Toename vluchtelingen en migranten in Libische detentiekampen door Europees beleid

Amnesty International trekt opnieuw aan de alarmbel over de situatie van vluchtelingen en migranten in Libische detentiekampen. De ngo hekelt daarbij "een beschamend Europees beleid".

De Europese overheden zijn "medeplichtig aan de misbruiken" in de detentiekampen omdat ze de Libische autoriteiten en kustwacht steunen bij het onderscheppen op zee, zo luidt de beschuldiging.

Het Europees beleid veroorzaakt volgens Amnesty International (AI) een toename van de detentie van vluchtelingen en migranten. Omdat meer mensen onderschept worden op zee, werden volgens AI de voorbije twee maanden alleen minstens 2.600 vluchtelingen en migranten overgebracht naar de detentiecentra. Daar "leven ze in verschrikkelijke omstandigheden, en worden ze blootgesteld aan foltering en afpersing".

Europa, en Italië in het bijzonder, bieden actieve steun aan Libië om mensen te onderscheppen op zee, zegt AI. "De EU weigert onder ogen te zien welk lijden veroorzaakt wordt door het roekeloos uitbesteden van grenscontrole aan Libië", zegt Heba Morayef, directeur voor Afrika en het Midden-Oosten. De detentiecentra waar de vluchtelingen en migranten terechtkomen, zijn "berucht voor misbruiken en foltering". "Niemand zou teruggestuurd mogen worden naar Libië."

Volgens AI zijn er momenteel minstens 7.000 mensen in de Libische detentiecentra. Een scherpe toename sinds maart, klinkt het, toen er volgens de Libische autoriteiten nog 4.400 vluchtelingen en migranten gevangen werden gehouden.

Amnesty vraagt dat Europa aandringt op het sluiten van detentiecentra, vluchtelingen hervestigt in Europa, en de VN-vluchtelingenorganisatie (UNHCR) toelaat om hulp te bieden aan alle vluchtelingen in Libië.

AI kaartte de hele situatie eind vorig jaar reeds aan in een rapport. Ook de ngo Oxfam gaf Europa een veeg uit de pan omwille van steun aan de Libische kustwacht.

Vorige week meldden advocaten en activisten dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) zich zal buigen over de Italiaanse en Europese steun voor de Libische kustwacht.

Bron: www.vrt.be
Geraadpleegd op: 16 mei 2018

Eigen mening: Van mij mag iedereen wonen waar ie maar wil zolang het niet in beschermd gebied is. Ik zal jou niet tegenhouden. Als jij jouw land ontvlucht omdat daar een conflict heerst mag jij van mij overal waar je wil asiel aanvragen. Ook dan houd ik je niet tegen.

Aangezien de Europese asielwetgeving hierop gebaseerd is vermoed ik dat een groot deel van de Europeanen ook zo denkt. Toch erger ik mij dood wanneer dit idee dan "backfires". Plots zijn er teveel vluchtelingen en niemand wil alle vluchtelingen opvangen.

Dit is in een notendop hoe we aanbeland zijn bij deze situatie. Vandaag krijgen mensen die hun land ontvluchten omdat daar maar geen deftig machtssysteem kan uitwerkt worden geen toegang tot veilige gebieden. Waarom? "Ja het zijn er gewoon teveel." Probleem: de wet verplicht hen mensen die aan hun deur aankloppen onderdak te verlenen.

Maar ook dat is snel opgelost: als ze niet tot aan onze deur geraken, hoeven we ze ook niet te helpen.

Deze uitleg lijkt misschien wat kort door de bocht, maar ze is niet fout. Mensen die enkel en alleen een betere toekomst willen voor zichzelf en voor hun kinderen krijgen de kans niet om voor die toekomst te kiezen. De keuze wordt hen gewoon ontnomen. Ja, je kan beargumenteren dat vluchtelingen onderscheppen voor ze hun leven aan de Middellandse Zee geven in hun eigen voordeel is, maar waarom stuur je hen dan terug naar het land waarvan ze proberen te vluchten? Dat is toch alleen maar omdat je ze zelf niet wil?

Het is dringend tijd dat de westerse wereld, de wereld die het in vele Afrikaanse en Aziatische landen op stelten heeft gezet, zijn verantwoordelijkheid neemt en de bron van het probleem aanpakt: ervoor zorgen dat er in al die landen een deftige, werkende regering is. Het is misschien heel gemeen om te zeggen, maar soms lijkt het beter dat er een dictator is dan hetgeen wat die mensen nu kennen. Onder leiding van die dictator wisten de mensen tenminste waar ze bang van moesten hebben.