Over het algemeen ben ik het eens met I*te. Het is inderdaad sterk veralgemeend maar toch moet je opletten met wie kinderen spreken. Het is heel moeilijk om een kind duidelijk te maken om niet met vreemde mensen te praten. Zelf heb ik ooit in een vreemde situatie gezeten. Ik was 12 jaar, dus besefte al meer wat normale vragen zijn en welke niet. Hieronder in het kort geschetst wat we hebben meegemaakt:
Ik was samen met een vriendin in een attractie in een pretpark. Het was redelijk rustig waardoor het even duurde voor dat de attractie werd opgestart. De persoon die de attractie moest doen starten begon een babbeltje te maken met ons, dit was nog wel gezellig terwijl we moesten wachten. Plots vroeg hij vanwaar we kwamen want we hadden hetzelfde accent. We antwoordden hier redelijk vaag op, om een antwoord te kunnen geven maar om niet te hard in detail te gaan. Hij vroeg door, we zijn hier niet verder op ingegaan.
Aangezien het zo een 'vriendelijke' man was, denk ik dat er verschillende kinderen zijn die hier verder op zouden antwoorden. De manier die ze in het artikel aangeven vind ik ook niet de beste. Het filmpje is het ideaal bewijs hiervan. De kinderen gaan vrijwillig mee, de kinderen vinden het leuk. Waarom zouden ze schreeuwen en wegrennen? Die man doet toch niets dat de kinderen niet leuk vinden?
Ik wil hieruit besluiten dat je kinderen moeilijk van 'voorbereiden' op een ontvoering, zeker wanneer ze nog zeer jong zijn. Wanneer kinderen ouder zijn kan je er al meer over praten.