Bijna 10.000 mensen zijn het door de rebellen bezette Oost-Aleppo ontvlucht en naar de zones gevlucht die in handen zijn van de Syrische overheid of naar de Koerdische wijk Sheik Maksoed. Dat meldt het in Londen gevestigde Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten.
"Ongeveer 10.000 burgers zijn gevlucht uit Oost-Aleppo in de nacht van zaterdag op zondag. Minstens 6.000 van hen zijn naar Sheik Maksoed gegaan, de anderen naar de wijken van Aleppo die gecontroleerd worden door de overheid", aldus het Mensenrechtenobservatorium.

Eerder liet de ngo al weten dat in de afgelopen 24 uur 3.000 mensen het oosten van Aleppo hadden verlaten. In totaal zouden zich 250.000 mensen in het oostelijke deel van de stad bevinden, dat sinds vier maanden volledig geblokkeerd is door een offensief van het Syrische regime.

Oost-Aleppo opgesplitst

Het Syrische leger en zijn bondgenoten hebben de afgelopen dagen flink wat terrein veroverd op de rebellen. Zaterdag had het Syrische leger reeds de wijk Hanano veroverd. Zondag werd de terreinwinst geboekt in de aanpalende wijk Sachoer. Naar verluidt heeft het oprukken van het leger ook geleid tot onderlinge gevechten tussen de diverse rebellen- en terreurgroepen.

Door de verovering van de wijken Hanano en Sachoer wordt een wig gedreven door Oost-Aleppo, waar de controle door de "rebellen" opgedeeld wordt in een zuidelijk en een noordelijk stadsdeel.
Dat burgers uit de rebellenenclave (kunnen) wegtrekken, is een primeur in het jarenlange beleg van het stadsdeel. De burgers werden er als levend schild ingezet of werden neergeschoten bij pogingen het stadsdeel te ontvluchten.

Bron: deredactie.be
28/11/2016

Eigen mening:
Ik kan mij onmogelijk voorstellen wat een opluchting het voor die mensen moet zijn om na meer dan vijf jaar oorlog eindelijk te kunnen vluchten uit een volledig aan flarden gebombardeerde stad. Jarenlang hebben zij aanzien hoe Aleppo dag in dag uit door het Syrische legeringsleger en Russische troepen werd gebombardeerd, terwijl ze onder de controle waren van een rebellenmacht die ze misschien niet eens steunden, zonder uitweg. Dit zien als een teken van het begin van het einde is misschien wat optimistisch, maar het is wel een van de positievere boodschappen die we gedurende de afgelopen vijf jaar van Syrië hebben gehoord.