van dit artikel.
Heeft immers niet elke moeder recht op een kind? En aangezien haar man hiermee instemde, geloof ik niet dat het een egoïstische zaak is. (kinderen maak je nog altijd met 2 hé!) Het koppel wil gewoon een gelukkig leven leiden, ondanks de handicap van de vrouw. Ze zijn zich trouwens ook bewust van de risico's.Trouwens, 'normale' mensen, zonder een lichaamsafwijking, zijn ook in staat gehandicapte kinderen ter wereld te brengen. Deze vrouw heeft zelfs al een dochter die niet met de afwijking is geboren. Jammer voor het andere kind dat wel gehandicapt ter wereld kwam, maar ik denk dat de ouders ondertussen al wel sterk genoeg in hun schoenen staan om dit kind ook gelukkig te kunnen opvoeden. Volgens mij hebben ze al genoeg kritiek moeten horen, ik ben blij voor het koppel en hoop dat hun zoon geen afwijking zal hebben.