Een groep professoren en specialisten op het vlak van euthanasie en het levenseinde vraagt in een open brief aan formateur Elio Di Rupo om een debat over de verfijning en uitbreiding van de euthanasiewet op te nemen in het regeerakkoord. De open brief is ondertekend door onder meer Wim Distelmans, kankerspecialist en professor palliatieve zorgen aan de VUB, Jacinta De Roeck, directeur van de Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging (HVV) en gewezen senator en verschillende mensen uit van het LevensEinde InformatieForum (LEIF).

Wilsverklaring
Bijna tien jaar na de invoering van de euthanasiewet in 2002 vinden de ondertekenaars de tijd rijp om de wet aan te passen en uit te breiden. Zo vinden de ondertekenaars het "niet langer houdbaar" dat de wilsverklaring euthanasie om de vijf jaar moet vernieuwd worden. Daarnaast pleiten ze voor een "doorverwijsplicht". Nu moeten patiënten zelf op zoek gaan naar een andere arts wanneer zijn/haar behandelende arts niet wenst in te gaan op een euthanasievraag. "Zeker oudere en erg zieke patiënten hebben nood aan een 'doorverwijsplicht'", luidt het.

Minderjarigen
De ondertekenaars willen de wet ook laten uitbreiden naar mensen met gevorderde hersentumoren of Alzheimerdementie en naar "wilsbekwame" minderjarigen. Daarnaast vragen de ondertekenaars een debat over de maatschappelijke toetsing van andere beslissingen bij het levenseinde, zoals palliatieve sedatie, het stopzetten van een behandeling (bv. stoppen van beademing of sondevoeding) of het niet meer opstarten van een behandeling (bv. niet meer reanimeren van comapatiënten). (belga/tma)
03/11/11 14u00

eigen mening Ik vind dit zeer goed. Het was al lang nodig dat er meer duidelijkheid kwam omtrent de euthanasiewet. Het blijft natuurlijk wel een zeer delicaat onderwerp. Maar hoe de wet nu juist in elkaar zit weten maar weinig mensen. Een tijdje geleden zag ik nog een reportage in koppen. Een mevrouw met een tumor in haar gezicht zag het leven niet meer zitten en wilde hier dan ook een einde aan maken. Ze koos voor euthanasie maar dit liet de wet niet toe. Ze raadpleegde verschillende dokters maar niemand wilde het doen ook al zag de vrouw enorm af. Ze had veel pijn, werd doof, blind en toch had ze geen recht op euthanasie. Uiteindelijk pleegde ze zelfmoord. Dit heeft mij toen enorm aangegrepen. Als de vrouw smeekt om euthanasie, waarom mag het dan niet? Terwijl ik dan een paar weken later in de krant lees dat er iemand euthanasie kreeg maar niet ongeneselijk ziek was. Dus waar heeft deze persoon wel recht op euthanasie en de vrouw met de tumor niet? Ik begrijp het niet. Maar duidelijkheid zou dus wel op zijn plaats zijn!

Euthanasie is een zeer gevoelig onderwerp en daarom begrijp ik ook dat er mensen zijn die het er heel moeilijk mee hebben. Toch vind ik het heel goed dat de wet misschien wat 'verzacht' gaat worden. Vooral de vernieuwing i.v.m. de 'wilsbekwame minderjarigen' vind ik goed. Er zijn jongeren die al heel hun leven ziek zijn, bijvoorbeeld door kanker. Als er voor deze jongeren geen verbetering mogelijk is in de toekomst, dan kan ik heel goed begrijpen dat ze zo niet verder willen blijven leven. Een kind is hier natuurlijk veel te jong voor, maar als je 14-15-16-17 bent, dan ben je echt al wel 'volwassen' genoeg om hier over te beslissen. Ik heb begrepen dat er heel wat onduidelijkheid is over de wetten i.v.m. euthanasie. Deze onduidelijkheden moeten zeker en vast opgelost worden, want het gaat hier immers om leven en dood...

Enerzijds vind ik het ook positief dat de euthanasiewet wordt verzacht, omdat de mensen die ongeneeslijk zien zijn verlost kunnen worden van hun lijden. Ik kan het begrijpen dat wanneer je ongeneeslijk ziek bent en leeft met een helse pijn, je hiervan genoeg hebt en uit het leven wil stappen. Een mens is niet gemaakt om te leven met een chronische pijn. Dit verdient niemand, daarom vind ik dat inderdaad de euthanasiewet mag worden verzacht. Anderzijds moeten we heel alert omgaan met de euthanasiewet, waarom deze nog steeds 'onduidelijk' is, is omdat veel mensen bang zijn dat patiënten 'zomaar' euthanasie plegen, zonder er grondig over na te denken, als gemakkelijke oplossing. Dit is natuurlijk iets waarover je met heel je familie moet over beslissen, het vraagt ook heel veel tijd. Er zijn al heel wat voorwaarden waaraan een patiënt moet voldoen om euthanasie te mogen plegen. Wat houdt die 'verzachting' dan net in? Dat minderjarigen ook euthanasie mogen plegen? Is dat wel zo'n goed idee? Ik zit met gemengde gevoelens omdat ik zelf voor euthanasie ben, maar men moet zeker alert zijn voor de nadelen van euthanasie... Eens euthanasie is gepleegd, kan je immers niet meer terug...