94 procent buitenlandse artsen moet hier extra studies volgen

Bijna alle buitenlandse artsen die zich in ons land willen vestigen, moeten een extra opleiding doen om erkend te worden. In het beste geval mogen de dokters starten in de masterjaren van de opleiding geneeskunde en hebben ze nog vier jaar studeren voor de boeg. In het slechtste geval moeten ze hun hele opleiding overdoen.
De procedure voor buitenlandse artsen schrijft voor dat NARIC-Vlaanderen (National Academic Recognition Information Centre) onderzoekt of het diploma dat de buitenlandse arts kan voorleggen, gelijkwaardig is en erkend kan worden.

Daarvoor moet eerst een examen voor de VLIR-commissie 'Gelijkwaardigheid Diploma Arts' worden afgelegd - in het Nederlands, wat soms nog een intensief taalbad vergt. Op basis van dat examenresultaat wordt bepaald welke bijkomende studie de betrokkene nog moet volgen.

"Tussen 2003 en 2013 werden er 189 examens afgelegd. In 11 gevallen werd een positief advies gegeven om het diploma van de betrokkenen meteen gelijk te schakelen met een master in de Geneeskunde. Het gaat dus om amper 6 procent", zegt Khadija Zamouri (Open Vld), die de cijfers opvroeg bij onderwijsminister Pascal Smet. "94 procent moest zich inschrijven aan de universiteit voor een bijkomende opleiding. Ongeveer twee op de drie betrokkenen mogen starten in de masterjaren, de overigen worden doorverwezen naar bachelorjaren. Zij moeten bovendien slagen voor het toelatingsexamen voor arts. Vier procent moet zelfs helemaal vanaf het begin starten, in het eerste bachelorjaar."

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/1344/O...es-volgen.dhtml (geraadpleegd op 2013-11-04)

Eigen mening:
Ik kan niet geloven dat 94% van de buitenlandse artsen opnieuw moeten gaan studeren. Sommige artsen moeten zelfs helemaal vanaf het begin starten, in het eerste bachelorjaar. Dit is namelijk 4%. Wanneer ik deze cijfers zie dan vraag ik mij af wat die artsen leren in het buitenland. Dat moet toch in grote lijnen het zelfde zijn als hier in België. Zo veel kunnen die studies toch niet verschillen met elkaar.