"Wij willen samen sterven, maar het mag niet"

Een koppel uit Deurne dat begin dit jaar de procedure tot gezamenlijke euthanasie inzette wegens ondraaglijk lijden, heeft negen maanden later te horen gekregen dat zijn aanvraag is stopgezet wegens een 'meningsverschil' met de behandelende arts over de euthanasie van de man.

Een uitzonderlijke situatie. "Het is niet dat we euthanasie weigeren, maar we willen dat op een zorgvuldige manier aanpakken", zegt Joost Baert, hoodgeneesheer van AZ Klina. Lisette Franck (69) lijdt aan multiple sclerose (MS), in combinatie met chronische bronchitis en de ziekte van Crohn. Haar echtgenoot Fred Vandemeulebroucke (72) lijdt aan pancreaskanker. Uit angst dat hij eerder zou sterven dan zijn echtgenote en ze hulpeloos alleen zou achterblijven, startten ze begin dit jaar de procedure op om gezamenlijk euthanasie te krijgen. 20 september was de dag waarop het zou gebeuren, dacht het koppel, dat alle bezittingen al opruimde. De twee leven nog. “Op 6 september vond mijn behandelend arts me toch nog te goed”, zegt Fred.

“Voor mijn vrouw was de aanvraag in orde. Voor mij blijkbaar niet. Dat is moeilijk te begrijpen. Ik ben terminaal. Met pillen houd ik de pijn onder controle. Voor mij hoeft het allemaal niet meer, en voor mijn vrouw ook niet. Elke avond gaan we slapen in de hoop dat we nooit meer wakker worden. Elke dag is er een te veel. We zijn het beu.”

“Voor mevrouw Franck was de arts bereid om euthanasie te verrichten op 20 september”, zegt Joost Baert, hoofdgeneesheer van het Algemeen Ziekenhuis Klina in Brasschaat. “Maar voor meneer Vandemeulebroucke was het dossier nog niet concreter geworden. Het is niet dat we euthanasie weigeren, maar we willen dat op een zorgvuldige manier aanpakken, binnen het wettelijke kader en in vertrouwen tussen patiënt en therapeut. Aan die criteria was in dit geval niet voldaan en daar is een meningsverschil over ontstaan.”

Professor en LEIF-arts Wim Distelmans vindt het opvallend dat in deze zaak de aarzeling van de arts komt. “Meestal is het andersom en ontstaat er twijfel bij de niet-terminale pa*tiënt.” Hij kent meerdere gevallen waarbij een koppel samen euthanasie wilde en ook heeft gekregen. “De dossiers worden wel los van elkaar bekeken op hun ontvankelijkheid. Om menselijke redenen kan de euthanasie dan gelijktijdig worden uitgevoerd.”

Datum: 23/10/2016
Bron: De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20161023_02533655

Eigen mening: Veel mensen zouden dit geval van euthanasie onaanvaardbaar vinden. Ik vind dat als deze mensen samen uit het leven willen stappen, ze hiertoe de kans moeten krijgen. Deze mensen zijn beide ziek en zouden liever samen euthanasie krijgen, dan dat ze in angst moeten leven, omdat ze de ander niet hulpeloos willen achterlaten. "Euthanasie" is een onderwerp waar nog altijd een taboe op rust, net zoals bij "abortus". Ik vind dat als mensen ervoor willen kiezen om uit het leven te stappen, omdat ze psychisch lijden of terminaal ziek zijn, de dokters hen daarbij moeten helpen. Er is geen enkele dokter die zijn toestemming zal geven als het niet gaat over mensen waarvoor het leven ondraaglijk is geworden. Daarom vind ik het heel vreemd dat de aanvraag van deze man is geweigerd, omdat hij tenslotte terminaal ziek is en er voor hem geen andere, pijnloze uitweg bestaat.