Koude burgeroorlog


'De koude burgeroorlog', noemt de correspondent in België van de Franse krant Libération ons communautair conflict. Koud, omdat er geen slachtoffers vallen. Omdat er geen volksopstand komt. Koud voor hoelang nog?


De overstromingen van de jongste dagen herinneren me aan een voorval van drie maanden geleden, toen Wallonië veel ernstiger dan nu onder water liep. Het speelt zich af in Viroinval, in de provincie Namen, midden in de prachtige Naamse Venen. Steeds meer Vlamingen kopen buitenverblijven in de streek. Ze huren er ook bossen om te gaan jagen. Bij recente overstromingen, in november 2010, negeerden talrijke Vlaamse jagers nadarafsluitingen die de toegang tot Olloy-sur-Viroin ontzegden. Ze reden onverstoord door met hun 4X4 op blanke wegen in het centrum van het dorp. De voertuigen veroorzaakten golven die de wateroverlast in de omliggende huizen nog verergerde. Vloeren die net werden schoongemaakt moesten opnieuw gereinigd worden. In een winkel werden koelkasten die net niet in het water stonden beschadigd.

Het kwam bijna tot rellen. Omwonenden stampten met de voeten tegen de Vlaamse voertuigen. Iedereen applaudisseerde toen zo'n 4X4 in een gracht belandde. Sommige heethoofden maakten betonblokken klaar om die op de voorbijrazende wagens te gooien. Burgemeester Bruno Buchet (PS) moest de politie sturen om dit te verhinderen.

Viroinval maakt nu mee wat de rand rond Brussel in de jaren '50-'60 overkwam. Rijke Vlamingen komen tegen woekerprijzen huizen van de armere lokale bevolking afsnoepen. De inwoners zijn het meer dan beu. 'Als een Vlaming verbouwingswerken laat uitvoeren, komen de buren steeds vaker vragen of het volgens de regels verloopt', vertrouwt de burgemeester me toe. 'Van de Vlamingen wordt niets meer geduld.'

Van de Vlamingen wordt inderdaad niets meer geduld. Claude Eerdekens, Waals parlementslid voor de PS, achtte het geoorloofd ce connard de De Wever te laten vallen midden in een zin over de lokale politiek, op de regionale zender Canal C Namen.

Connard (vertaling volgens Van Dale: stomme lul) is een van de gemeenste Franse scheldwoorden. Het probleem is dat nogal wat Walen de mening van Eerdekens delen. PS-voorzitter Elio Di Rupo reageerde met een bescheiden 'in de politiek moet men een onderscheid kunnen maken tussen de inhoud en de vorm van een boodschap'. Met andere woorden: Eerdekens had inhoudelijk allicht gelijk, maar hij had de vorm moeten aanpassen. Volgens mij had hij uit de PS moeten worden buitengezet.

De communautaire impasse verhit de gemoederen. Dat kan ontaarden. Die mogelijkheid is vele malen belangrijker dan de vrees dat de financiële markten België afstraffen om vlug tot een communautair akkoord te komen. Een akkoord, maar hoe? Charles Michel, kandidaat-voorzitter bij de MR, verklaarde dit weekend dat een tripartite van 'nationale eenheid' te verkiezen valt. Grappig, toch. De Franstalige liberalen eisen dat democratische regels ten volle spelen in de rand rond Brussel, opdat de drie niet-benoemde MR-burgemeesters het zouden worden. En nu wenst diezelfde MR niets liever dan een regering van nationale eenheid, zonder de N-VA, de eerste partij van het land en (uiteraard) van Vlaanderen. Zoiets heet 'de democratische wil van de kiezer negeren'. Uitgerekend de beoogde nationale eenheid zou hierdoor wankelen. De N-VA in de oppositie zou alleen maar groeien en verharden. Als de Franstalige partijen aan België vasthouden, moeten ze (bijna) koste wat het kost de N-VA in de regering hijsen. Dan wordt het snel duidelijk voor de Vlaamse kiezer dat die (voorlopig) broze partij met groeipijnen niet beter presteert dan de andere. Het kan de Franstaligen een paar jaar doen winnen op de weg naar de splitsing van het land.

De jongste dagen keert een stukje vrolijkheid en lichtzinnigheid terug rond de Belgische politiek. De bekende Waal en acteur Benoît Poelvoorde, roept de Belgen op - vooral de mannen! - zich niet meer te scheren tot een nieuwe regering aangesteld is. Bekende namen doen mee. Onder meer Demetrio Scagliola, hoofdredacteur van Sud Presse, de eerste krant in Franstalig België. 'Onze politici hebben het contact met de werkelijkheid verloren. Gewone burgers moeten tonen dat de tijd dringt', zegt hij. Minister van energie Paul Magnette (PS) en prins Filip participeerden al langer (onbewust) in de beweging. België wordt opnieuw België. Speels. Een tikkeltje naïef. Vreedzaam. Waar elders in de wereld zou dit kunnen gebeuren: een koude burgeroorlog die wegebt dankzij baardhaar?

Christophe Deborsu is RTBF-journalist


DS, 18-01-2011

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB