Wie als elfjarige goed scoort op cognitieve tests, hoeft weinig te vrezen voor mentale achteruitgang op latere leeftijd.

Dat moet blijken uit een bijzondere langetermijnstudie in Schotland, schrijft het tijdschrift Science in een special over het brein. Eind jaren 1990 stuitte Ian Deary van de University of Edinburgh in de kelders van zijn universiteit op dozen vol documenten: het verslag van twee studies uit 1932 en 1947. Toen kregen in totaal 160.000 elfjarige Schotse kinderen tests voorgeschoteld om hun intelligentie te meten. Die Scottish Mental Surveys werden opgezet om na te gaan of de globale intelligentie in Schotland achteruitging. Die vrees bestond omdat hogeropgeleiden minder kinderen kregen dan arbeiders.

Bij Deary rees het plan om dezelfde test meer dan vijftig jaar later over te doen. Hij slaagde erin ruim 1.600 van de oorspronkelijke deelnemers te overtuigen om opnieuw mee te doen. Sinds 2003 legden zij met tussenpauzes van twee à drie jaar cognitieve tests af, ondergingen ze hersenscans en stonden ze een bloedstaal af voor DNA-onderzoek. Deary en zijn collega’s maakten recent de balans op van de ruim 250 wetenschappelijke publicaties die hieruit voortvloeiden.

Koffie en wijn
Algemene conclusie: de score die de deelnemers op elfjarige leeftijd haalden op de cognitieve tests kon voor 50 procent de variatie in IQ voorspellen op de leeftijd van 77 jaar. Deary haalt ook eerdere studies onderuit, bijvoorbeeld naar de invloed van wijn of koffie drinken, BMI en voedingspatroon of sociale en intellectuele activiteiten. Ook Deary vond een correlatie tussen deze factoren en cognitieve prestaties op latere leeftijd. Maar die invloed verdween zodra hij keek naar het IQ op elfjarige leeftijd. ‘Slimme’ mensen blijken gewoonweg vaker wijn of koffie te drinken, slanker te zijn en vaker sociale en intellectuele hobby’s te hebben dan minder slimme mensen.

Tegelijk mogen we niet uit het oog verliezen dat het IQ als kind maar voor de helft bepalend is. Wat is dan die andere helft? Ook daarvoor komt Deary met enkele antwoorden. Fysieke fitheid, niet roken, tweetaligheid en hogere studies bleken ervoor te zorgen dat bejaarden lichtjes beter scoorden dat te voorspellen was op basis van hun IQ op elf jaar.

Bron: http://eoswetenschap.eu/artikel/iq-...id-als-bejaarde

Eigen mening: Dit zegt enorm veel over die vooruitgang van de technologie die wij gebruiken. Zo kunnen we nu al voorzorgmaatregelen treffen voor die personen die een minder goede score halen op de IQ-test. Er zullen uiteraard uitzonderingen op de regel voorkomen maar met dit in het achterhoofd kan de persoon in kwestie zich mentaal voorbereiden en een totaal andere levensstijl aannemen. Deze test kan natuurlijk niet voor honderd procent kloppen, de levensstijl van een elfjarige is niet te vergelijken met die van een vijfenzestigplusser. Zo spelen er allerlei aspecten een rol zoals bijvoorbeeld: roken, fitheid en de studies, etc... .

Net zoals Elias twijfel ik aan de betrouwbaarheid van het onderzoek. Ja kan niet met 100% zekerheid zeggen dat het IQ van een elfjarig kind DE aanwijzing zal zijn voor verdere cognitieve ontwikkelingen naar de toekomst toe. Iedereen is anders en daarbuiten zijn er al verschillende onderzoeken gebeurt waar altijd een samenhang gevonden wordt. Ik ben wel zeker dat alles te maken heeft met het samenvallen van omstandigheden. Fit zijn, evenwichtig en gezond eten, intellectuele hobby's beoefenen en voldoende sociale contacten behouden zorgen ervoor dat we als toekomstige bejaarden fit in ons hoofd zullen blijven. Bij iedereen liggen deze proporties anders, dus ik denk dat je niet met volledige zekerheid mag afgaan op het IQ-onderzoek die je ondergaat als kind. Je weet nooit waarin het kind verzeild zal geraken en je kan nooit met 100% zekerheid zijn/haar karakter in kunnen schatten. De mens is een complex wezen dat meestal niet te voorspellen valt.