Het gonst van de geruchten over de verdeling van de ministerportefeuilles, en daarbij valt op: de regeringsfoto zal zaterdag wellicht niet voor de helft gevuld zijn met vrouwen. Voor minister van Staat Miet Smet (CD&V) moet het fifty-fifty zijn, en moeten partijen vrouwen durven lanceren. ‘Ik ben ook begonnen als staatssecretaris.’

Maggie De Block (Open VLD) lijkt een certitude te zijn in de regering Michel, naast partijgenoot Alexander De Croo. Bij N-VA gaan er vooral twee mannen over de tong, Jan Jambon en Johan Van Overtveldt. Zij lijken ook zeker van een nieuwe job. In de marge vallen ook de namen van Theo Francken, Steven Vandeput, Elke Sleurs en Zuhal Demir en Sarah Smeyers. Bij CD&V kijken ze vooral naar drie mannen: Kris Peeters, die vermoedelijk vicepremier wordt, Koen Geens en Pieter De Crem, die mogelijk staatssecretaris wordt, als hij dat zou willen.

Bij MR circuleren wel enkele vrouwennamen, op een totale buit van zeven portefeuilles voor MR. Die namen zijn Marie-Christine Marghem en Christine Defraigne, een van hen zou volgens Le Soir minister van Justitie kunnen worden. Een tweede vrouwelijke MR-minister zou dan mogelijk Valérie De Bue zijn.

Maar alles bij elkaar, lijkt het dus uitgesloten dat het percentage vrouwelijke ministers of staatssecretarissen in de buurt van de vijftig komt.

Zoals bij elke regeringsvorming is het allesbehalve onwaarschijnlijk dat er nog verrassingen volgen. Misschien vindt CD&V toch nog een vrouw, of verdeelt MR de ministerposten netjes onder vrouwen en mannen. Feit blijft dat het door alle geruchten heen speuren is naar vrouwennamen. En dan is de vraag: hoe kan dat nog, anno 2014?

‘Vrouwen moeten de kans krijgen om ervaring op te doen’, reageert Miet Smet. ‘Als staatssecretaris bijvoorbeeld, ik heb dat ook gedaan.’ Smet vindt dat haar eigen partij, met 2 vrouwen op de drie in de regering Bourgeois, en met Marianne Thyssen op Europees niveau al genoeg doet. ‘N-VA moet zeker inspanningen doen, zij krijgen veel posten, heb ik begrepen. Voor de MR hetzelfde verhaal. Voor mij moet het fifty-fifty zijn.’

‘Kwestie van mentaliteit’

De Vlaamse Diversiteitsambtenaar Alona Lyubayeva stelt het scherper:


‘Het gaat over de vraag of je je kan permitteren om een regering op de been te brengen die geen genderevenwicht heeft. In Vlaanderen is dat niet meer mogelijk, op federaal niveau blijkbaar wel. Dat is ook altijd zo geweest. Als ze vrouwen zoeken, vinden ze die wel. De noodzaak is er blijkbaar niet. Als Michel (toekomstig eerste minister Charles Michel, red.) zou zeggen: “ik moet zoveel vrouwen hebben”, kan ik me niet inbeelden dat dat niet lukt.’
Eind mei publiceerde een rist vrouwenbewegingen en vrouwelijke politici in De Standaard de ‘fifty-fifty-oproep’. Vijf partijvoorzitters onderschreven die toen, onder wie Wouter Beke (CD&V) en Gwendolyn Rutten (Open VLD), waarmee ze beloofden voor alle volgende regeringen evenveel vrouwelijke als mannelijke ministers en staatssecretarissen te kiezen. De Vrouwenraad herinnert Beke en Rutten, en ook Didier Reynders (MR), fijntjes aan hun belofte in een persbericht.

Wie gaat wat doen?

Sinds 14.00 uur woensdagmiddag zitten de onderhandelaars van de nieuwe regering samen over de verdeling van de ministerportefeuilles. De Block solliciteerde al openlijk voor een ‘sociaal departement’, en Van Overtveldt wordt eerder gelinkt aan een economisch domein, Financiën. Geens lijkt ook eerder gebonden aan financiële thema’s, maar het valt af te wachten wat CD&V kan binnenhalen. Volgens De Tijd en Le Soir komt Geens in aanmerking voor 'Sociale Zaken' en Peeters voor 'Werk' en' Economie'. MR zou volgens Le Soir mogen rekenen op 'Budget', 'Justitie', 'Buitenlandse Zaken' (Didier Reynders), 'Defensie', 'Energie' en 'Mobiliteit'.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20141008_01310216
Mijn mening: Ik vind dat de ministerposten toch door een deel vrouwen zouden opgenomen moeten worden. De meeste posten worden verdeeld onder de mannen. Maar ook vrouwen moeten de kans krijgen zich verder te ontwikkelen als minister of staatssecretaris. Zoals Miet Smet al aanhaalt: 'vrouwen moeten de kans krijgen om ervaring op te doen'. De mannen binnen een politieke partij zijn ook belangrijk maar in elke partij zou toch een aantal vrouwen moeten zetelen. Ik vind het een belangrijk doel voor de regering is dat er zowel mannen als vrouwen mee kunnen anticiperen.